Hoofdstuk 29

823 28 8
                                        

'Hey, wat doe jij nou hier?' Niall slaat zijn armen om mijn middel en kust me in mijn nek. ik en Liam waren de hele ochtend bezig geweest met het plannen van de date, nu moest ik Niall alleen nog vragen. 'wil je met me uit?' ik giechel en kijk hem vragend aan. zijn gezicht betrekt, 'Nikki, luister. ik kan niet meer normaal over straat. ik zou heel graag willen, maar ik kan niet meer gewoon met je uit gaan.' dit antwoord had ik al verwacht, maar ik geef niet zomaar op. 'ik beloof dat we niet gestalkt worden, alsjeblieft,' smeek ik. Niall rolt met zijn ogen en geeft me een kus, 'wat had je in gedachten dan?' ik lach, hij is zo makkelijk om te krijgen, 'dat is nog geheim.'

'klaar?' Waliyha kan haar enthousiasme amper onderdrukken. toen ze van mijn date hoorde eiste ze dat ze een jurkje mocht maken. ik wilde het niet, want ik heb zat jurkjes, maar na een halve dag waarin ze continu aan het smeken was werd ik gek van haar. nadat ik haar zuchtend haar gang heb laten gaan heeft ze zich 2 dagen opgesloten in haar kamer. ze kwam alleen naar beneden om te eten of als ze nieuwe stoffen wilde. en nu heeft ze het jurkje eindelijk af. ze doet me een blinddoek om en helpt me in de jurk, de stof voelt verrassend zacht. ze zet me op een stoel en doet de blinddoek af. ze doet me een kappersmantel om, 'zo komen er geen make-up vlekken in. én dan kan je niet spieken.' Waliyha draait de spiegel in mijn kamer om en ze stalt al haar make-up uit. met één oog dichtgeknepen bekijkt ze me. dan verschijnt er een klein lachje op haar gezicht. trekt aan een krul en laat hem terugveren. dan gaat ze aan het werk. ze is meer dan anderhalf uur ingespannen aan het werk, en dan is ze eindelijk klaar. 'close your eyes,' Waliyha pakt mijn hand en loopt met me naar de spiegel. ik hoor dat ze de spiegel omdraait. '3... 2... 1...' ik open mijn ogen en kijk in de spiegel. naast Waliyha staat een beeldschoon meisje, en ik besef dat ik dat ben. Waliyha heeft me omgetoverd. mijn donkere krullen vallen als een waterval over mijn schouders. één perfecte krul hangt los. mijn ogen zijn met turkooise en lila kleuren opgemaakt en ze lijken veel groter. en dan de jurk! ongelooflijk dat Waliyha's handen dit gemaakt hebben. in de jurk zitten heeel veel verschillende stoffen en kleuren, maar hij blijft toch rustig. het bovenlijfje is turkooise en door de stof is zilverdraad gevlochten. de rok komt tot mijn knieën en bestaat uit meerdere lila en blauwe laagjes. de onderste laag bestaat uit roze tule. Waliyha geeft me een paar oorbellen. het zijn zilveren hangers met onderaan een diamantje. 'die heb ik van m'n zus gekregen. als je ze kapot maakt of kwijt raakt vermoord ik je. hoe vind je jezelf?' 'Waliyha dit is...' ik moet zoeken naar het goede woord, het bestaat niet. ze heeft me veranderd in een soort sprookjesprinses. 'je bent beeldschoon, gelukkig past ie,' ze strijkt het jurkje strak. 'hoe heb je dit gemaakt?' ze glimlacht, 'ik heb van jou een jurk gemaakt. ik dacht gewoon aan jou.' ik glimlach, 'deze jurk is veel mooier dan ik ben.' 'die jurk is prachtig, net als jij bent.' ik bloos.  Waliyha klapt in haar handen, 'kan je niet de hele avond blijven blozen, dat is zo schattig.' 'ik doe m'n best.' 

'beauty!' Eleanor springt op en rent naar me toe. 'omg, hij gaat dit geweldig vinden. Waliyha, je bent fantastisch!' Waliyha glimlacht en maakt een kleine buiging. de bel gaat, ik wil naar de deur lopen maar Eleanor houdt me tegen, 'je krijgt mijn schoenen,' zegt ze met een knipoog, ze duwt me parelmoerkleurige pumps in mijn hand. ik wissel mijn blauwe schoenen in voor de pumps en geef haar snel een knuffel. dan loop ik naar de deur. ik doe open, Melissa en Liam staan voor de deur. 'wauw,' zeggen ze in koor. ik bloos weer en loop ze achterna naar de auto. 'alles is geregeld, je gitaar heb ik ingepakt, er ligt een picknickmand en een kleed. je hoeft alleen nog de kaarsjes aan te steken,' Melissa drukt een kus op mijn wang en loopt naar de voordeur, waar Waliyha net uit komt stormen. 'bijna vergeten,' hijgt ze en ze drukt een hoopje stof in mijn handen. 'een vestje voor als het koud wordt.' ik vouw het vestje uit, hij is van dezelfde zachte stof als het jurkje. hij is ook turkooise met zilverdraad, alleen hier zijn heel kleine pareltjes in genaaid. 'dankjewel voor alles.' ze geeft me een knuffel, 'veel plezier.' 

Summer LoveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu