14 Yıldır gerçek ailem olmadan yaşıyordum. Evet onların yokluğunu aratmayacak kişiler olmuştu, gerçek ailem gibi sevmiştim de ama bir süreden sonra merak etmiştim neredeler, ne yapıyorlar, nasıllar ya da beni çok aradılar mı diye. O kurt beni ısırdıktan sonra fark ettim ki bir kurt kadın oldum. Tabi fark etmem biraz uzun sürmüştü ama olsun. Şu an bir Alfa'yım ama kimseyi öldürmeden alfa oldum. Çünkü ben bir Gerçek Alfayım. Beacon Hills'de bir ev alıp yerleşmiştim. Daha doğrusu abilerim aldı.
Önceden burada yaşadığımızı hatırlıyorum ama sadece bu. Başka bir şey hatırlamıyordum ta ki burayı gezene kadar. Aceleyle üzerime spor kıyafetlerimi giydim ve orman da koşmaya başladım. Sert bir şey yandan beni itti ve ben yuvarlanmaya başlayıp, tam birinin ayağının önünde durdum. Adama baktığımda yakışıklıydı ve siyah kirli sakalları vardı ve yeşil gözlüydü. Adam Kurttu kokusundan anlaşılıyordu. Birden ayağa kalktım ve o omega kurda kötü kötü baktım ve dişlerimi göstererek hırladım. Sonunda korktu ve hemen kaçtı ve ben de üstümü silkeledim ve arkamda ki adama döndüm
Adam: Sen de kimsin?
Ben: Sana ne? Gözlerini devirdi ve
Adam: Sen kim olduğunu söylersen ben de söyleyeceğim. Kim olduğumu merak ettiğini biliyorum. Deyip egoistçe güldü
Ben: Kim olduğunu merak etmiyorum ki. Gözlerini devirdi.
Adam: Ben Derek, Derek Hale
Ben: Angela, Angela Lahey ki merak etmediğimi söylemiştim.
Derek bana çok şaşırmış bakıyordu.
Ben: Ne, ne bakıyorsun öyle?
D:İsaac Lahey'i tanıyor musun? Deyince suratım birden düştü.
B:Evet 12 yıl önce kaybettiğim abim olmalı. Şey yani öyle hatırlıyorum.
D: Öyle hatırlıyorum derken? Ne kadar meraklı çıktı bu da ya. Ona şüpheyle bakarak
A: Seni ilgilendirdiğini sanmıyorum. Yine göz devirerek
D:Gel benimle.
Gitsem ne olurdu ki hem ben alfayım bana ne yapabilirdi ki. Zaten ona neden bu kadar çabuk güvenip neden bu kadar çabuk her şeyi açıkladığımı da bilmiyorum ya
Başımla onayladım ve yürümeye başladık. Biraz yürüyünce depo gibi bir yere geldik ve içeri girdik...
İlk başta hiçbir şey anlamamıştım. 2-3 tane kurt etrafta çalışıyordu. Hepsi birbirinden farklıydı biri zenciydi ve çok tatlı görünüyordu, biri sarı saçlı ve kızdı diğeri ise kıvırcık sarI saçlı ve mavi gözlüydü. Derek'e anlamadığımı belli eder Bir şekilde baktım.
"Son baktığın kişiye dikkatlice tekrar bak, anılarını yokla" Derek'in dediği gibi o çocuğa dikkatlice baktım. Birine benziyordu ama çıkartamıyordum. Hafızamı zorladım çok fazla değişmişti. Aman Allah'ım şu an hatırladım.
O.. oradaydı İsaac oradaydı. Atlayarak bir şeyler çalışıyordu ve yapıyordu da. Zıplarken gördüğüm o mavi gözlerini ve sarı kıvırcık saçlarını o kadar çok özlemişim ki. Gördükçe daha çok özlüyordum sanki.
"İSAAC!!"
