Pamuk Şekeri (Düzenleniyor)

✅Bölüm 45✅

Bölüm şarkısı: Pera - Sensiz Ben

...DUYGU'dan DEVAM...

Kahvaltıdan sonra hazırlanıp hastane için yola çıktık. Dün akşam aklıma geldikçe Umut'a sinir oluyordum. Öyle böyle ama cidden zeki.

Bu akşam kızlar gelecekti. Beni eve bırakıp kendisi hastaneye gitti. Nöbeti vardı bugün. Ben evde tek kalamadığım için endişeleniyordu. Hem benim için, hem Yusuf Taha için...

Umut gidince mutfağa girdim. Kilerden yufka alıp bizim meşhur böreğimizi yaptım. Peynirli börek. Daha sonra buzluktaki mantıyı çıkarıp sıcak suya attım. Ve gelirken aldığımız yaş pastayı poşetten çıkarıp buzdolabına koydum. Çay saati için yiyecekler hazırdı. Akşam yemeğini kızlar yiyipte gelecekti.

Üçü de izni eşlerinden almıştı. Elif'le Ömer'in düğünü bizim düğünümüzden birkaç ay sonra olmuştu. Düğünleri muhteşemdi. Anlatamam ben. O kadar güzeldi.

Zil çalınca kapı deliğinden dışarı baktım. Umut beni kapıyı herkese açmamam konusunda uyarmıştı.

-"Biz geldik!"

Kızları içeri buyur ettim. Hepsi başını açıp ayıcıklı veya çiçekli pijamalarını giydi. Bende dizimin altında biten taytımı ve dizlerimin üzerine gelen tuniğimi giydim. Ama giydiklerim gecelik gibi. Her neyse...

Kızlar hemen cor yapmaya yani sohbete başladılar. Biz bu sohbete 'cor' diyorduk. Nerede bir gariplik varsa bizde de bulunuyordu o gariplik.

-"Ay Duygu otur şuraya! Kaç gündür adam akıllı corda yapamıyoruz!"<Elif>

Koyu bir sohbete girdik. O konudan bu konuya atlıyorduk.

-"Cinsiyetini öğrendiniz mi Duygu?"<Melike>

-"Oğluşumuz olacak inşallah..."

-"Ayy ne güzel... Maşallah. Rabbim nazarlardan korusun..."<Elif>

-"Adını düşündünüz mü peki?"<Aylin>

-"Yusuf Taha..."

-"Ne güzel isimler..."<Melike>

-"Hayırlı olsun canım benim..."<Elif>

Yaptığım börekleri ve aldığımız pastayı servis etmek için Elif'le mutfağa geçtik.
Tabakları alıp salona girdik. Ali Said'i diğer odada uyumuştu. Ben beşiğe yatıralım dedim ama Aylin:

-"Olmaz! Orada ilk yeğenim uyuyacak" dedi.

Kaldığımız yerden sohbete devam ettik. Bu arada telefonum çaldı. Son aşkım, ilk yarim...

-"Efendim Umut..?"

-"Duygu! Nasılsın? Ne yapıyorsun sorayım diye aradım."

-"Kızlarla oturuyorduk canım."

-"Bay YENER nasıl?"

-"O herkesten iyi. Bedava yemek! Oh mis(!)."

Kızlar bu dediğime güldü. Umut'ta gülmüştü. Ay ben senin o gülüşünü yerim. Gözleri kısılmıştır şimdi.

-"Duygu ben kapatıyorum. Ameliyata gireceğim."

-"Rabbim kolaylık versin canım. Allaha emanet ol..."

-"Sizde..."

Telefonu kapatınca kızlar bana hayran hayran bakıyordu.

-"Kim derdi ki bizim bencil oğlanla, saf kız evlenecek de çocuk sahibi olacaklar."<Elif>