Evden çıkmıştık. Hızla ilerlemeye devam ediyorduk.
Bir süre daha elimizde saatle ilerlemeye devam ettik. Masal:
-Acıktım ayrıca havada kararıyor. Haklıydı. Artık durmalıydık.
-Aynen. O zaman yine kalacak bir yer ayarlayalım.
Bir süre daha gittik. Karşımıza sıra sıra villalar çıktık.
Zaten burdaki evlerin çoğu ya site ya da villaydı.
Biraz ilerde bir ev görmüştük. Masal bana dönerek:
-Asya bak şu evde bir ışık var.
-Aynen. Bende farkettim.
-Gidip bakalım mı? Sorusunu onaylamamla evin kapısına doğru ilerlemeye başladık.
Kapıda"temiz" yazıyordu. Masal heyecanla:
-Bizim gibi biri daha yazmış. Az sonra kapıyı tıklattım ve beklemeye başladık.
İçeriden çok tanıdık gelen bir ses "Kim o?" dedi.
Bu ses dedeme aitti.
