De Hongerspelen van Rose #wattys2016

Hoofdstuk 6

Rosie loopt de Hologram ruimte uit. Ze wist niet wat ze kon doen. Haar handen deden pijn van de stok waarmee Coin haar had geslagen. Dit gebeurde wel vaker. Veel vaker. Ze had het gevoel dat er iets miste in haar leven. Maar wat wist ze niet. Ze wist niks meer, dat was het probleem. Ze werkte nu ongeveer 18 jaar in het Capitool, maar het leven daarvoor herinnerde ze zich niet meer. Ze wist het echt niet meer, hoe diep ze ook probeerde te graven in haar gedachten.

'Ik ben bang...' fluistert Rose tegen haar moeder. Katniss kijkt haar dochter met tranen in haar ogen aan. Ze voelde dezelfde angst als die Rose nu voelde. Ook Emma was zenuwachtig. Ook zij is doodsbang. Ook zij voelt de angst die haar zusje voelt. 'Het komt wel goed. Jullie namen zitten er maar 1 keer in. Jullie hebben heel weinig kans om getrokken te worden,' zegt Peeta geruststellend. Katniss had daar de twijfels bij. Sinds de trekking van Prim, 18 jaar geleden, voelt het voor haar alsof er wel veel kans is om getrokken te worden als je naam maar 1 keer in de bak zit. Katniss slaat haar arm om Rose heen en Peeta doet hetzelfde bij Emma. Dan moeten ze doorlopen naar de vredebewakers die het bloed prikken. Rose en Emma moeten bij de jonge kinderen gaan staan. Katniss en Peeta moeten bij de ouderen gaat staan. Rose blijft als verstijfd staan als de vredebewaker haar in haar vinger prikt en haar vinger vervolgens op het papier drukt en scant. 'Volgende,' zegt de vredebewaker en Rose weet niet hoe snel ze weg moet lopen bij de grote naalden. Ze loopt naar de rij waarin zij en haar zusje moeten staan. Ook Emma is klaar met het prikken in haar vinger en ze volgt haar zusje naar de rij waarin ze moeten staan. Dan begint de toespraak die 18 jaar geleden ook gehouden werd. Katniss luistert niet en ze zoekt de tweeling tussen de vele kinderen. Het is niet moeilijk zoeken, want het lange bruine haar van de tweeling valt op. Dan is de toespraak afgelopen en loopt de man naar de meisjesbak toe waaruit een naam getrokken zal worden. 'Rose Everdeen,' zegt de man zonder enige emotie. Rose verstijfd. Iedereen maakt plaats voor haar. Zo kan ze gemakkelijk naar het podium lopen. Dit was haar grootste angst. Haar grootste nachtmerrie is uitgekomen.