Pamuk Şekeri (Düzenleniyor)

✅Bölüm 21✅

Bugün babamla Umut'um tanışacaklar. İnşallah hayırlı geçer.

Yataktan fırladığım gibi banyoya koştum. Abdestimi alıp sabah namazımı kıldım. Ve dün Rabbime söz verdiğim şükür namazını da kıldım. Kahvaltı etmeye vaktim yoktu. Hemen hazırlanıp arabama bindim.

Dün eve gelirken hiç aldırmadım korkumu. Şimdi de rahatça biniyorum. Tam gaz hastaneye!

Yolda giderken soluma baktım. Bugün yoktu. İki günde alışmıştım Umut'la gazlamaya. Hastaneye ulaşınca koşarak odama çıktım. Önlüğümü giyip kafeteryaya kahvaltı yapmaya indim. Aylin ve Berk oturuyorlardı. Yanlarına oturup hızlıca kahvaltımı etmeye başladım.

-"Yavaş ye kızım. Boğulacaksın!"<Aylin>

-"Ya ne yapayım? Çok heyecanlıyım. Akşama babamla tanışacak ya Umut."

-"Hayırlı olsun."<Berk>

-"İnşallah. Sağol Berk."<Duygu>

Hızlıca kahvaltımı yaptım. Heyecandan içtiğim kahve boğulmama sebep oluyordu az kalsın.

D-"Öhöhöhöh!!!"

U-"Yavaş ol hatun!"

D-"Umut..."

U-"Sakin ol..."

Peçeteyle ağzımı silip derin bir nefes aldım.

D-"Ohh... Bir an çok heyecanlandım."

U-"Bende heyecanlıyım da sakin ol. Evlenemeden ölme(!)"

D-"Sakin mi? Sen kendine bak. Ben senden sakinim. Sakinlik de neymiş? Sakinlik çok güzel!"

!Saçmala Duygu saçmala!

Masadakiler bana güldü. Artık sakinleş Duygu! Derin bir soluk daha alıp bir yudum su içtim.

-"En iyisi ben biraz çalışayım. Hadi görüşürüz..."<Duygu>

-"Görüşürüz."<Aylin>

Masadan kalkıp yavaşça odama çıktım. Dosyalarımı alıp hastalarımın yanına gittim. İlk önce İrem. Normal odaya almıştık.

D-"İrem nasılsın?"

İ-"İyiyim Duygu abla."

D-"Güzel. İnşallah kalbin bir daha sorun yapmaz."

O kalbe Umut'un eli değdiyse kesin bir şey olmaz.

!Abartma Duygu!

İrem'in odasından çıkıp işlemlerini halletmeye gittim. Daha sonra da diğer hastalarımı.

°°°

Öğle arasına daha bir saat vardı. Ve ben çok yorulmuştum. Az önce ameliyattan çıkmıştım. Acayip yorgundum. Odama girip elimi yüzümü yıkadım. Sedyeye çıkıp uzandım.

-"Azıcık uyusam..." deyip gözlerimi kapattım.

...UMUT'tan...

Ne de tatlı uyuyor? Ameliyattan çıkınca uykusu gelmesi normal tabi. Uyandırsam mı? Öğle yemeği yeriz diye düşünmüştüm bizimkilerle. Ben uyandırsam mı diye düşünürken odaya Elif girdi.

E-"Duygu! Umut? Ne işin var burada?"

U-"Şşş... Yemeğe gidiyoruz diye Duygu'yu çağırmaya geldim. Ama uyuyormuş. Uyandırsam mı bilemedim."

E-"Uyandır bir şey olmaz. Yemek deyince hemen kalkar o. Bak şimdi..." diyip Duygu'nun baş ucuna geldi.

E-"Duygu... hadi uyan... Mantı yemeye gidiyoruz..."