3.7

670 40 21
                                    

Niklaus'un ağzından

Eve kucağımdaki Angela'yla girdiğimde bahçe takımında oturup sohbet eden herkes bana dönmüş ardından da ayaklanmıştı ki ayaklandıkları anda büyük koltuğa onu yatırdı. Derek yanına eğilip bir süre yüzüne baktıktan sonra büyük gözlerle bana döndü.

''Ne oldu?"

''Beni öldürmeye çalışıyorlardı o da oradaydı ve beni kurtarmaya çalışırken ısırıldı. Ona kanımı verdim ama uyanmadı bilmiyorum lanet olsun bilmiyorum!!" önümdeki masayı kaldırıp yere attığımda masa paramparça olurken koltuğun yan tarafındaki yere oturdum ve kafamı kollarımın arasına aldı.

"Bunu biliyordu" anlamayıp Derek'e baktım. Ne diyorsun?

"Seninle gelmek için ne kadar ısrar ettiğini hatırla. O ısrarcı bir insan bile değil." Gözlerimin önüne bu sabah geldiğinde çok fazla ısrar etmesini hatırladım gerçekten. Gözlerimi sıkıca kapatıp yere vurdum.

''Ona bir şey olmayacak olmamalı'' diye kükrediğimde aynı anda başımı da koltuğa vuruyorum.

''Benim yüzümden hepsi benim yüzümden'' kendi kendime fısıldadığımda Caroline önüme eğilip ellerini suratıma koydu ve yüzüme güzelce bakıp kollarını sardı bana, şu an en ihtiyacım olan şeyi yapmış gibi ben de ona sıkıca sarıldım.

"Merak etme ona hiçbir şey olmayacak, o güçlü biri" arkama baktığımda Angela'nın yanına Derek denen çocuk oturmuş ve onun acısını almaya çalışıyordu ama odaklanamadığından bunu yapamıyordu. Yani sanırım. Yanlarında getirdikleri kahverengi saçlı olan kız Derek'in omzuna dokunduktan sonra ikisi yer değiştirdi ve kendisi onun acısını almaya başladı. Gözlerini birbirine bastırmaya başlamıştı. Elini bir anda çeki ve damarlarından siyah kanın geçmesini bekledi. O sırada yanına insan olan çocuk geldi ve elini omzuna koyup 

''Devam etmek zorunda değilsin'' 

''Aslına çok bir seçeneğin yok gibi" Damon'un söylediği şeye katılırken insan olan çocuk gözlerini devirdi ona.

--------------Angela------------

Uyanmak istiyorum, gözümü açmak ama bunun için hiç mi hiç enerjim yok, ama ölmediğime şükrediyorum. Sonuçta beni bir vampir ısırdı tahminimce Niklaus bana kanını vermişti ve onun sayesinde yaşıyorum. Yaşasın Niklaus. Neyse madem gözlerimi açamıyorum uyuyayım bari. Aniden içimden bir şeyi çekildiğini hissettim sanki biri acımı alıyordu. Eli yumuşacıktı. Bir kadın eli olmalı sanırım Malia, Lydia acı çekemiyor. Gözümü açamasam da  hafiften sesleri duyuyordum. İlk önce Stiles'in sesi sonra ise Damon'un sesi.

''Devam etmek zorunda değilsin ''

''Aslında çok bir seçeneğin yok gibi'' Malia devam etti acım azalmaya başlayınca sırtımın üstünde biraz sızlandım. Bu sefer sesler daha boğuk geliyordu.

''Hareket etti." sesin kimden geldiği ayırt edemiyordum. Gözlerimi açmayı tekrar denedim ve açtım eğer enerjim olsaydı sevinç dansı bile yapardım o kadar. Gözlerime ışık gelince kırpıştırdım ve yavaşça gözlerimi açtım. Herkes başıma toplanmış benim uyanmamı bekliyordu. Yavaşça doğrulmaya çalıştım çalışırken de Derek yardım etti ve doğruldum. Nasıl olursa onu görmediğim bu iki saatte yüzünü özlemiş olabilirim? Ona gülümseyerek  baktım sonra yüzümü diğerlerine de döndürdüm.

''Bana ne oldu ve neden omzum acıyor" Niklaus başını aşağıya eğip.

''Bir vampir tarafından ısırıldın '' Gözlerimi kapatıp hatırlamaya çalıştım. Vampirin beni ısırması ve Niklaus'un ayaklanıp herkesi katledip bana doğru yaklaşması.

DARK { Derek Hale }Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin