Summer Love

Hoofdstuk 18

de volgende dag wordt ik met tegenzin wakker. niet omdat ik afscheid moet nemen, maar met name hoe. eigenlijk ben ik woedend. Tess deed altijd al een beetje afstandelijk, echt als een baas. maar toch ruim op tijd ben ik bij Hit The Lights. het is echt vreselijk irritant dat ik mijn rijbewijs nog niet heb. altijd maar in die drukke metro's. ik duw de glazen deur van Hit The Lights open. Tess (die tafels aan het schoonmaken is) knikt even kort naar me. als ik in de huiskamer mijn tas afgooi komt er een woedende Nate binnen. 'waar slaat dit nou weer op?' vraagt hij oprecht verbaasd. dan betrekt zijn gezicht weer, 'je denkt toch niet dat je hier zomaar kan weg gaan?' 'Tess was anders degene die het voorstelde. 'je bent toch geen vaste kracht,'' imiteer ik haar. 'wat?' hij is van zijn stuk gebracht, 'heeft Tess echt... WAT!!' woedend slaat hij de deur achter zich dicht. ik hoor hem tegen Tess schreeuwen. 'dit kan toch echt niet... zomaar, opeens... nog maar één dagje... waarom zei je het niet eerder...' ik zak onderuit op de bank. ik wil hier zo snel mogelijk weg. de rest van de dag gaat half langs me heen, iedereen stelt maar vragen waar ik helemaal geen zin in heb. als de zaak dicht is komen Joe en Nate binnen. 'om je ons toch niet te laten vergeten.' op een schaal staan 20 cupcakes. de één met muzieknootjes, de ander met roosjes. Nate trekt een fles wijn open. Joe is de enige die geen alcohol drinkt. gelukkig heeft Tess niet door dat Nate met een knipoog wat Bacardi in Waliyha's cola gooit. anders was de hel losgebroken. ik hoor ze al in mijn hoofd, 'ze is nog minderjarig hoor. Dus? laat haar gewoon wat alcohol drinken, daar gaat ze echt niet dood van hoor. maar het gebeurd in mijn zaak, wat zouden papa en mama niet moeten denken.' ik word onderbroken door Melissa, die met haar hand voor ijn gezicht zwaait. 'hallo? aarde aan Nikki.' ik lach en neem afscheid van iedereen. zelfs Tess geef ik een knuffel, met een dubbel gevoel, dat wel. 

s'avonds gaan we uit, en de avond is top. we gaan naar een toffe club en s'avonds komen we Liam en Zayn ook nog tegen. Liam bloost als hij me aan iemand voorstekt. 'dit is Danielle,' ik geef hem een knipoog, hij lacht. na een tijdje (wat voor mijn gevoel maar een kwartiertje is) tikt Eleanor me aan, 'we moeten gaan, anders komen we morgen ons bed niet meer uit.' ik geef Liam en Zayn een knuffel en dan gaan we naar huis. de volgende dag ga ik huppelend uit bed. 'ssst,' Lara wrijft in haar ogen. ik duik op haar bed en sla met mijn kussen op haar hoofd. 'wil Laartje niet wakker worden?' giechel ik. om 5 voor half 9 sta ik bij de platenmaatschappij. iemand die zich voorstelt als Katie. ze leidt me rond, geeft me een heerlijke koffie en stelt me voor aan de andere schrijvers, met wie we meteen de studio in duiken. 'oké, we hebben Little Things afgerond en hebben nog twee songs te schrijven. ik dacht dat misschien dit wel een leuke beat was?' iemand pakt een gitaar en begint te spelen. ik vind het gaaf klinken maar daar zijn de anderen het blijkbaar niet mee eens. 'dit is wel heel eenvoudig, probeer het eens in G, en dan met nog een gitaar, wacht even?' na een tijdje schalt er muziek door de studio. ik voel me een beetje nutteloos. 'Nikki, drum of gitaar?' 'ehm, ik  speel wel gitaar wel.' 'oké, probeer maar wat.' na een tijdje overwin ik mijn angst en doe ik vol mee, 'maar voor een liefdesliedje, kunnen we dan niet beter een heel makkelijk melodietje pakken, met alleen gitaar?' ik speel wat voor en ik zie iedereen goedkeurend knikken. ik bloos, ik kan dus niet niks. 

de dagen daarna zijn elke keer hetzelfde, vol namelijk. elke vrije minuut breng ik met Lara door. dan weer de pub in, dan naar de markt, en ga zo maar door. maar hard werken wordt beloond en na twee dagen kunnen de jongens ons nummer gaan opnemen. uiteindelijk heb ik het meeste geschreven en trots kijk ik toe hoe Niall zijn tekst doorneemt. maar om naar de opnames te kijken is geen tijd. 'Nikki, roep eens wat.  'ehm, gewoon wat makkelijke akkoorden.' ik pak een gitaar en inproviceer wat. 'oké, wacht even. dan schrijf ik het op. en dan met deze drum eronder misschien?' ik knik goedkeurend. 'je hebt in ieder geval de smaak te pakken,' blozend neem ik het compliment aan. Niall klopt op de deur, 'wij zijn klaar, nog zin om wat te drinken?' ik pak mijn tas, neem afscheid en ga met Niall mee. Harry en Liam staan ons op te wachten. 'de rest had geen zin, hoe gaat het met het nummer?' vraagt Liam als we over straat lopen. 'volgens mij wel goed. hij is alleen nog lang niet af natuurlijk.' ik let niet op en bots bijna tegen een oudere man op die voor ons loopt. 'oeps, sorry meneer,' giechel ik. we gaan een pub binnen, waar Danielle zenuwachtig op een barkruk zit. Liam's gezicht klaart op. 'hé,' hij geeft haar een knuffel.  Niall, ik en Harry vinden het grappig om ze te pesten en maken de hele tijd kinderachtige opmerkingen. uiteindelijk lopen de tranen over mijn wangen van het lachen. ik wordt gebeld, het is Lara. 'zeg het eens,' giechel ik. 'waar ben je, we zouden vanavond toch naar die stoffenmarkt met Waliyha gaan?' 'oeps, ik kom eraan.' ik gooi wat geld op tafel en mime 'sorry,' naar Niall, terwijl ik aan Lara het adres vraag. binnen een half uur sta ik in een druk straatje. zwaaiend komt Waliyha op me af. 'wacht even,' ik ren op een kraampje af waar ik een broodje koop, 'mijn avondeten.' lachend en met geld in de aanslag gaan we de kraampjes af, waar Waliyha stoffen en Lara en ik ouderwetse zonnenbrillen kopen. giechelend slenteren we uiteindelijk naar huis. Melissa en Eleanor (die samen naar de film zouden gaan) zijn nog niet thuis en ik besluit om te proberen of ik een tekst kan bedenken op mijn liedje, iets wat me al aan het begin van de zomervakantie dwars zit. gillend gooi ik uiteindelijk mijn bladmuziek door de kamer. dit nummer moet perfect zijn, maar waarom kan ik niks bedenken? Lara komt binnen, gooit miijn papieren op mijn bed en vraagt sarcastisch: 'lukt het een beetje?' ik laat me met een zucht op mijn bed vallen en zet het liedje uit mijn hoofd. als ik 's ochtends wakker word voel ik me brak. als ik zit te ontbijten komt Eleanor binnen, huilend. 'ze... ze hebben mijn aanvraag afgewezen,' snikt Eleanor. ik veeg haar tranen weg, 'wie?' 'Hollister, ze hebben... me er helemaal uitgegooid, ik... ik kan ook geen shoots meer doen,' hikt ze. 'het spijt me voor je,' ik veeg haar haar uit haar gezicht. 'en ze gaan de foto's van onze laatste shoot ook niet gebruiken.' ik voel me meteen schuldig, misschien komt het wel door mij dat ze afgewezen is. 

ik probeer gewoon mee te doen maar voel me zieker worden. 'gaat het wel?' vraagt Niall bezorgt. ik knik en neem een hap van mijn broodje, alleen was dat geen goed plan. ik ren naar het toilet en begin te kotsen. huilend spoel ik door. gadver. Niall klopt op de deur, 'Nikki?' ik glimlach. de manier hoe hij mijn naam uitspreekt (de k kan hij niet uitspreken als wij doen) zorgt ervoor dat ik me al wat beter voel. ik sta op om de deur open te doen, maar moet weer overgeven. Niall rukt de deur open en strikt over mijn rug. hij geeft me een handdoek, 'ik breng je naar huis.' Niall legt me in mijn bed en ik val meteen als een blok in slaap. als ik wakker wordt zit Niall nog steeds naast me. hij speelt een liedje, zachtjes, om mij niet wakker te maken.

Am I asleep, am I awake, or somewhere in between?

I can't believe that you are here and lying next to me

Or did I dream that we were perfectly entwined

Like branches on a tree, or twigs caught on a vine?

Like all those days and weeks and months I tried to steal a kiss

And all those sleepless nights and daydreams where I pictured this

I'm just the underdog who finally got the girl

And I am not ashamed to tell it to the world

Truly, Madly, Deeply, I am

Foolishly, completely fallin'

And somehow, you caved all my walls in

So baby, say you'll always keep me

Truly, Madly, Crazy, Deeply in love with you

ik herken het nummer wat ik heb geschreven, vlinders vliegen door me heen. Niall heeft niet door dat ik wakker ben en gaat gewoon door

Should I put coffee and granola on a tray in bed

And wake you up with all the words I still haven't said?

'doe maar,' fluister ik. Niall legt zijn gitaar weg. 'hoe voel je je?' hij glimlacht als ik gaap. 'vreeselijk,' ik neem een slok water. 'slaap nog maar verder dan,' Niall geeft me een kus op mijn wang. ik knik en sluit mijn ogen, als ik ze weer open doe is hij weg. zachtjes zing ik in mezelf. 'Truly, Madly, Crazy, Deeply in love with you.'