Pamuk Şekeri (Düzenleniyor)

✅Bölüm 36✅

-"Kınayı getir aney
Parmağın batır aney
Bu gece misafirem
Koynunda yatır aney

Kalada var çeperler
Çepere su seperler
Irak yoldan geleni
Terli terli öperler

Sivik uci kuş burni
Oldum yarin düşküni
Baş açık yalın ayak
Yola düştüm kış güni"

Başımın etrafında dönen kızlar, mumlar, bu şarkı, Umut'un dedikleri... Ahh! Dayanamayacağım! Ağlıyorum!!!

-"Ağladın mı kız?"

Aylin tülümü kaldırıp bana baktı.

-"Gelin ağlamış!"

Sonra Elif önümde eğildi. Elimi açtım. Komik oldu. Para ister gibi elimi açıyorum. Bu daha da komik oldu. Ya ben kına gecemde niye kendime ille gülecek bir konu buluyorsam? Belki de Umut yüzündendir...

-"Kız! Açma elini!"

-"Ya niye açmayayım? Kına yakmayacak mısın?"

Elime vurmasıyla elimi kapattım.

-"Gelin elini açmıyor kaynana!"

Özlem anne ayağa kalktı. Elimi açıp içine altın koydu. Elif de üzerine kına koyup elimde yaydı ve yumruk yapıp kına eldivenini geçirdi. Daha sonra salavatlar getirilmeye başlandı. Herkes, hep bir ağızdan:

-" Allâhümme salli alâ seyyidinâ Muhammedinin Nebiyyil ümmiyyil ve alâ âlihî ve sahbihi ve sellim" demeye başladı. Bunu dört kez tekrar edip:

-" Allahu ekber Allahu ekber, Lâ ilâhe illallahu vallahu ekber. Allahu ekber ve lillahi'l-hamd" dediler. Salavatlardan sonra Kuran okunmaya başladı. Bende herkesi tek tek öptüm. Rabbim onlardan razı olsun. Bana hayr duada bulundular.

Kına gecem bitmişti. Odama gidip bindallımı çıkarttım. Normal kıyafetlerimi giyip kızların yanına gittim. Bitmişti sonunda kına gecem. Bende bitmiştim. Ama eğlendim de. Kuzenlerimin şakayla karışık alayları, yengelerimin alttan alttan laf sokması... "Hani evlenmek istemiyordun Duygu Hanım! Gidiyorsun bile" demeleri... Ben istemiyorum dedim. Ama altında yatan gerçek anlamını elbette söylemedim. Eğer evleneceğim adam Umut olmayacaksa niye evleneyim? O zamanlar beni sevmediğini düşünürdüm. Beni sevmeyeceği için benimle evlenmeyecekti. Bende onunla evlenemediğim için asla evlenmeyecektim. Ama şimdi kınam yapılmıştı. Yarın da Umut'la düğünüm vardı. Evleniyorduk! Biz! Ama...

-"Duygu ya! Asma artık suratını!"<Elif>

-"Anne evinden gidiyor ya ağlar tabi!"<Aylin>

Kızların arasına oturup ağlamaya başladım.

-"Ya Duygu! Şaka yaptık, güldük, geçtik. Ağlamasana ya!"<Aylin>

-"Ya Aylin! Ben evden gittiğime değil, Umut'un beni istemediğine yanıyorum!" diyip ağlamama devam ettim.

...2 GÜN ÖNCE...

-"İstemiyorum oğlum!"

-"Tamam oğlum. Ama kız duyunca çok üzülecek."

-"Ne yapayım? Duyarsa duysun! İs-te-mi-yo-rum. Duygu'yu istemiyorum!"

-"Sen bilirsin kardeşim. Duygu seni çok seviyor ama."

-"Severse sevsin. İstemiyorum! Bana ne!"

Omzumdan dürtülmemle irkildim.

-"Ne yapıyorsun burada Duygu?"

-"H-hiç. Umut'a bakacaktım."

-"E gel beraber bakalım. Berk de içeride."