Avcı

35.Bölüm/2.Part

Ethan'ın sürüsünün bulunduğu yere geldiklerinde Damla arabadan indi. Ethan da inince onu takip etmesi için eliyle işaret etti. Damla ile ikisi yan yana yürürken ormanın az ağaçlık alanında bulunan yerde Kurtları görünce şaşırdı. Neredeyse ordu sayılacak kadar Kurt vardı. Ethan, Damla'nın kafasında dönenleri anladığından, o soru sormadan yanıtladı cevabı. "Bütün sürü benim değil. Liderleri başlarında."kafasını çevirip bütün sürülere baktı. Alfalar özgüvenle sürülerinin önünde bekliyorlardı. İstedikleri güçtü ve Damla onlara bunu seve seve verecekti.

Çemberin tam ortasına geçip kollarını iki yana açtı. Herkes pür dikkat onu izliyordu. Dudaklarını yalayarak sihirli sözcüğü dile getirdi. "Kanım kanınızla, gücüm atalarımın gücüyle birleşsin. Ruhumdan gelen, gecenin kutsal hediyesini kabul ediyorum."

Gür ses ormanda yankılandığında hava kararıp şimşek denilecek kadar parlak ışık Damla'nın üzerine hücum etti. Korkudan ne yapacağını şaşıran kıza dediği an vücudu sendeledi ve yere kalçası üzerinde düştü. Toparlanmaya vakit kalmadan güçlendiğini hissetti. Buram buram güç vücudunu ele geçirirken, kemiklerinin çatırdama sesini duyumsadı. Dönüşüyordu. Ve bu dönüşümü çok sevmişti. Şimşek son hızla ona vurduğunda vücudu aldığıyla tamamen gücün doruk noktasına ulaştı ve dönüştüğünde uludu. Kulaklara savaş narası gelen uluma aslında gücün ta kendisiydi. Simsiyahtı Kurt olan Damla. Gözleri kırmızı parlıyor, alfayım diye avazı çıkarcasına ilan ediyordu. Sonra değişti işler. İnsan figürüne büründü. Ethan çıplak kalan kadının üzerine ceketini örtüp onu kaldırdı. Damla ceketi giyip minnetle gülümsedi kendisine siper olmuş adama. "Kıyafet getir!"kızın biri ileri atılıp giderken Ethan' baktı. "Ne yapacağım?"diye sordu. Kadeh şişesi gelip bıçakla önüne konulduğunda anladı. Kolunu uzatıp ceketin kolunu dirseğine dek sıvazladı. Ethan bıçakla kesik açtığında Damla bileğini kadehe tutup kanın doluşunu izledi.

Yaklaşık iki saatin geçmesi üzerine herkes kanı ve gücü bütün hücrelerinde hissediyordu. Çünkü Tanya'nın kurduğu orduya bu gerekliydi. Üç beş kişiyle savaşmayacaktı ki. Binlercesi kanı beklerken, alamadıklarında oluşan hasar görülmeye değer olacaktı. Damla bedenini Ethan'a yaslamıştı. Artık ayakta duracak gücü kalmamıştı. Kız elinde kıyafetlerle gelince Ethan bir eline kıyafetleri alıp, diğer elini Damla'nın sırtına koyarak destek oluyordu. Kimsenin göremeyeceği yere geldiklerinde Ethan, "Burada giyin sonra seni istediğin yere götürürüm."Damla takati yokken başını sallayıp giysileri aldı. Ethan arkasını dönerek giyinmesini bekliyordu. Damla kızın bedenine göre getirdiği kıyafetleri zorla giymiş ve üzerine Ethan'ın ceketini geçirmişti. "Dönebilirsin."Ethan komutla beraber Damla'ya döndü. Yüzü kireç beyazıydı. Bir darbe alsa canı gidecekmişçesine beline kollarını sararak arabaya yönlendirdi. Damla kendine gelmesi için arabaya bindi ve oturdu. Yarım saat gözlerini kapatıp güçlenmek için enerji depoladı.

Gözlerini açtığında ilk nerede olduğunu çözemedi. Ama güçlü olduğunu hissediyordu. Yüzüne renk gelmişti. Başını çevirince gözleri kapalı Ethan'a baktı. Köşeli sert yüzü, kirli sakallarıyla onu daha çekici kılıyordu. Ethan izlendiğini anlamış gibi gözlerini açtığında Damla'nın yoğun kahve siyah karışımı gözlerine kilitlendi. Damla ise kuruyan dudaklarını ıslatmak amacıyla dudaklarını yaladı. Ethan'ın kalbi teklerken, Damla kendini arzu, tutku, gerilim girdabına kaptırdı.

"Sen nasıl içeceksin?" Damla'nın sesi yeni yaşadığı değişimin getirdiği duygu yoğunluğuyla kısık çıkmıştı.

"Gösterme mi ister misin güzelim?"dedi adam her sözünde tutku ve arzu vardı onunda. Sadece başını beklenti içinde sallayarak yutkunmayı başardı genç kadın.

Ethan oturduğu yerde biraz daha Damla'nın olduğu yere yaklaştı. Tırnakları pençelere dönüşürken, diğer eliyle Damla'nın çenesini kavrayıp kendine çekti. Tırnağını boynuna sürterken Damla'nın başı arkaya düştü. Nefesi kesik kesikti. Gözleri kırmızı olmaya başlarken, boğuk inilti kaçtı dudaklarından. Aralarında yaşanan şey kesinlikle hayvansal bir dürtünün sonucuydu. Yeni dönüştüğünden anlamlandıramıyordu.