Uyanıyorum sabahın 5'inde. Yüzüme vuran güneşi görmemek için bir kat daha çekiyorum yüzüme yorganı.
Ne yani bitti mi gece ? bu kadar çabuk mu ? Şimdi bütün gün gidişini düşünüp geleceğinin hayalini kurarak geleceğimden çalacaksın.
Bugün de göğsümde tonlarca özlemle uyandım. İçinde sen olmayan kahvaltımı yaptığım günden beri tat almıyorum hiç bir şeyden. Tadı tuzu kaçmış zaten sevdaların. Bir başkasına verecek ne güven ne de sevgi kaldı bende. Yeni bir başlangıç için geç kaldım. Sen başlangıçların bitişisin. Sen, umudumu, huzurumu, gülüşümü de koydun valizine giderken. Ve geride çirkin olan her şeyi bıraktın; kötü anılar, gözyaşları, sigara külleri ve yanmayı unutmuş kibrit çöpleri.
Ben bende açtığın yaralardan yoruldum, Sen kime merhemsin şimdilerde ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sevgili Küllük
PoetrySiyah papatyalar toplayıp saraylar yapıyorum kendime artık yalnızlığın kraliçesiyim ben. Kalbimin kırıkları batıyor yine gülüşlerime Hayallerim kirli bir çocuk yüzüyle kâğıt mendil satıyor umutlarıma. Ey sevgili, ruhum sensiz heba, yaralı, ölü. Elle...
