Summer Love

Hoofdstuk 17

'goedenmorgen,' een slaperige Lara trekt aan mijn arm, waardoor ik bijna mijn bed uit donder. 'hoelaat is het?' gaap ik. 'half twaalf.' ik kreun en sla de dekens van me af. 'waarom ben ik eigenlijk wakker, ik werk niet eens bij Hit The Lights,' Lara kijkt me raar aan. 'je bent gek,' ik gooi mijn kussen in haar richting en ze laat zich weer terug in bed vallen. ik krabbel het adres van Hit The Lights voor haar op een papiertje die ik in haar richting gooi. 'ik kom straks nog wel even langs, als m'n kater een beetje gezakt is,' kreunt ze en trekt haar deken over haar hoofd tegen het felle licht als ik de gordijnen opentrek. ik loop naar de badkamer en kijk mezelf aan met echt zo'n hangover gevoel. mijn haar is nog erger dan normaal en mijn wangen zijn zwart van mijn uitgelopen make-up, alsof ik in een soort vage horrorfilm zit. ik gooi een plens water in mijn gezicht maar dat maakt het alleen maar erger, omdat nu mijn haar touw is en er waterdruppels rare witte strepen over mijn wangen maken.. dan maar douchen. en gelukkig wordt ik wordt  ik weer een beetje normaal van de hete stralen die over mijn rug glijden. ik denk dat ik weer vvor de dag kan komen blijkt van niet. Waliyha zit al vrolijk aan de tafel een kopje thee te drinken, al normaal aangekleed. terwijl ik nog in een joggingpak mezelf naar de tafel probeer te slepen. Waliyha kijkt me geschrokken aan 'je bent toch niet ziek,' begint ze en dan, als ze me wat beter bekeken heeft schiet ze in de lach. 'je hebt gewoon een kater.' nou ja zeg, ze lacht me gewoon uit. 'ja, alsof ik dat zelf nog niet wist,' ik grijp naar de koffiemok die Waliyha voor me neer heeft gezet en neem een grote slok. het bittere goedje brandt in mijn keel maar ik weet dat het helpt, dus braaf dwing ik mezelf om de hele beker op te drinken. dan komen Melissa en Eleanor de kamer binnen. de één ziet er nog slechter uit dan de ander. bedenkend hoe ik het best deze dag oet doorkomen stap ik naast Eleanor in haar auto. we gaan ons echt niet op straat laten zien. gelukkig doet make-up en een paar bekers koffie het weerk waar ze voor gemaakt zijn en denken we dat we wel kunnen werken. 

Lara komt rond twee uur ontbijten/lunchen en ze bespreekt haar plannen. 'ik ga straks naar de topshop, en dan gaan we meteen na jouw werk in het London Eye, waar ik al kaartjes voor ga kopen. en daarna gaan we uit eten en stappen.' 'lieve Lara, ik ben na mijn werk al kapot. en omdat je mijn beste vriendin bent wil ik het nog wel volhouden tot en met het eten, maar daarna duik ik mijn bed in. 'oh,' Lara's stem klinkt teleurgesteld. ik rol met mijn ogen en loop naar de keuken. 'Waliyha, ga je vanavond mee uit met Lara?' haar gezicht klaart op. 'ja hoor, als Nate ook mee mag,' smeekt ze half. 'vast wel,' mijn taak zit erop denk ik bij mezelf en ik trek me terug in de huiskamer. 

ondanks dat ik doodmoe ben is het supergezellig. ik was al eerder in het London Eye geweest, maar om naar Lara, die me gillend op alle bezienswaardigheden wees te kijken was al één en al vermaak. en het eten was top. we gingen naar het beste Amerikaanse restaurant uit Londen, en het was verukkelijk. achter een lange bar stonden mannen cocktails te shaken en ondanks gister kan ik de verleiding niet weerstaan om een rozerood drankje te laten maken en hem vervolgens charmant op te drinken. laat niet merken dat je het eigenlijk niet door je keel kan krijgen, is het enige wat door mijn hoofd spookt. terwijl Lara met de barman staat te flirten. ik lach, ik had ook niet anders verwacht. rond tien uur ga ik naar huis, balend dat ik te moe ben om te gaan stappen. het is Lara's eerste avond uit en zelf ben ik ook nog niet zo vaak uit geweest. met medelijde nemen Lara en Waliyha afscheid. ik neem de metro naar huis, waar Melissa voor de tv zit. ze had geen zin om mee te gaan. ik steek gapend mijn hoofd om de deur en zeg dat ik ga slapen. en nog voor elf uur lig ik al in bed.

de volgende ochtend is Hit The Lights gesloten, er moeten een aantal dingen vervangen worden en daarom heb ik vrij. Niall had me gevraagd om naar de platenmaatschappij te komen, en dus sta ik rond 2 uur in de studio. Louis staat achter de microfoon te zingen en zwaait naar me als ik binnenkom. op een stoel naast Niall zit niemad minder dan Ed Sheeran. Niall stelt me aan hem voor. 'mag ik je voorstellen aan Ed, een goede vriend en de schrijver van dit liedje,' hij knikt naar Louis. 'en, hoe gaat het?' Ed's gezicht betrekt. 'vreselijk, we zitten echt tegen onze deadline aan, terwijl we nog twee nummers moeten schrijven. we hebben schrijvers te kort.' ik praat even, tot Niall me onderbreekt. 'Nikki, jij componeert toch?' ik bloos, 'ja, maar dat stelt echt niks voor. ik wil naar het conservatorium en ik ben al een beetje aan het uitproberen.' 'wil je wat spelen?' vraagt Ed. verbaasd knik ik. Louis komt de studio uit. 'ik neem even pauze, zie jullie zo.' 'wat houd je tegen, ervaring bij een platenmaatschappij kan altijd van pas komen.' 'oké,' ik pak een gitaar en zet mijn liedje in. als ik klaar ben zitten Ed en de rest van de schrijvers me bewonderend aan te kijken. 'we hebben intresse dus misschien...' Ed kijkt de rest aan. 'zou je ons misschien willen helpen met het album, part-time.' ik kijk van Niall naar Ed naar mijn gitaar. 'doen,' fluistert Niall. 'ehm, alleen als het kan met mijn baan.' 'laat het snel weten, we hebben tijd te kort namelijk.' ik knik en voel me gevleid. 'ik zal het vragen.' 

ik besluit om Tess te bellen. 'hallo met Tess,' 'hoi met Nikki, ehm. ik heb net een aanbod gekregen voor een part-time baantje bij een platenmaatschappij en ik wilde vragen...' 'of je daar zo snel mogelijk kan beginnen,' vult Tess me aan. 'dat is prima, je bent toch geen vaste werknemer en aangezien we een paar mensen terugkrijgen heb ik je ook niet meer noodig. als je morgen nog hier werkt kan je dag daarna al beginnen. maar ik moet gaan dus...' Tess hangt op, verbaasd kijk ik naar mijn mobieltje. die reactie had ik niet verwacht. alsof ik  niets was, terwijl ik echt dacht dat het mijn vrienden waren geworden. 'oké, ik doe het. ik kan over 2 dagen beginnen.' de schrijvers kijken elkaar één voor één aan. 'ze kan het aan. het gaat echt wel lukken. we hebben toch een vervanger nodig, of niet soms?' Ed kijkt veelbelovend. 'dit is het laatste nummer waar ik aan meewerk. en er moeten nog twee geschreven te worden. dus je komt als geroepen.' hij knipoogt. 'kan iemand Zayn nog even halen, ik was niet tevreden over zijn stukje,' Ed draait zich weer om. 'maar... maar gister vond je het nog goed.' 'en nu niet meer, dus haal Zayn.' na een tijdje staat Zayn in de studio. loepzuiver zingt hij een liedje. het klinkt geweldig. 

your hand fits in mine.....

'wauw,' zucht ik. zoiets kan ik echt niet schrijven. ik kan echt niet iemand vervangen die dit kan schrijven. 'en, wat vind je ervan?' 'ik denk niet dat ik goed genoeg ben.' Niall begint te lachen, 'dat is dan het grootste compliment wat ik tot nu toe heb gehoord over dit nummer. hij trekt me naar zich toe en slaat zijn arm om me heen. 'je gaat het top doen.' 

thuis ligt Lara op haar buik op de bank. 'eindelijk, leven!!' Lara springt op. ik gooi mijn tas op de grond maar Lara drukt hem weer in mijn armen. 'shoppingtime, ik heb maar drie setjes kleding mee en voor een paar honderd euro aan kleedged opgespaard dus we moeten gaan shoppen.' ik zucht en klap mijn paraplu open. het is namelijk half gaan stormen. 'dit is echt zoooo Londen, rode dubbeldekkerbussen, telefoonscels en regen,' ze wijst om zich heen. 'drie dagen is het leuk, maar dan besef je dat je van regen nat wordt, bussen je bijna overhoop rijden en dat telefoonscels het 9 van de 10 keer niet doen.' ze schudt lachend haar hoofd en trekt me mee naar de Topshop, waar ze 3 topjes, 2 broeken en een galajurkje koopt. 'heb ik echt niet nodig, maar ja. voor dertig euro kon ik hem echt niet laten liggen.' giechelt ze. 'en nu door naar de Hollister.' zo gaat het nog een tijdje door. mijn armen doen uiteindelijk pijn van de tassen omdat Lara ze niet meer alleen kon dragen. zelf heb ik ook nog een paar slippers, een nieuwe bikini en All Stars gekocht. 'blut,' antwoord Lara als Waliyha vraagt hoe het was geweest. 'hé, Niall vroeg of je nog even wilde komen. hij is thuis.' Eleanor en Melissa komen met hun armen vol boodschappen de kamer binnen. 'ja, dan ga ik even,' ik pak mijn tassen en dump ze op mijn kamer. dan loop ik naar de metro. binnen een half uurtje sta ik voor de poort terwijl ik Niall bel. gelukkig had hij mij z'n nummer gegeven en hoef ik het niet meer te doen met "anoniem". 'kijk, dit leek me wel handig.' Niall zet een doos op tafel en haalt er bladmuziek en demo's uit. 'dan weet je wat we al hebben voor het album. en dit zijn de onderwerpen voor de volgende nummers.' ik laat de papieren door mijn handen gaan. ik knik 'bedankt, hoelaat moet ik er zijn?' 'ik denk evenlaat als wij, om half negen dus.' Louis komt de kamer binnen, hij kan niet echt met zijn krukken omgaan dus hij hinkeld om de tafel heen. 'hoi Nikki, klaar om te gaan Niall?' 'ja, wacht even.' hij draait zich naar me toe. 'we moeten met onze manager overleggen. we hebben namelijk wat interviews en we mogen niet alles zeggen over "het ongeluk".' 'oké, dan zie ik jullie wel weer,' ik geef Niall en Louis een knuffel en ga met een doos vol spullen ga ik weer op weg naar het metrostation, waar ze mijn gezicht ondertussen wel moeten kennen.

de hele avond luister ik de muziek en maak ik aantekeningen. als Lara me geen eten was komen brengen had ik niet gegeten. doodmoe maar voldaan berg ik het uiteindelijk op. maar nog steeds kan ik mijn telefoongesprek met Tess niet loslaten. hopelijk doet ze morgen wel normaal. ik gaap en zet mijn wekker, en dan val ik in slaap.