Fall in Love to the Delinquent Princess [ COMPLETED ] [ EDITING ]

Chapter XXIII - Relentless

Georgina Reyes

My heart can't stop beating so fast the moment na magtama ang mga paningin namin ni Hunter. You're right. That was Hunter. Now I was dead for.

Mabilis akong tumalikod para pumasok sa bahay.

"H-Hey.. wait." Napasinghap ako nung bigla na lang niyang hawakan ang kamay ko. Pero hindi rin nagtagal nung bitiwan niya 'yon. Napansin siguro niya ang panginginig ng mga kamay ko. Papa'no naman kasi eh takot na takot ako!

"Who are you?" tanong niya na lubos na nagpahinto sa'kin. Pinagmasdan ko siya. His expression becomes soft and his eyes are begging for me to tell him my name.

"What?" sa wakas eh sagot ko. Tama ba yung tinuran niya? He's asking for my name? Wait. Kung ganun.. ibig sabihin..

"You don't know who I am?" Shit!

"Well... I hope not." He said softly. Di talaga ako sanay sa mala-anghel na ipinapakita niya. Gosh. I want to puke. Siya ba talaga 'to? "Look, I'm sorry for scaring you.. I just..I was here to asks if Georgina is here that's all."

So hindi niya talaga ako kilala. Damn, how can he be so dumbed? Maybe I'm right all along that he was so stupid.

I clear my throat. "Y-Yes.. she's here." I said and silence followed. Mabilis akong nag-isip ng sasabihin. "Anong kailangan mo sa pinsan ko?" That's right. Wala naman akong ibang option para mag-alibi diba? Isa pa, di man niya alam ang family background ko.

"Y-You're cousins?"

Tumango ako. "Yea. She's my cousin and I'm.." Isip ng pangalan Georgii!! "Helga." sabi ko sabay pilit ng ngiti. "My name is Helga." pagpapakilala ko sabay lahad sa'king kamay.

"Well I'm.. Hunter." he said before he held my hand and shook it firmly while his gaze is still on me na para bang nilulunod niya 'ko sa kanyang tingin. Pero hindi lang ako dun natigilan eh. Nung magdampi kasi ang mga kamay namin pakiramdam ko may kung anong elektrisidad na dumaloy sa mga ugat ko. Nakakakiliti yung sensasyon at hindi ko alam kung papa'no magrereact kaya mabilis ko ring binawi 'yon. Pero mukhang hindi lang yata ako ang nakaramdam nun dahil napansin ko na natigilan din siya.

"Ahmm.. Maybe I should call her." pag-iiba ko dala ng pagkailang sa nangyari.

"Y-Yeah.." he said before he scratch the back of his head.

Awkward. Tumalikod ako at nagtungo sa loob ng bahay. Mabilis kong tinungo yung kuwarto ko para magpalit ng disguise. At nung matapos ako eh bumaba ako agad at hinarap si Hunter.

I exhaled before I open the gate. Nandun pa rin si Hunter, nakatayo at naghihintay. "What are you doing here monkey?" nakapamaywang kong tanong. Lumingon siya and I saw him stop for a moment to looked at me bago siya sumulyap dun sa loob. Tinaasan ko siya ng kilay.

"Where is she?" bigla niyang tanong.

I scowled. "Sino?" And then he eyed me at bago pa niya 'ko mabuko eh nakapagpalusot na 'ko. Bakit ko ba nakalimutan? "Ah! Si ano.. si Helga?" Shitty me. Ano ba 'tong pinasok ko?! "Ano.. andun. Kasama si kuya. Oo. May inutos sa kanya." Tae. "Ano bang ginagawa mo rito?" pag-iiba ko. Tinarayan ko na lang siya para effective.

I heard him sigh and I don't know what's that mean. Relief or disappointed?

"Pinapa-pick up ka nila sa'kin."

"What?"

He eyed me. "Bingi kaba?"

I crossed my arms. "Sana nagtatanong lang yun tao. Bingi agad?"

"Alam mo gustong gusto mo talagang inuulit e."

"Fine. I'm not going. Makakaalis kana." pagtataboy ko bago ko isinara ang pinto.