De Hongerspelen van Rose #wattys2016

Hoofdstuk 20

Rosie slaat haar armen om haar knieën en begint zachtjes te huilen. Hoe komen die blonde haren ineens? En wat nou als die naam Prim echt iets betekent voor haar? Allerlei vragen spoken door haar hoofd, maar ze kan er geen antwoorden op vinden. Ze kijkt naar de lange blonde haren die tot ver over haar schouders komt. Voorzichtig gaat ze met haar vinger langs de blonde plukken. Het voelt alsof het een stukje van haar verleden is, een stukje dat uit haar geheugen is gewist. Maar waarom had ze dan zwart haar? Die vraag blijft in Rosie's hoofd spoken. De andere vragen laat ze even achterwege. Ze besluit om het aan Effie of Cathy te vragen als ze hier eenmaal uit komt. Ook al denkt ze dat dat lang gaat duren. Ze gaat op de grond liggen en maakt zich zo klein mogelijk. Ze heeft het ijskoud, maar toch sluit ze haar ogen en valt in slaap. 'Primrose Everdeen,' klinkt een stem. Een meisje met blonde haren loopt langzaam naar het podium. Een ouder meisje, rond de 18 jaar met donkerbruine haren, rent naar haar zusje toe maar word tegengehouden door vredebewakers. 'Ik bied me aan als tribuut!' roept de 18 jarige. Dan gaat Rosie's droom verder in een andere fase van het verleden van Primrose Everdeen. Het is een beeld van Primrose en de moeder van Primrose en de 18 jarige. Rosie schrikt wakker uit haar droom. Dan herinnert ze de naam van waarschijnlijk de 18 jarige. Het is Katniss.

Rose ligt op de bank in de grote kamer. Ze heeft even niks te doen en maakt zich zorgen om wat er vanavond was gebeurd. Ze was boos geworden en liep weg. Toen rende ze in Rosie's armen. 'Gaat het weer een beetje?' vraagt Zach bezorgd. Hij komt met een glas water aangelopen en geeft die aan Rose. 'Dankje. Het gaat wel,' zegt Rose zacht. Eigenlijk ging het helemaal niet goed. Het ging erom dat ze het gevoel had dat er iets voor Rosie werd verzwegen. Een belangrijk iets, maar wat wist Rose niet. Ze gaat proberen daarachter te komen, belooft ze zichzelf.