Lustro w pokoju to znana historia
Chłopiec młody pełen naiwności
Znów tylko walczy dzielnie
dusząc się z własnym cieniem
Są chwile że mu się poddaje
Są chwile że znów umiera
Ale ciągle w pokoju walczy
Wołając z łzami pomocy
Pomocy której nigdy nie otrzyma
Jego nawet odbicie w lustrze
Niby to tylko on i tylko on
Od siebie po drugiej stronie
Słyszy tylko szyderstwa i klnięcia
...Może i dobrze że jest sam
Nie raz tak mówił do siebie
Nie musi inną osobę wciągać
Choć już to zrobił nie raz
Chciałby w końcu odejść
Ale nie może...
Chciałby zakończyć to piekło
Ale nie umie...
Wzdycha spoglądając ostatni raz na księżyc oddając się ciemności. Chciałby z powrotem być sam, rozwalając to lustro. To nie on mówił te słowa, sam zagubiony , sięgając po strzykawki z znieczuleniem, przewraca się w nicość dla samego siebie
CZYTASZ
Amatorska Sztuka z Zabarwieniem
PoesiaAmatorskie luźne krótkie wiersze, lub morały, lub powieści. W sumie zrobione to by łatwiej między znajomymi to też udostępniać, a teraz jest udostępnione na większą skale. Pisane albo pod wpływem weny przy muzyce, czy jako wylanie emocji. Niektóre r...
