Crimson Eyes

Chapter 39

"Wow, you're not wearing lilac today." Bungad ni Calissa sa'kin pagpasok niya sa aking silid.

"I am still." I showed her my hair clips, they were full of lilac colored stones. "I just don't want it to be easy for Levan to find me." 

"Well, look at mines, they're pink!" Itinuro niya pa ang mga nasa ulo niya. Mabuti naman at nagustuhan niya ang mga pasalubong kong dala mula sa abroad. "They're so cute, cuz! I love you talaga but not more than Tiya." Nakayakap pa talaga siya sa'kin habang sinasabi 'yon, masyado na siyang ini-spoil ni Mama. Napakadami ba naman niyang pasalubong na dress para sa kanya. 

"I would wear those colorful dress from Tiya but I don't want too much attention. Ugh! It's sad." Naintindihan ko naman ang ibig niyang sabihin. Lalo na ay isasayaw pa siya ni Devon sa entablado, ayaw niya na makita ng kahit sino mula sa Crovenia na isasayaw siya ng pamilyang hindi kasundo ng Crovenia.

Lumipas na ang oras at oras na upang baybaying ang daan patungo sa kahariang hindi ko inakalang babalikan kong muli. Pero hindi na para sa taong 'yon. Lalo pa't interesado na siya sa iba. Ilang saglit pa ay nakarating din kami, napakaming bampira ang dumalo. May mga pailaw din at may malakas na musika na tumutugtog mula sa kanilang malaking bulwagan kung saan gaganapin ang pagtititpon. 

Bumaba na rin kami  ni Calissa at nalakad patungo doon. Hindi naman ako gaanong kilala sa palagay ko kaya naman alam kong hindi ako nakaka-agaw ng pansin. 

"You are so beautiful, Calistine. If I were Levan, I would kill myself right now. Gosh!" Pabirong sabi ni Calissa habang magka-alalay kaming naglalakad patungo sa bulwagan.

Nakapasok na rin  kami at agad na bumungad sa'kin si Devon. Parang gulat pa siya na makita ako ngayon.

"It's nice to see you, Cali." Ngumiti siya at binigyan ako ng beso. 

"Hi. It's nice to see you." Ngumiti din ako sa kanya. "Please, don't let him know that I'm here." Pakiusap ko. Ngumiti naman siya at tumango.

"Let's go inside, we've prepared great food for you to savor." Naglakad kami patungo sa kinaroroonan ng hapag kainan. 

Buong kaba ko na inihakbang ang aking paa habang pasimpleng tumitingin sa paligid. Ayoko na makita ako ngayon ni Levan. Hindi ko gugustuhin na makitako siya ngayon. Mapayapa naman naming narating ang kinaroroonan ng mga pagkain. Kumuha ako ng pili lamang mula sa napakaraming pagpipilian. Umupo kami sa mga upuan at table na nakahanda sa bawat kakain na bisita. Kinakabahan parin ngunit pinili ko na lamang na i-enjoy ang pagkain at ang gabi. 

"I'm glad that you're back, Cali." Puno ng sinseridad na sabi ni Devon. Ngumiti lamang ako sa kanya bilang sagot. "Thank you for coming tonight, I really appreciate it." 

"It's all for Calissa, please don't hurt her." Sagot ko, sumaludo naman siya sa'kin bilang sagot.

Ilang minuto pa ay natapos na kaming kumain, nagkaroon pa muna ng maikling pagpapakilala ang mga Romanov bago nag-umpisa ang sayawan. Mabuti na lamang ay hindi ako napansin ni Levan kanina kaya naman nakahinga ako ng maluwag. Mabuti na rin na itim din ang kasuotan ko ngayon.

Ito na ang oras na uupo na lamang ako sa gilid dahil wala naman akong date na maisasayaw. 

I WAS eating when I saw a familiar back from a far. She's wearing a long, backless, and a sparkly dress in black. Her her is up and that familiar lilac hair clips. My hear started to beat fast. I slowly walked towards her. She's sitting on a chair looking at the people dancing. Is this really her?

I walked as fast as I can, I help her arm before I said a word making sure that she's not gonna go anywhere.

"Baby..." I whispered. 

She looked at me and our eyes met. It's her. She seen startled with my presence but I didn't care. I have been waiting for her to come back. My tears started to fall, I am happy to see her and I miss her so much. She stood up and I took the chance to hug her really tight.

"I miss you so much, baby." I whispered as my tears kept on flowing. I just want feel her presence and to not let go of her.

"I-I'm sorry, I have--" She said. I cupped her face making her look at me face to face.

"No, no, baby. Don't say that." I kissed her lips. I can't think straight right now. She's finally back.

"May I have this dance?" A familiar voice came.

"Mav." She whispered. She took his hand and walked towards the dance floor.

Why are you hurting me, Cali? I've waited for you for so long.

IT'S been a few minutes since Mav took me from Levan. I must say, he just saved me from it.

'Cali...'

I almost forgot that we have this. I should probably turn it off.

'Baby, please...' 

'Let's talk.' 

"I'll have this dance." Mariin niyang sabi kay Maverick at agad niyang ipinwesto ang kanyang kamay sa aking bewang.

"Baby, aren't you gonna talk to me?" Bungad niya habang diretsong nakatingin sa'kin.

"There's nothing to talk about, Lev." Sagot ko habang patuloy na umiiwas sa kanyang mga tingin. "I actually have to go." Dagdag ko ang bahagyang kumakawala sa bisig niya.

"No... Not until you talk to me, baby." Pagmamakaawa  niya. Nariyan na naman ang mga luhang nagbabadyang kumawala mula sa aking mga mata. Kung matatagalan pa ako dito ay baka hindi ko na mapigilan pa ang sarili ko. "Then don't stop yourself, baby." 

Napatigil ako, oo nga pala at naririnig niya ang isipan ko. 

"Please, baby..." Nakayakap lang siya sa'kin habang bahagyang nakikisabay sa daloy ng musika. "I miss you, Calistine. Let's fix this, please." 

"We can't." Tanging sagot ko na lamang. Gusto ko na lamang makaalis dito.

Mabilis niya akong binuhat at nagtungo sa kanyang silid. Ngayon ay tahimik na at kami lamang dalawa ang magkasama. Isinarado ko muna ang aking isipan upang hindi niya ito marinig o mabasa.

"Let's talk it out, Cali. Please, baby." Umiiyak siya ngayon habang hawak ang aking mga kamay. Nakayuko lamang ako at iniiwasan ang bawat tingin niya.