Summer Love

Hoofdstuk 33

we rennen het politiebureau in, waar Harry, Louis en Niall al op een bankje zitten. gisteravond werd Zayn verhoord en mocht niemand bij hem komen, maar nu is iedereen al 's ochtends vroeg op het bureau. 'waar is Liam?' Melissa gaat naast Louis zitten. 'er mogen in totaal maar drie mensen bij hem, en we wilde Waliyha laten gaan dus kon er maar één van ons gaan, aangezien zijn moeder vanmiddag komt' 'wat is er gebeurd?' vraag ik hem. 'wij hebben ook geen idee. het enige dat ik weet is dat Zayn nooit iemand zou vermoorden!' Niall staat op en begint boos rond te lopen. Liam komt de wachtruimte binnen. een agent komt achter hem aan, 'volgende?' Waliyha staat op en loopt achter hem aan. Liam gaat zitten en iedereen stelt hem dezelfde vraag: 'wat is er gebeurd?' Liam begint te vertellen: 'Toen Nikki en Niall in Nederland waren, kreeg Waliyha de hele berichtjes van een jongen van haar vroegere school, haatberichtjes. de hele tijd werd gezegd dat ze niks waard was en dat ze beter zichzelf kon ophangen, omdat iedereen dan van haar af was. Waliyha werd gek maar wilde niemand er mee lastigvallen, jullie weten hoe ze is. maar Zayn kreeg toen op een dag die berichtjes te zien. buiten zichzelf van woede ging hij naar Bradford, tegen ons zei hij dat hij familie ging bezoeken, maar hij ging dus naar die jongen toe. Zayn confronteerde hem en ze kregen ruzie, wat op vechten is uitgelopen. vervolgens heeft die jongen aangifte gedaan en gezegd dat Zayn hem bedreigde en geprobeerd heeft te vermoorden. Zayn is echt woedend op zichzelf. hij is juist altijd degene die zegt dat we voorzichtig moeten zijn en niet dingen moeten doen waar we later spijt van gaan krijgen, en nu heeft hij dat dus zelf gedaan. en niemand kan zeggen dat hij het niet gedaan heeft want meerdere mensen hebben hem in Bradford gezien en dat huis in zien gaan.' Liam haalt even adem, 'dus hebben we een probleem.' 

'waar is Waliyha Malik, ze was bij haar broer Zayn?' vraag ik aan een agent als ze een half uur later nog niet terug is. hij haalt zijn schouders op, 'niet meer bij meneer Malik in ieder geval.' ik vloek en loop naar buiten, waar zou ze kunnen zijn? buiten is het al donker en op één lantaarnpaal en de maan na, is het stikdonker. dan zie ik een oranje puntje opgloeien. ik kan in het donker net een rokend iemand zien. 'Waliyha?' ik loop naar haar toe. ze laat haar sigaret op de grond vallen en begint te huilen. 'het is allemaal mijn schuld,' snikt ze en ze gaat op de stoeprand zitten. 'helemaal niet, je weet hoe Zayn is. hij zou er sowieso achter zijn gekomen.' 'maar ik heb het hem verteld.' ik strijk door haar haar, 'je moet leren jezelf niet overal de schuld van te geven, Waliyha. je bent perfect zoals je bent en dat moet je zelf ook inzien. houd van jezelf.' 'ik haat mezelf.' 'waarom?' ik strijk door haar haar en veeg haar tranen weg. 'ik ben lelijk en dik, iedereen komt door mij in de problemen, ik ben altijd superchagrijnig, kan niks en die jongen had gelijk, ik kan mezelf beter van kant maken. ik ben alleen te zwak om het te durven.' ik krijg ook de tranen in mijn ogen en wil haar in de reden vallen als ik een flits zie. de camera verblindt me even en dan spring ik overeind, 'Waliyha, volgens mij moeten we even een plekje zoeken wat meer privé is.' ze staat ook op en wil weglopen, maar we worden ingesloten door journalisten en mensen met camera's. 'wat doen jullie bij het politiebureau?' 'heeft één van de jongens problemen?' 'moet je huilen omdat je broer in de problemen zit?' 'klopt het dat Zayn een fan heeft mishandeld?' 'zijn de geruchten waar?' 'heeft Niall iets gedaan? of Liam? Louis misschien? Zayn? Harry' 'kunnen we één van de jongens spreken?' ik voel me claustrofobisch worden en Waliyha naast me ziet eruit als een zielig vogeltje. 'het spijt me, we vertellen niks en we gaan ervandoor.' ik pak Waliyha's hand en trek haar mee, maar de journalisten houden niet op, 'alsjeblieft Nikki, vertel ons iets. voor de fans. we willen je ook wel betalen anders.' ik voel me woedend worden, 'rot godverdomme allemaal op!' schreeuw ik. de mensen schrikken en ik gebruik het moment om weg te rennen, Waliyha trek ik met me mee. we rennen het politiebureau weer in en Waliyha en ik lopen naar het toilet. 'lieve schat,' begin ik. 'zo moet je echt niet over jezelf denken, beloof het me.' 'maar het is toch zo?' zegt Waliyha zachtjes. ik geef haar een knuffel 'nee, dat is zeker niet zo. je bent beeldschoon, en bij jou vergeleken lijk ik wel een walvis. Zayn heeft er zelf voor gezorgd dat hij in de problemen kwam, hij had eerst overleggen met de jongens voor hij naar Bradford ging, die hadden hem kunnen helpen. jij bent juist ons zonnetje in huis en ik zou niet zonder je kunnen, toen je nog thuis woonde was het heel anders in huis en ik ben dolblij dat jij mee gaat op de toer. verder moet je niet vergeten dat je een geweldig vriendje en heel veel vrienden hebt die van je houden en waar je bij terecht kan. beloof me dat je nooit meer zo vreselijk over jezelf denkt. zelfmoord is geen optie, het leven zit vol met ups en downs en daar moet je mee leren leven, zoek de mensen op die van je houden, want samen kan je de hele wereld aan. na regen komt zonneschijn, je kan niet gelukkig zijn zonder te weten hoe het is om ongelukkig te zijn en...' 'ja, ja, dominee, ik snap hem nou wel. je hebt gelijk, behalve over Nate, ik verdien hem niet, hij is veel te goed voor mij,' onderbreekt Waliyha me. 'Niall is ook te goed voor mij, maar dat betekent toch niet dat ik hem daarom opgeef. geniet maar van Nate...' '...zolang hij mij nog wil,' vult Waliyha me aan. '...zolang jullie nog van elkaar houden. en wie weet, misschien wel jullie hele leven.' Waliyha glimlacht door haar tranen heen, 'dankje Nikki, je bent echt een geweldige vriendin.' 

de rest van de dag is de sfeer vreselijk. we zitten bij Liam thuis en zijn allemaal stil en ongezellig. aan het eind van de middag is Harry het zat, 'oké, genoeg getreurd. het management regelt alles en probeert de aanklacht in te trekken. en wij gaan niet hier depressief zitten doen.' 'wat was je plan?' vraagt Melissa. Harry denkt even na, 'Nikki en Liam kunnen het best koken, dus ik stel voor dat zij boodschappen gaan halen en daarna gaan koken. de rest gaat het huis gezellig maken, kaarsjes aan en zo. dan gaan we samen eten en daarna GEZELLIG doen.' de rest stemt mompelend in, op Waliyha na, 'hoe kan ik nou gezellig doen als mijn broer door mij vast zit?' 'het is zijn eigen schuld, en anders die van die jongen die aangifte heeft gedaan. en wij gaan jou lekker opvrolijken, heb je de foto's van de baby al gezien?' Louis geeft haar een knuffel. met z'n allen bekijken we de foto's en proberen we te raden op wie hij het meest lijkt. daarna gaan ik en Liam boodschappen doen. we kiezen ervoor om vis te maken, want dat vinden we allemaal lekker. daarna gaan we weer naar zijn huis, tenminste, dat proberen we. de fans weten ondertussen dat er iets aan de hand is en proberen samen met de paparazzi erachter te komen wat er is gebeurd. uiteindelijk weten we thuis te komen. Liam en ik gaan koken en met z'n allen gaan we aan tafel, de sfeer is al beter, maar toch anders zonder Zayn. na het eten komt Eleanor met het idee om hints te spelen en 's avonds laat is iedereen toch weer vrolijk. Niall pakt een gitaar en met z'n allen zingen we liedjes van het nieuwe album. maar aangezien iedereen morgen weer moet werken gaan we al vroeg weer naar huis. ik ben mijn nagels aan het lakken als Nate belt. vrolijk neem ik op, 'hey, Nate. hoe gaat het?' 'met mij prima, bij jullie? je klinkt al beter dan Waliyha vanmiddag.' 'ja, die was echt depressief, maar we hebben haar weer vrolijk gekregen. mijn leven lijkt wel een soap soms.' ik hoor Nate lachen, 'laat het verfilmen, ik weet zeker dat het een hit wordt.' ik glimlach, Nate kan me altijd laten lachen, hij is op Melissa na de enige die niet in het 1D-wereldje hoort en ik vind het fijn om ook zulke vrienden te hebben. 'waarvoor belde je eigenlijk?' 'nou ja, morgen is je laatste vrije dag, en ik werk morgen niet,' begint Nate. 'en ik dacht dat jij wel eens wat normaals zou willen doen.' 'ja zeker, wat is je plan?' 'naar het pretpark gaan.' 'ja!' roep ik enthousiast. ik ben dol op pretparken. de adrenaline die door je aderen giert als je in een achtbaan zit, de geur van suikerspinnen en popcorn die door het hele park hangt, maar met name ben ik verslaafd aan het uitzicht uit het reuzenrad, iedereen is zo klein. 'top, kunnen wij ook weer eens samen doen, zal ik je morgen om tien uur ophalen dan?' ik zucht, 'zo vroeg?' Nate lacht, 'anders hebben we niet lang genoeg.' 'oké dan,' stem ik in, 'de dag daarna moet ik toch weer om zeven uur op.' 'slaap lekker, Nikki.' 'welterusten,' wil ik nog zeggen, maar hij heeft al opgehangen.