Herkes hazırlanıp teker teker evine inmeye başlamıştı. Annem:
-Bugün bir şeyler yapacak mısınız? Babam:
-Bilmem. Sen ne dersin Asya?
-Yemek falan lazım bence yakındaki marketlere gidip bulabildiğimiz her şeyi alalım.
-Mantıklı. Öyle yapalım.
Eve girerken kız kardeşim ile küçük bir tartışmaya başlamıştık. Hangi odayı kim alacak...
-Asya ve Maya kavga yok odalarınızı göstereceğim.
İkimizde razı olmuş bir şekilde sesimizi kestik. Annem bize odalarımızı göstererek yerleşmemizi istedi. Biz odalarımıza girince onlar da odalarına girip yerleşmeye başladılar.
Bende odamdaki dolaba eşyalarımı koymaya başladım. Benim odam zaten anladığım kadarıyla benim yaşlarımda bir kıza aitmiş.
Eşyalarımı yerleştirdikten sonra kendimi yatağın üzerine attım.
Çalışma masamın üzerindeki resimler dikkatimi çekti. Güzel bir genç kız ve annesi olduğunu düşündüğüm bir kadınla sarmaş dolaş resimler...Acaba şimdi ne yapıyordur diye düşünmeden edemedim.
Ben bunları düşünerek kısa bir uykuya daldım. Az sonra annem:
-Asya hadi kalk. Babanlar markete gidiyor.
-Tamam anne.
Hemen elimi yüzümü yıkayıp yayımı ve tüm oklarımı alıp evden çıktım.
Babamlar aşağıda toplanmıştı. Volkan abi:
-Hadi Asya hemen yukarıdan kontrol et sonrada çıkalım.
Bende yine merdivene tırmanıp çevreyi kontrol ettim. Aşağıya bakarak:
-Beş tane. Dedim. Volkan abi:
-Halledebilirsin değil mi?
-On dokuz tanesini hallettiğimi düşünürsek evet.
Kısa gülüşmeler arasında beşini de halletim. Geri geri inerken:
-Hadi kapıları açın. Diye seslendim.
Ben, babam, dedem, Volkan abi ve Zafer amca yola çıktık.
On dakika yürüdükten sonra küçük bir market gördük. Volkan abi işaret parmağı ile:
-Bakın şurada bir market var ama önü de dolu...Abi anladığım kadarıyla içerisi de dolu. Diyerek olduğumuz yönün hizasındaki marketi gösterdi. Babam:
-Yapacak bir şey yok. İçeri gireceğiz. Eğer herkes bizim gibi düşündüyse fazlasıyla erzak vardır içeride.
Yavaşça markete doğru ilerledik.
