Hoofdstuk 39

98 9 0
                                    

Een kanonschot klinkt door de arena, het tweede Beroepslid is dood. Rose rent en rent, ze weet niet wat ze anders moet doen. Maar haar conditie is niet heel erg goed dus op een gegeven moment stopt ze met rennen. Ze moet even rusten. Als ze om zich heen kijkt ziet ze dat het bos is overgegaan van een eikenbos, naar een dennenbos. Eekhoorntjes zitten in bomen, vogels vliegen in het rond. Even vergeet Rose dat ze in een arena zit waar iedereen haar wilt vermoorden. De agressie van de Beroeps is ongelooflijk, maar ze verdienen het ook niet om te sterven, denkt Rose. Rose weet niet wat ze moet doen, ze heeft niks, geen water, voedsel. Ze zal het zonder voedsel en water niet lang overleven. Het is wel dag 2 van de Spelen, de eerste nacht heeft ze overleeft. Verrassend genoeg zijn er geen tributen afgevallen tijdens de nacht, want dat gebeurd meestal in de eerste nacht. Sommige tributen wagen het erop om vuur te maken, maar meestal loopt dat niet goed af. Rose denkt na welke tributen er nog zijn. Rosyck, Diamond, Hayden en Fenix zijn nog de enige overgebleven Beroepsleden, maar Rose maakt zich meer zorgen over Owen, de tribuut van District 7, die de op haar na hoogste score had. Hij gaat winnen, denkt ze, ook al heb ik een 11, ik ben geen vechter, en zeker geen moordenaar. Ze weet niet of er nog andere mensen in leven zijn, ze heeft niet de afgevallen tributen gezien gisteravond omdat ze toen bewusteloos was. Er waren 7 tributen overleden tijdens het bloedbad, sinds het bloedbad zijn er nog 3 andere tributen overleden: Lily, Will en een tribuut waarvan Rose niet weet wie het is. Misschien is het wel Zach, gaat er door Rose' hoofd heen, Zach had de laagste score, dus het kan een grote kans zijn dat hij er niet meer is. Maar Rose hoopt het niet. Rose besluit om verder naar de berg te lopen, de hele dag loopt ze richting de berg, ze durft namelijk niet meer richting de Hoorn te lopen omdat daar waarschijnlijk de Beroeps op haar staan te wachten. Ze is al bijna bij de berg als ze iemand hoort lopen voor haar. Meteen verschuilt ze zich achter een omgevallen boom. Het is een jongen, niet Zach. Hij heeft een donkere huidskleur en een stevig, gespierd lichaam. Het is Chris. Rose blijft zo stil mogelijk zitten, in de hoop dat hij haar niet ziet, want hij heeft een zwaard bij zich. Dan, uit het niets kijkt Chris recht door de struik, recht in Rose' ogen. Rose staat oog in oog met hem, voor ze het weet laat hij zijn wapen vallen.  


De Hongerspelen van Rose #wattys2016Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu