Summer Love

Hoofdstuk 26

ik voel me duizelig, heel erg duizelig. ik zak een beetje door mijn knieeën en Niall trekt me geschrokken overeind. ik voel mijn maag omhoog komen en ren de gang op. ik trek de WC-deur open en geef over. wat is er met me aan de hand? waarom moet ik overgeven als ik eindelijk de waareid weet. 'ik wil naar huis,' jammer ik tegen Niall. hij knikt en loopt naar de huiskamer. even later komt hij terug met een bos sleutels. we lopen over de straten naar een metro-station. Niall slaat beschermend zijn armen om me heen. 'gaat ie weer een beetje?' 'ja, het zal de alcohol wel zijn geweest,' lieg ik. Niall draait door als hij hoort dat Thijs mijn stalker is. we lopen naar mijn huis, waar ik meteen naar bed ga. ik mompel nog: 'welterusten' tegen Niall en val dan in een diepe slaap.

de deur vliegt open. een straal licht valt vanaf de gang mijn kamer in. er staat iemand in de deuropening. ik kan hem niet zien, maar wel horen. zijn geschater zou ik uit duizenden herkennen. vol angst fluister ik zijn naam: 'Thijs!' 'dat klopt, Popje!' hij spuugt mijn bijnaam uit. ik spring uit mijn bed, naar het raam toe, het zit potdicht. de tranen stromen over mijn wangen als ik het raam probeer open te slaan. het lukt me niet. gillend smijt ik van alles naar Thijs' hoofd. schoenen, het glas water op mijn nachtkastje, alles binnen handbereik smijt ik zijn kant op. het lijkt wel alsof hij een ontzichtbaar krachtveld om zich heen heeft hangen. hoe hard ik ook gooi, niks komt dicht bij hem in de buurt. maar hij komt wel, langzaam komt hij dichterbij, en ik kan geen kant meer op. hij grijnst en strijkt met zijn hand over mijn wang, en dan legt hij hem op mijn hart. ik voel mijn hart bonsen van angst, en hij vind dat maar al te grappig. hij schatert het uit bij het horen van mijn overstuur geraakte hart. 'luister goed Popje, op jouw hart na is het huis stil. rustig maar, je zal niet de eerste zijn.' hij laat me het vlijmscherpe mes in zijn hand zien. er druipt bloed vanaf.ik kijk naar de grond, overal liggen bloedvlekken. ik begin te hyperventileren, Melissa, Eleanor, Walliyha. Waliyha had de dag van haar leven gehad. was het haar bloed wat ondertussen ook over mijn handen stroomt. of Melissa, mijn nicht die meer als een zus aanvoelt. of Eleanor, vrolijke Eleanor die vanavond nog voor mij ruzie stond te maken. dan gaat er een rilling door me heen. Niall, hoe gaat het met mijn Niall? Thijs raadt mijn gedachten, 'rustig maar, je zal hem niet moeten missen. jullie zullen samen branden in de hel.'er gaat een rilling door me heen. Niall, alsjeblieft, laat hem niet dood zijn. 'rustig maar, het doet maar even pijn,' Thijs zet het mes tegen mijn bovenarm en zet een beetje druk. er glijdt vers bloed langs mijn arm. THijs kijkt er na, zijn ogen staan krankzinnig. hij haalt even kort adem voor hij zijn lippen op de mijne drukt. zijn vertrouwde zachte lippen doen me verstijven. dan duwt Thijs me weg en steekt het mes in zijn eigen hart.

gillend wordt ik wakker. Niall schudt me door elkaar, 'Nikki, wordt alsjeblieft wakker.' ik kreun zachtjes en duw hem weg. hij zucht van opluchting en slaat zijn armen om me heen. ik verberg mijn gezicht in zijn borst. ik voel Melissa's zachte handen over mijn rug glijden, 'het was maar een droom,' fluistert ze. ik knik en duw me dichter tegen Niall aan. ze heeft gelijk, het was maar een droom. 'we schrokken ons kapot,' Niall drukt een kus op mijn haar. 'we hoorden je opeens gillen,' hij veegt de tranen van mijn wangen. ik kijk naar Niall en Melissa en word toch bang: waar zijn Waliyha en Eleanor? 'Waliyha.... Eleanor....?' 'Waliyha is er doorheen geslapen en El slaapt bij Lou. rustig maar,' stelt Niall me gerust. 'en daarom slaap ik in haar bed.' ik zucht, alles lijkt veilig. 'ik ga weer slapen, oké?' Melissa loopt mijn kamer uit. 'gaat het weer een beetje?' ik schudt mijn hoofd. 'even iets anders Nikki. ik zat namelijk na te denken. we zijn misschien iets te hard van stapel gelopen.' ik heb geen idee wat hij bedoeld. 'luister,' hij pakt mijn handen. 'ik heb geen tijd gehad om je hier op voor te bereiden. Lou en El hebben maanden stiekem gedate. en jij komt net als het uit is met Thijs al in een relatie terecht waar iedereen een mening over heeft. ik heb je niet voor kunnen bereiden op alle haat en de bedreigingen. ik begrijp dat wat er gebeurd is tussen jou en Thijs is en ik had me er buiten moeten houden. misschien kunnen we maar beter niet meer zoveel in het openbaar samen zijn, zodat jij even aan de situatie kan wennen.' ik weet dat hij dit alleen maar zegt om me te beschermen, maar ik voel me afgewezen. 'Niall alsjeblieft, dit is niet wat ik wil. dit gaat over mij en Thijs. niet dat ik met jou ben, maar dat ik hem heb gedumpt.' ik zie opluchting over zijn gezicht glijden. 'weet je het zeker?' 'natuurlijk weet ik het zeker.' ik rol in gedachten met mijn ogen. waarom moet hiuj nou weer zo verantwoordelijk zijn, het irriteert me gewoon. 'ga je me nog vertellen waar je droom over ging?' ow lekker, herrinnert hij me er ook nog eens aan. 'Thijs was aan het uitmoorden,' zeg ik, hem de details besparend. 'dat zou hij toch nooit doen, wees even realistisch. ik kan niet ontkennen dat ik een meteen toen ik hem ontmoette al een hekel aan hem had. maar dat zou hij nooit doen.' 'begrijp je het niet? Thijs is mijn stalker!' ik spreek ieder wordt langzaam uit. Niall kijkt me geschrokken aan, 'wat? HIJ? maar....' zijn ogen staan vol woede, angst en onbegrip. 'hoe kan ik dat niet gewoon doorgehad kunnen hebben?' 'ik praat wel met hem, Niall. hij is niet gevaarlijk, alleen maar irritant.' 'hoe weet je zeker dat hij niet gevaarlijk is?' vraagt Niall bezorgd. 'ik heb 3 jaar een relatie gehad, we kennen elkaar beter dan wie dan ook.' Niall's gezicht vertrekt van de pijn. dat kwam er waarschijnlijk kwetsender uit dan ik bedoeld had. hij knikt, 'probeer maar weer te slapen.'