Hani derler ya rüyamda üzerimde siyah kıyafet ya da beyaz kıyafet vardı diye bende öyle bir şey yok, aksine kaza yaptığımız kıyafetlerim var ve bacağım hâlâ kötü ama hissetmiyorum bile, şu anki derdim o değil. Ben neredeyim?
Etrafıma baktığımda boşluktan başka hiçbir şey yok. Birden önümde bir şey belirdi pençelerimi çıkartmaya çalıştım ama çıkaramadım. Başımı kaldırdığımda karşımdakinin annem olduğu anladım.
"Anne" deyip hızlıca ona sarıldım o da kollarını bana sardı. Nasıl oluyor da onda beyaz salaş elbise bende de kaza yaptığım kıyafet var?
"Merhaba kızım" dolu gözlerimle ona baktım.
"Merhaba anne"
"Seni özledim" bana sıkıca sarıldığında ufak da olsa gülümsedim.
"Ben de anne"
"Belki bunu sormamalıyım ya da sormak için erken ama ne zaman dönüyorsun bebeğim?"
"Dönmüyorum anne, ben seninle kalacağım" yüzündeki küçük ama acılı gülümsemeyi görmüştüm.
"Asıl sana hayır Angela Derek'e verdiğin sözü unuttun mu?" aslında evet annem söyleyene kadar sözümü unutmuştum.
"Ama ama ama ben seninle kalmak istiyorum"
"Uyan Angel"
"HAYIR "
"Uyan Angel."
"HAYIR "
"Uyan Angel"
"HAYIR "
"UYAN ANGELA "
------------------------------
Annemin sesi bir süre sonra bir erkek sesine dönüştü sanırım uyanıyorum. İlk baştaki erkek sesinin doktor sesi olduğunu düşünmeme rağmen bu ses İsaac'indi. Derek? Derek'e ne oldu acaba düşüncesiyle yatakta birden doğruldum. Gözlerimi tam olarak açtığımda yanımdaki doktorların bana şaşkın. Bir şekilde baktığını gördüm, camın ardındaki arkadaşlarım da öyleydi. Ama Aralarında Derek yok. Yataktan birden aşağı atladığımda bacağımdan dolayı hem sendeleyip hem de inledim ama Derek'i görememenin verdiği endişeyle devam ettim. Arkadan
"Hey daha iyileşmedin çıkamazsın" Arkadan gelen sesi umursamayarak dışarı çıktım.
"Hey hey düşeceksin. Şimdi nasılsın?" İsaac'in gelip beni tutmasıyla bacağımı havaya kaldırdım biraz.
"Ben iyiyim Derek Derek Nasıl?"
"Tuvalette bir şeyi yok" derin bir nefes aldım gözlerimi kapatarak. Bu adam ne çok tuvalete gidiyor yahu.
"Tamam tamam" deyip odanın önündeki banka oturdum, farkında olmadan çok yorulmuştum. Banka oturdum ve başımı duvara yasladım. Derek geliyordu ve yorgun gözüküyordu, çok yorgun gözüküyordu. Ama yorgun olmasına rağmen beni görünce koşa koşa benim yanıma geldi.
"Hey sen ne zaman iyileştin de odandan çıkacak hale geldin acaba?" benim yerime Stiles cevap verdi.
"Odasından çıkacak hale gelmedi ki zaten bacağını görmüyor musun?" Derek ilk önce gözlerini bacağıma çevirdi sonrasındaysa yüzüme baktı.
"Bunu söylediğime inanamıyorum ama Stiles haklı Angela odana geçmelisin."
"İsaac beni odama taşır mısın?" dediğimde İsaac başıyla onayladı ve yanıma geldi. O sırada Derek bana bakıyordu alındığımı sanmıştı ama öyle bir şey yoktu.
"Teşekkürler, o tarafa yuvarlandığımızı nasıl anladın ve kaç saattir uyuyorum?" Beni odadaki yatağıma geri bıraktığında konuştum.
"Stiles'in jipinde kızlarla geliyorduk sadece Kira Ve Scott yoktu onlar da Scott'un motoruyla geliyorlardı. Arkamızda da ambulans sonra bir baktık ki yolda motor parçaları vardı. Ve sağ tarafa doğru gidiyorlardı ama bunu ilk fark eden Malia oldu kan kaybından ölebilirdin bu arada sonra Malia'nın koştuğu yöne koşunca seni kucağına aldığını ve bize doğru koştuğunu gördük sonra bizi geçip seni ambulansa koydu yani bizim yanımızda zaman kaybetmek istemedi herhalde Sonra da Derek'in orada olduğunu bize bağırdı biz de onun yanına gittik bilinci açıktı. Bize senin 5 dakika önce uyuduğunu söyledi. Sonra Scott ve ben onu kucakladık ve diğer ambulansa koyduk. Yaklaşık 48 saattir de uyuyorsun."
Ağzım açık olanları dinlerken ilk önce çok fazla uyuduğum çarptı gözüme, sonrasındaysa Malia'nın beni bulduğunu idrak edebildim.
''Bana Malia'yı çağırabilir misin? Ona bir teşekkür borcum var gibi görünüyor.''
"Tamam" dedi ve gülümseyip çıktı. Yarama baktığımdaysa hala iyileşmemişti, daha fazla acıyla acımı tetiklemeliydim. Pençelerimi çıkardım ve bacağımın yara olmayan tarafına batırdım O sırada İçeri Malia girdi.
"Hey ne yapıyorsun sen?"
''Sorun değil iyileşmemi tetikliyorum, Malia teşekkürler her şey İçin"
"Önemli değil, Gerçekten." Ufakça gülümsedi bana, bu kızı da seviyorum gerçekten.
"Lydia nerede Onu uyandığımdan beri görmedim"
"Seni bulduğumdan beri hiç uyumadı o yüzden çok yoruldu ben de hemşirelere söyledim birkaç saat önce onu uyuttular" Malia'nin Lydia'ya karşı bu kadar ince düşünmesi hoşuma gitmişti. Ben Olmadığımda da başka bir kızın ona yardımcı olması onunla ilgilenmesi iyiydi. Yani Malia sanırım bize ayak uydurmaya, uyum Sağlamaya çalışıyordu ki başarıyordu da. Sessiz sakin değildi. Sinirliydi. Aynı benim gibi ama Bir şekilde uyum sağlayabiliyorduk. Malia'yı seviyorum iyi kızdı. Stiles'la da iyi anlaşıyorlar.
"Heey Heey Orada mısın?"
"Evet evet dalmışım sadece "
"Tamam ben çıkayım da sen dinlen"
"Tamam teşekkürler "
"Sorun değil" çıktığında ben de yatağa daha çok yayılarak kendimi uykunun huzurlu kollarına bıraktım.
----------------------------
Gecen bölüm kisa olmustu bu yuzden bir kac gun içinde yeni Bolum Geldi Hepinize Iyi Geceler Iyi akşamlar. Umarim beğenirsiniz.
