De Hongerspelen van Rose #wattys2016

Hoofdstuk 9

De deur zwaait weer open, Rose schrikt. De keer komt haar vader, Peeta, uit de deur. Hij stormt op haar af en geeft haar een knuffel. Rose snikt, 'ik ga dood hé' zegt ze. Peeta kijkt Rose aan, 'Rose, je moet nu sterk zijn. Zorg dat mensen je leuk gaan vinden, dan gaan ze je sponsoren. Dan krijg je in de arena bijvoorbeeld iets dat je leven kan redden' verteld Peeta, 'je zal vast een mentor krijgen maar ik vertel dit even snel. Als je in de buis stapt naar de arena kom je bij de Hoorn des Overvloeds, een soort afdakking met allerlei zwaarden en rugzakken. Ga daar niet heen, als er een rugzak dicht bij je op de grond ligt en niemand gaat erop af, pak hem snel en ren dan van de Hoorn weg. Ga niet naar de Hoorn!'. 'Waarom niet?' vraagt Rose zacht, 'je bent dood voor je het weet' antwoord Peeta. 'Onthoud, zorg tijdens je interview dat mensen je leuk gaan vinden. Zorg dat ze je zielig gaan vinden of zoiets, dat helpt heel erg' gaat Peeta verder. Een vredebewaker stormt door de deur, 'kom' zegt hij tegen Peeta en hij neemt Peeta mee. 'Pap!' roept Rose, 'ik hou van je' zegt Peeta nog voor de deuren sluiten. Rose begint te huilen, 'wat moet ik nu?' vraagt ze tegen haarzelf. De deuren gaan weer open, deze keer is het Emma. 'Sis!' roept ze en ze geeft haar zusje een knuffel. Emma begint ook te huilen, 'het komt goed' zegt Emma. 'Nee, het komt niet goed' zegt Rose. 'Rose, luister, je kan jagen', 'nee! Je hebt me gisteren toch gezien?!' zegt Rose snikkend. 'Ik heb je 3 weken geleden alleen zien jagen, je deed het super goed!', Emma knuffelt haar zus nogmaals. Ze heeft gelijk, Rose was 3 weken terug een keer alleen gaan jagen en toen schoot ze alles precies in het oog, net als Katniss. 'Maar toen had ik geen stress, ik kan het alleen als ik geen stress heb en ik weet zeker dat het daar alleen maar stress is', een traan stroomt over Rose' wang. Emma wil iets zeggen, maar een vredebewaker opent de deur en neemt haar mee. Emma wijst nog naar de Spotgaaispeld op Rose haar borst voordat de deuren sluiten. 'Dit was het, nu ga ik weg' zegt Rose in zichzelf, Rose praat namelijk heel vaak in haarzelf. Een vredebewaker opent de deur en neemt Rose mee naar de achterdeur van het gemeentehuis waar ze na de boete heen is gebracht. Ze ziet nog een vrouw huilen voordat ze het gebouw uit loopt naar de trein, die haar naar het Capitool zal brengen.

Een stok slaat Rosie in haar gezicht. Coin staat boos in haar appartement, Effie staat geruisloos te kijken. 'Wat had ik nou gezegd? Niet praten! En dan doe je het toch?!' roept Coin kwaad. 'Och Effie, het spijt me dat je hier bij moet zijn maar het is niet toegestaan voor Rosie om te praten tegen iemand' legt Coin verontschuldigend uit tegen Effie. 'Maar ze is mentor voor de tributen uit District 12, dan moet ze hen toch wel raad kunnen geven?' vraagt Effie, 'dat komt wel goed Effie, ga maar weer naar je appartement' zegt Coin en zachtjes duwt ze Effie uit het appartement. Coin richt zich weer op Rosie, 'Prim' zegt Coin, Rosie kijkt Coin raar aan, 'ik bedoel Rosie... Niet meer praten, oké? Ook niet tegen de tributen van District 12, goed?' zegt Coin op een kalmere toon. Rosie knikt, Coin loopt het appartement uit terwijl Rosie verdrietig over haar wang vrijft.