Fall in Love to the Delinquent Princess [ COMPLETED ] [ EDITING ]

Chapter LVII - One and Only You

A/N: And I'm really sorry for not updating on the said date. Nagdrama kasi si ateng at may palayas layas effect pa nung Sunday kaya ngayon lang ako naguupdate. Pasensya na. But since I'm fine now, physically (slight), emotionally (YES) so here's the new UPDATE!!! Haha. I hope, anjan pa kayo. lols. Thank you sa pagsuporta! Don't forget to vote! labyaa! (^,^)

==================

Georgina Reyes

Ilang minuto na rin ang nakakalipas simula nung halikan ako ni Hunter. Pero hanggang ngayon, lutang at sobrang shock pa rin ako sa nangyari. I can't act properly. Totoo ba 'yon? Ang bilis. Hindi ko pa nga ma-process sa utak ko ang mga sinabi niya. Ano bang sasabihin ko? Sobra akong nahihiya na ewan. Uwaaaaa~!! Ganito pala ang feeling nang nahahalikan!!

"Georgina?" I flinch and stare him. Our eyes met and I really want to faint from his gaze. Naalala ko nanaman ang first kiss namin kaya namula ako nang matindi. "Are you alright?"

NOOO! I'm not okay! Nagha-hyperventilating ako ngayon dahil sa ginawa mo! UWAAAAAAAAAAA!!

"TSONG!!"

Napatingin kami pareho sa paparating at nakita si Francis na humahangos.

"You need to get out of there! S-Si counselor—!!"

"Mr. Ocampo." said guy frozen in his place from the nerve-chilling tone of kuya, who stood on his back. Tumingin si Francis dito at agad na namutla ang mukha nito.

"Get back in the room." He command and Francis rushed through the door and shut it. Nung mawala siya, agad na dumako ang tingin ni kuya sa'min at matalim pa sa kutsilyo ang kanyang titig. It's kind of creepy and I can't help but twitch when he started to walk towards our direction. But then unexpectedly, Hunter hide me behind his back to my surprise and I'm sure I'm not the only one who felt it. Huminto kasi si kuya nung mapansin nito ang ginawa niya at tumayo ito sa harap namin.

"Why are you hiding her from me kid?"

Napalunok ako nang mariin at nagumpisang kumabog ang dibdib ko. This is making me uneasy.

"Actually..." napatingin ako kay Hunter at agad kong hinawakan ang uniform niya para pigilin siya. Tumingin siya sa'kin at umiling ako. "It's okay. I'll handle this." he said before he return on staring my brother again. "The truth is.. I kissed her. Pero hindi ko pinagsisisihan ang ginawa ko." he said boldly and I blushed. Sinipat ko si kuya para makita ang reaksyon nito pero walang bakas na anumang gulat ang makikita roon. "You can punch me you know. You can beat me into a pulp until you're satisfied because I deserve it." Napatingin ako kay Hunter at gusto ko siyang sapakin sa mga pinagsasasabi niya! Ang unggoy na 'to naghahanap talaga ng kabaong! Papa'no kung totohanin iyon ni kuya?! Anong gagawin niya!?

"Nasisiraan kana ba talaga ng bait?" bulong ko pero mayroon pa ring diin ang tinig ko. Nakakainis kasi padalos dalos kung magsalita! Arrgh!

"I know what I'm doing so please.. leave us. Mag-uusap lang kami." tumingin sa'kin si Hunter at hindi ko itinago sa kanya ang pagkagulat sa narinig ko. "Please." He even try to converse using his gaze and I'm hesitant to listen to his plea.

I can handle this. he said through his gaze but still, I have doubts. I know my brother kaya hindi ako sigurado kung pakikinggan ko ang gusto niyang mangyari. Natatakot ako para sa kanya.

"Trust me. I can handle this." ulit niya at wala akong nagawa kundi sundin siya.

"Fine." Huminga ako nang malalim bago nagsalita ulit. "Just be careful and don't provoke him." mariin kong paalala sa kanya at bago ako umalis, tumingin muna ako kay kuya. Hindi niya sinalubong ang titig ko at may kung anong sumundot sa puso ko. Tahimik ko silang iniwan at hinayaan ko sila na mag-usap kahit labag sa akin. Lumabas ako ng rooftop pero hindi pa rin ako convince kung magiging okay lang sila doon. I'm still worried about them. Lalo na kay Hunter at sa kung pupuwedeng magawa ni kuya sa kanya.