Eskiden güzel günler gelecek diye beklerdim. Ama beklemelerimi geride bıraktım, beklemiyorum artık hiç kimseden hiç bir şey. Akışına bırakıyorum biraz daha. Bilirim ne kadar zorlarsam o kadar olmayacak.
Gülümsüyorum , yine suratı 5 karış olmuş satıcıya. Gülümsemek için başkasının gülümsemesini beklersem daha çok beklerim.
Hediye almaya devam edeceğim bir kez olsun teşekkür etmeyen arkadaşıma. Belki bir gün sevgi işler diye kalbine. Sürekli olmasa da arada bir arayacağım, her aradığımda ' ooo nerelerdesin ya' diye tepki veren eski dostumu.
Ama beklemeyeceğim hiç birisinden incelik. Güneş doğuyor, her sabah güne gözlerini açabilen şanslı insanlardanım, daha ne bekleyebilirim ki?
Kimseden bir şey beklemiyorum. Sonuç olarak herkes kendi derdinde. İlk zamanlar duruma alışmak zor olsa da bir süre sonra alıştım bende her şeyi zamana bırakmayı. Herkesin işine yaradığı kadar değerlisin şu hayatta. İlk zamanlar her gün arayan insan bir zaman sonra yabancı kesilebiliyor. onun da yapısı böyleymiş deyip bakıyorum yoluma. İçimdeki merhametin kullanıldığını anladığımda önce biraz kırılıyorum bir daha asla konulmam diyorum sonra ne çalsa kapımı açıyorum ardına kadar. Sonra ne geliyorsa elimden yapıyorum eskiyi unutarak. Tek değişen şey, bir şey beklemiyorum ondan.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sevgili Küllük
PoetrySiyah papatyalar toplayıp saraylar yapıyorum kendime artık yalnızlığın kraliçesiyim ben. Kalbimin kırıkları batıyor yine gülüşlerime Hayallerim kirli bir çocuk yüzüyle kâğıt mendil satıyor umutlarıma. Ey sevgili, ruhum sensiz heba, yaralı, ölü. Elle...
