Yolda giderken aldığımız karara uyarak bana malzeme almaya gelmiştik. Babam kapının önündekilere bakarak "burada yapılacak çok iş var." dedi. Lafını keserek:
-Yardım etmek istiyorum. Dedim
-Hayır Asya zor durumda kalmadıkça böyle bir şey yapmana izin vermiyorum.
Kapının önündeki iki zombiyi annem diğer dördünü babam öldürmüştü. Alaylı bir tavırla anneme bakarak:
-Bu kadar iyi olduğunu bilmiyordum. Dedim
-Keşke yapmak zorunda olmasaydım... Hadi Asya senin gelmen gerekiyor. Yanına fazladan ok alsan iyi olur. Maya sen burda kalacaksın. Arabayı kilitleyeceğiz. Her ne olursa olsun sakın dışarı çıkma!
Hep beraber içeri girdik. Kapı açıktı.
-Hadi Asya hızlı ol kardeşin arabada.
Hızlıca bütün okları ok çantama yerleştirdim. Babam:
-Asya keşke başka insanlar için biraz bıraksaydın. Dedikten sonra annem sert bir ses tonuyla:
-Bence hepsini almalıyız.
-Ama almak isteyen insan-
-Artık kimseyi düşünemeyiz... babam pes etmiş bir şekilde:
-Peki öyleyse. Hadi Asya işin bittiyse çıkalım.
Sağlam hafif olan bir kaç tane de yay alıp oradan çıktık.
-Şimdi nereye Anıl?
-Stok yapmamız lazım, markete gireceğiz.
