Fall in Love to the Delinquent Princess [ COMPLETED ] [ EDITING ]

Chapter XLVII - Love and Protect

Georgina Reyes

I woke up Monday morning with a very, as in. Very lightful feeling on my chest at pakiramdam ko, ang ganda talaga ng sikat ng araw kahit mainit, yung pakiramdam na nagsiswimming ako sa Cloud9 eh feel ko na. Pero bakit hindi ko na maramdaman 'yon ngayon?! Arrgh! Simula nung umapak ako sa Field at mag-Flag Ceremony kami, nagdisappear lahat ng tuwa sa systems ko at dahil nanaman 'yon kay..! Arrgh!

Ano, magtatanong pa kayo kung sino?

"Hunter." humarap ako sa kanya habang nakakunot ang aking noo at nakapamaywang. Ngumiti ako sa kanya ng sweet, pero agad din nawala 'yon. "At ano nanamang ginagawa mo rito?! Hindi mo ba talaga alam kung san lupalop ka ng linya nabibilang?!" Aish! Sarap hambalusin ng flag pole sa kulit eh!

"Are you, talking to me?"

MYGAWD! Gusto kong kalmutin ang mukha niya! Hindi ba obvious na OO!!

"Naku hindi..! Si Shin talaga ang kausap ko. Hehe..." Tch. "Malamang OO diba?! Hindi mo ba 'ko narinig ha?! Wala ka sa linya mo. Hindi pupuwedeng magpuwesto ang kapre sa harap at yung duwende sa likod!" Haay. Matutuyo yata utak ko sa lalaking 'to eh! Tinetest talaga niya ang patience ko!

"Kung gano'n.." napatingin ako sa kanya at biglang tumaas ang kilay ko. "..bakit ka nandito kung dun pala ang mga.. duwende?"

< Sile-nce. >

"WAHAHAHAHAHAH!!"

Pakiramdam ko kumirot yung ugat ko sa noo sa sinabi ng lapastangan na lalaking 'to! Nag-init na rin yung pisngi ko sa panghihiyang inabot ko sa pagtawa nila pero hindi ko napigilan na magdilim ang paningin ko sa buwiset na lalaking 'to. Hambog na unggoy!

< Georgina's Wild Imagination >

Sinipa ko siya sa binti sa sobrang inis at sinabunot.

"Ah-OW FVCK IT HURTS!!"

"Aggh! Unggoy! Hahahahahaha! Bagay nga sa'yo!!"

"Ugh.. stop it already..!" napaluhod siya sa kanyang mga tuhod habang patuloy pa rin ako sa ginagawa ko at walang humpay na humahalakhak sa kanyang pagbagsak!

"Whahahahaha!!"

< ... >

"G-Georgii?"

Bigla akong napatingin kay Kyle at napansin ko na napalunok siya. "What?" nagtataka kong tanong pero hindi siya sumagot. Napansin ko ang tingin na ibinibigay nila sa'kin at hindi ko alam kung bakit sila ganito until..

Nakarinig ako ng tumikhim.

"Will you.. let go of me already?"

Napakurapkurap ako at pinilit na isinuksok ang salitang 'yon sa utak ko. Nung tuluyan ng maprocess ang narinig ko, saka ako bumaling sa nagsalita at agad na nawalan ng kulay ang mukha ko.

"I-It's embarrassing.." ani Hunter ng nakaiwas ang tingin at napansin ko yung pamumula niya. Napalunok ako nung mapagtanto ko ang lahat at nalaman na hindi pala totoo yung ginawa ko kanina..? Teka, panaginip lang 'yon?!

Napatingin ako sa kamay ko na marahas na nakakapit sa nakabukas niyang uniform. O.M.G. Naglakbay ang tingin ko sa ibang estudyante na nakatingin na pala sa'min at syet, bigla akong nanliit sa kinatatayuan ko. At base sa ibinibigay nilang tingin sa'kin, nagmukhang si Hunter ang biktima at ako ang nagmomolestiya sa kanya! Holy frog?! Ang sarap lang magdisappearing act!