Fall in Love to the Delinquent Princess [ COMPLETED ] [ EDITING ]

Chapter XLV - Resolution

Hunter Lawson

"Thanks." sabi ni Georgina bago siya bumaba sa motorbike ko. I already took it from Kevin. Pinanood ko siya habang tinatanggal ang helmet na ipinasuot ko sa kanya kanina. Natawa ako nung mahirapan siya sa pagtanggal no'n kaya bumaba ako at tumayo sa harap niya.

"Let me do it." sabi ko at bago pa siya makatanggi, inunahan ko na siya. Nagulo ang buhok niya at napangiti ako nung ayusin ko 'yon habang nananatili naman siyang tahimik at nakatitig sa'kin.

"W-What are you doing?"

"What?" patay malisya kong tanong.

Her brows knitted. "Why are you acting so weird??"

Huminto ako para tumingin sa kanya. "Why? Can't I at least do these? You looked like a witch so I'm doing you a favor. So be thankf-Ow!" hinimas ko yung binti ko na sinipa niya. "That hurts shorty!"

"M-Moron! I-I can do that myself!" sigaw niya at napangiwi ako sa lakas ng sigaw niya.

"Ba't kaba naninigaw??"

"B-Because..!" natigilan siya at bakas sa itsura niya ang pagpapanik. "..y-you're weird!" sigaw niya bago siya pumasok dun sa loob.

"No take care Hunter???!!" pasaring ko pero natawa ako sa sagot niya.

"Go to hell monkey!"

Iiling iling ako habang nakatawa pa rin nung tinungo ko ang bike ko.

"Young man."

Natigilan ako at nagulat nung makita ko sa likuran ang isang lalaki. I know this guy.

Sir Franco Sebastian..

Napatuwid ako ng tayo at bahagyang yumuko.

"Good evening sir." bati ko at napansin ko siyang ngumiti.

"Good evening too. I was about to go inside when I saw you and my granddaughter here. You're fascinating and I can't help but watch."

Napayuko ulit ako sa hiya. "I-I'm sorry for my behavior. That was a bit flashy." Damn. I think that's too much of teasing her.

"No need to be sorry hijo. That's just normal."

Kumurapkurap ako habang nakatitig ako sa kanya. "P-Pardon?"

I heard him chuckle. "I've heard everything from your teacher." sagot nito at hindi ako nakapagsalita.

"I..I.." naisara ko ulit ang bibig ko. I don't know what to say.

"You like her?"

I love her.

"Yes sir."

"I see." naglakad ito patungo sa may gate at agad namang bumukas 'yon at lumabas ang ilang naka-suit na lalaki. "Hunter Lawson right?"

"Y-Yes sir."

Lumingon siya at ngumiti. "Take care on your way." sagot niya bago siya tumalikod at naiwan nanaman akong mag-isa. Pero bakit parang may laman ang sinabi niya sa'kin?

I shrugged those thoughts away before I get on my motorbike and drive. Pero bago ako umuwi, lumiko muna ako at tinungo ang isang abandunadong bahay na matatagpuan sa kasuluksulukan ng gubat malayo sa lungsod. At dahil naka-motorbike ako, mabilis akong nakarating doon at natanaw ko sa di kalayuan ang tatlong kotse na nakaparada ro'n na tiyak kong pagmamay-ari nina Kevin, Ben at Ivan.

Damn it. How many times will I need to remind them not to park in this area?!

Bumaba ako at agad na pumasok. Napatingin ang mga 'to sa'kin at napansin ko agad ang dalawang lalaki na nakapiring na nakaupo sa may gitna.