Hevesle kurduğum bütün hayallerimin katillerine selam gönderiyorum. Biraz daha büyüyorum büyüdükçe hayallerimi bir kenara bırakıyorum. İnsan neyi çok isterse onunla bozuyor kafasını. İşte bu yüzden kurmuyorum hiç bir hayali, istemiyorum benim olamayacak hiç bir şeyi. Biraz daha mantık arıyorum geleceğimde.
Küslükleri bir kenara atıp barışıyorum kalbimi kıranlarla. Ama olmuyorum asla eskisi gibi. Kinci değilim evet sadece unutmuyorum yapılanları.
Ayaklarımı yerden kesen mutluluklarımın altında kaldığımdan beri biraz daha demli içiyorum çayımı. Gülümsemiyorum artık. Sahi en son ne zaman karnım ağrıyana kadar gülmüştüm ? Ne zaman huzurun kollarına bırakmıştım kendimi ?
Evet kinci değilim. Ama içime hüznü yerleştirip hiç bir şey olmamış gibi hayatlarına devam edenleri affedemiyorum. Fazla değil ne kadar yaktılarsa canımı o kadar yansınlar istiyorum.
Benden çaldığın huzurumun huzursuzluğunu yaşaman dileğiyle.
LÜTFEN ARKADAŞLAR SADECE BİR YORUM BIRAKIR MISINIZ :) VOTE VE DESTEKELRİNİZİ EKSİK ETMEYİN :)
HERKESE ŞİMDİDEN ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM :) İYİKİ VARSINIZ :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sevgili Küllük
PoetrySiyah papatyalar toplayıp saraylar yapıyorum kendime artık yalnızlığın kraliçesiyim ben. Kalbimin kırıkları batıyor yine gülüşlerime Hayallerim kirli bir çocuk yüzüyle kâğıt mendil satıyor umutlarıma. Ey sevgili, ruhum sensiz heba, yaralı, ölü. Elle...
