Nobody Takes Us Apart || Larry Stylinson

Hoofdstuk 8

POV Louis Tomlinson

Vermoeid maak ik de deur open. Een hele dag. EEN HELE DAG ben ik met Eleanor geweest. Eerst haar gezeik en gebel in de Starbucks, toen gingen we naar de Theems, wat wel meeviel, maar toen begon dat kind te zeuren en dook er paparazzi op. Ik was gedwongen om ergens anders heen te gaan omdat ze anders Eleanors gezeik hadden gehoord. Ze sleepte me mee de stad in en ik heb de rest van de middag moeten kijken hoe ze zich als dé ultieme 'white girl' gedroeg. Shoppen, iPhones, Ray-Bans, Starbucks en in haar geval ook nog Call Me Maybe. Verschrikkelijk. Een hel. Een regelrechte hel. Ik luister even of er nog iemand op is. Volgens mij niet, ik hoor tenminste niks. Ik doe de deur dicht, schop mijn schoenen uit, drop mijn jas op de kapstok en ren naar boven. In mijn kamer laat ik me op de grond vallen en pak mijn mobiel. Misschien is er op twitter nog iets over Larry Stylinson. Iets dat me vrolijk maakt.

Harry

Ik kijk op twitter en voel mijn humeur alleen maar verder dalen. Tranen prikken achter mijn ogen.

@Louis_Tomlinson @EleanorJCalder Elounor is so cutee! Jullie zijn echt het leukste stelletje ooit!

@Louis_Tomlinson elounor is echt zo'n leuk stel! weg met larry, hier met elounor! goede keus, lou!

Elounor. Elounor. Leuk. Elounor is leuk. Elounor is cute. Weg met Larry.

Ik begin te huilen. Waarom mogen Harry en ik niet gewoon een stel zijn? Waarom zijn er zoveel homo haters in de wereld? Waarom vindt iedereen Elounor leuk? Het is vreselijk! Opeens gaat de deur open. 'Lou?'

POV Harry Styles

Ik lig op de bank te wachten op Louis. Hij had ge'smst dat hij laat terug zou zijn. Het is inmiddels half twaalf en ik ben de enige die nog wakker is. Op dat moment hoor ik de voordeur open gaan. Het is even stil maar dan hoor ik hoe iemand zijn schoenen en jas uitdoet en de trap op rent. Louis! Ik sta op van de bank en loop naar de hal waar ik inderdaad Louis' schoenen die slordig zijn uitgetrapt en zijn jas die gewoon op de kapstok is gegooid en er toen weer vanaf is gevallen zie. Ik zet de schoenen netjes naast elkaar en hang de jas weer op, om vervolgens zachtjes naar boven te lopen; ik wil niemand wakker maken. Ik leg mijn oor op de deur van Louis' slaapkamer en volgens mij hoor ik een zacht gesnik. Ik open de deur en zie dat het inderdaad klopt. Louis huilt en het voelt alsof mijn hart breekt. Weet je hoe het voelt als de persoon waar je zielsveel van houdt huilt? Nee? Nou, ik kan je dit zeggen: Het is vreselijk. 'Lou?' Hij kijkt geschrokken op en probeert zijn tranen weg te vegen. 'Hey Hazza.' 'Lou, waarom huilde je?' 'Ik huilde niet. Ik had gewoon een stofje in mijn oog.' Ik zie dat hij zelf al weet dat ik het niet geloof. 'Waarom lieg je tegen me?' 'Ik- ik..' Het is even stil. 'Ik kan het gewoon niet meer.' fluistert hij, en de tranen rollen weer over zijn wangen. Geschrokken kniel ik bij hem neer. 'Boo! Niet huilen!' Ik trek hem naar me toe in een knuffel. 'Ik kan het niet meer, Harry.' 'Wat kun je niet meer?' 'Alles. Eleanor, Paul, twitter.. gewoon de hele wereld.' Ik trek hem zo mogelijk nóg dichter tegen me aan en voel mijn shirt een klein beetje nat worden. 'Sshht, Lou.. Alles komt goed.. ik ben bij je.' fluister ik. Mijn stem stikt een beetje doordat er een brok in mijn keel komt. Ik hou zo veel van deze jongen en ik haat het om hem verdrietig te zien. 'Kijk me eens aan.' fluister ik. Louis tilt zijn hoofd op en zijn mooie blauwe ogen vinden de mijne. Ik glimlach en druk dan zijn lippen tegen de zijne. Als gauw laat hij zijn tong over mijn onderlip strelen, wachtend op toestemming, en gewillig open ik mijn mond. Na een tijdje duwt hij me om en gaat bovenop me liggen. Als we een adempauze hebben kan ik een geeuw niet onderdrukken. Louis grijnst. 'Kleine Harry moet naar bedje toe.' 'Niet waar.' mompel ik, terwijl ik nog een keer moet gapen. Oke, ik ben echt kapot. Maar het is net zo gezellig met Louis. 'Als ik nou ook ga slapen, ga je dan wel?' 'Ja.' zeg ik gelijk. Hij lacht. 'Dan gaan we samen.' Hij rolt van me af en gaat staan. Hij steekt zijn hand naar me uit en help me overeind. Eén moment kijken we elkaar aan. 'IK NEEM DE BADKAMER HET EERST!' roepen we dan tegelijk. Uiteindelijk weet ik hem als eerste binnen te dringen. Soms zijn Louis en ik net kleuters. Als ik klaar ben in de badkamer laat ik Louis erin en even later liggen we naast elkaar in mijn bed. Hij drukt zich tegen me aan en ik sla mijn armen om hem heen. 'Alles zal goed komen, Lou. Dat beloof ik je.' fluister ik voordat ik in slaap val. 'Ik heb alle vertrouwen in je, Hazz..'

Hee, ik weet het dit hoofdstuk is weer iniemienie. :( Ik ben gewoon vreselijk inspiratieloos voor dit verhaal, echt, ik heb geen idee waar het heen moet. Ik heb misschien een klein ideetje, maar ik heb geen idee of ik daar werk van ga maken. Als jullie ideeën hebben willen jullie ze dan ALSJEBLIEFT in de reactie zetten of een bericht naar mij sturen, dan zou ik jullie echt eeuwig dankbaar zijn want ik ben best blij op dit verhaal we hebben al meer dan 800 reads! :D Vonden jullie het trouwens een leuk hoofdstuk? Ik vind het een beetje slecht maar altijd nog beter dan de vorige.. :/ Ik ga ook niet beloven dat het volgende hoofdstuk beter en/of langer zal worden want ik heb geen idee of dat ook het geval zal zijn.. Please wees niet boos op me! Woensdag t/m vrijdag ga ik trouwens op kamp dus ik upload waarschijnlijk in het weekend weer of anders volgende week. Vote / Comment ?? xx