Chciałabym wymazać moje dzieciństwo z pamięci . Niestety nie da się, więc postanowiłam schować je w najbardziej odległą część mojego umysłu i żyć normalnie jak rówieśnicy w moim wieku. Nikt naprawdę nie wie jaka jestem, tylko moja przyjaciółka z Liceum Monika, wie o mnie tylko tyle ile jej sama powiedziałam, nigdy nie zadawała mi trudnych pytań dotyczących rodziców i domu a mimo to w jakiś sposób mnie wspierała ....
Tata odszedł gdy miałam 5 lat, mama nigdy mi o nim nie opowiadała, ale ja chociaż byłam bardzo mała wiele rzeczy zapamietałam : krzyki, wrzaski, płacz mamy, krew i ojca wchodzącego chwiejnym krokiem do domu, mamę proszącą żebym poszła do swojego pokoju i zamknęła się w szafie.
Chociaż mineło już tyle lat, dalej wracają wspomnienia :/ Biorę wtedy żyletke i zaczynam się ciąć. ..Tylko to mi sprawia ulgę.
Nie chcę, żeby ktokolwiek się o tym dowiedział, wezmą mnie jeszcze za nienormalną lub chorą psychicznie :( ...
Wszystko się zmienia gdy poznaje Daniela, czy na lepsze tego nie wiem ... Sami możecie stwierdzić ...
---------------------------------------------------
Podoba sie początek? Jak tak proszę o gwiazdkę, albo jakis komentarz będzie to dla mnie natchnienie aby pisać dalej i będę wiedziała, że się wam podoba ;) ... przepraszam za wszelkie błędy ... Z góry dziękuję za gwiazdki :)
CZYTASZ
Pragnę cię ( 1 Cz. cała )
RomanceHistoria o trudnym dzieciństwie i jeszcze trudniejszej miłości .. Akcja toczy się w liceum. Sabrina zakochuje się w Danielu w najprzystojniejszym chlopaku ze szkoły, ten jest jednak z inną. Czy uda się Sabrinie rozkochac go w sobie pomimo swoich ran...
