Değilim eskisi gibi, artık biraz daha neşeli ve umutluyum geleceğe karşı. Önemsemiyorum önemsiz olayları. Ne zaman bir hüzün düşse yüreğimin derinliklerine gözlerinin gülümsemesini düşünüyorum. Sebepsiz de güldüyordun işte beni, sana bakmak cenneti görmek gibi, gülüşünü izlemek gökkuşağının üzerine doğması gibi.
Sana sarıldıktan sonra yaralarım kapandı ruhum gül koktu sevgili.
Acaba biter mi , mutsuz olur muyum diye düşünüp kahretmiyorum kendimi, bilirim acın bile tatlıdır senin. Daha mutluyum sanki, güneş her sabah benim için doğuyor ve bütün huzur kalbimin içine sığamamışta sağa sola sıçramış gibi. Eylül daha sıcak bahar rengarenk seninle. Sürekli koşmak kahkahalar atarak içimdeki kelebekleri ilham perilerime vermek istiyorum. Bak bak ellerim daha yumuşak tuttuğundan beri. Ve gülüşünle kapandı ruhumun yara almış derin izleri.
Belki de sen "Zamana bırak" kelimesinin en güzel hali, tüm beklemişliğimin ödülüsün.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sevgili Küllük
PuisiSiyah papatyalar toplayıp saraylar yapıyorum kendime artık yalnızlığın kraliçesiyim ben. Kalbimin kırıkları batıyor yine gülüşlerime Hayallerim kirli bir çocuk yüzüyle kâğıt mendil satıyor umutlarıma. Ey sevgili, ruhum sensiz heba, yaralı, ölü. Elle...
