The Behind The Scenes of a Perfect Love Story

[4];

[4];

Tiffany's POV

This is it. The start of hell for me.

Ngayon na ang alis namin papunta sa China!

Ayaw kong umalis! Mamimiss ko masyado ang mga best friends ko and ayaw ko makasama si Luhan nang ganon katagal.

Andito na kami sa airport.

Naiiyak ako na ewan! Medyo takot pa naman ako sa airplane at hindi ko nadala yung stuffed toy na bigay sakin ni mommy bago sya umalis.

"Best! Hoy! One month lang naman!" Sabi ko kay Taeyeon na umiiyak pero sa totoo naiiyak rin ako.

Hindi 'lang' ang one month!

"Yoong, Seobaby! Hindi pa ako patay oy!" Sabi ko at niyakap sila.

"Jessie and Yul! Bigyan ko nalang kayo nang pasalubong!" Nginitian ko sila pero tuloy parin sila sa pagiyak.

First time kasi na may umalis sa isa samin.

"Nukx iniyakan ako ni Hyoyeon at Sunny! Kakapanibago!" Pabiro na sabi ko kaya napatawa sila habang umiiyak.

Napatingin ako sa Exo at nakita kong umiiyak si Xiumin at Sehun. Yung iba naman parang nagpipigil.

Ang iyak nang Exo parang mamimiss nila ang kamember nila samantala ang iyak nang mga kasama ko ay parang namatay ako.

Makatapos ang matagal na paalaman, tinawag na ang flight namin kaya sumakay na kami.

Of course private plane ito sa dami ba naman nang staff namin.

Naka first class kami and unfortunately magkatabi kami ni Luhan.

How nice, right?

They announced na malapit na daw lumipad ang plane kaya nagsimula na akong kabahan.

"L-luhan." Kakapalan ko na mukha ko. Ayaw ko pang mamatay sa takot.

"I-i'm scared.." Halos umiyak na sabi ko halata naman sa mukha nya ang gulat.

Hinawakan nya bigla ang kamay ko at pinatong ang ulo ko sa may balikat nya.

"Tumulog ka para hindi mo maramdaman na lumilipad na tayo. Gigisingin nalang kita pag dating natin. Two hours lang naman ang byahe." Nagnod nalang ako at pinikit ang mata ko.

"Tiffany." Dahan dahan kong minulat ang mata ko at napatingin sa paligid.

"Andito na tayo." Tumingin ako sa umimik at nagulat ako kasi sa lap nya ako nakatulog.

OMG.

Pero, wait. Diba hindi naman ganito ang pwesto ko kanina? Wala naman akong maalalang natulog ako sa lap nya at na nagkumot ako.

Agad naman akong tumayo at ngumiti nang pilit.

Awkward nanaman.

Napatingin ako sa kamay ko at nakahawak parin iyon sa kamay nya.

"Sorry and thank you narin." Sabi ko.

Aish. Ang awkward talaga!

Pagbaba namin nang plane tinawag bigla kami nang manager namin. Iisa kasi ang manager nang Exo at Girls' Generation.

"Luhan! Tiffany! Magholding hands kayo! Marami daw media na nagaabang sainyo sa labas." Sabi nya.

Aangal pa sana ako nang biglang hawakan ni Luhan ang kamay ko.

Bakit iba ang feeling ko sakanya?

Lately I feel special when I'm with h-. No. Umaasa nanaman ako. Hindi tama ang iniisip ko.