Son Mektup (Dizi Tadında)

14.Bölüm : İlk ve En Önemli Yakınlaşma

Sevmek; güzel birinde aşkı aramak değil. O kişide, bilmediğin bir zamanın beklenmedik bir anında kendini bulmaktır.

Dostoyevski

•●●·٠•●●•٠·˙

Kırk yıl düşünsem bir akşam Selim Bey'in evine gidip bana elleriyle hazırlayacağı yemeği yiyeceğim aklıma gelmezdi. Aslında onun yemek yapabileceği de aklıma gelmezdi. Of! Ellerimde heyecandan mıdır bilmem ama buz gibi oldu. Gerçi neden heyecanlanıyorsam değil mi? Yemeği yapacak yiyeceğiz sonra da evlere dağılacağız. Yok yok! Büyük ihtimalle ben dağılacağım. Hem de her iki anlamda da...

Dikkatimi başka şeylere yöneltmek için kucağımda duran paketin üzerindeki kuru boyayla çizilmiş resme bakıp ne olduğunu anlamaya çalışırken bir yandan da kenarını birazcık açıp Kaan'ın içine ne koyduğuna bir göz attım. İtiraf edeyim onu elime verdiğinden beri merakım en üst noktadaydı. Paketi diğer tarafa çevirdiğimde içindeki kutunun kenarında yazan "Sütlü Çikolata" yazısı sebebiyle yüzümde ister istemez bir tebessüm oluştu. Demek bu yüzden bana çikolata sevip sevmediğimi sordu. Robotunu tamir ettim ya kendince teşekkür etmek istemiş olmalı. İşe bak daha o andan bana bunu vermeyi kafasına yerleştirmiş. Ah! Gerçekten çok zarif bir çocuk.

Gülümseyerek pakete bakarken Selim Bey önce "Ne oldu Meral?" diye sordu hemen ardından da cevabımı beklemeden tebessüm edip "Umarım oğlum sana tuhaf bir şey hediye etmemiştir" dedi. Herkesin derdi başkaydı tabii. Mutlu hislerle başımı iki yana sallayarak paketi tamamen açtım ve "Hayır tuhaf bir şey değil merak etmeyin. Kaan bana çikolata hediye etmiş" dedim. O kadar şaşırdı ki anlatamam.

Bana bakarken yola dönüp sonra da tekrardan bakarak "Sana çikolatasını mı vermiş? Emin misin?" diye sorunca gözleriyle görsün diye çikolatayı Selim Bey'e doğru tutup "Evet eminim. Bakın işte burada" dedim. Çikolatayı gördükten sonra bir müddet sessiz kaldı. Önüne dönüp yola bakarken de düşünceli bir şekilde tebessüm etti. İyi de neden bu kadar şaşırdı? Hem bunda ne var ki? Bugün anlam veremediğim benim dışında gelişen ne çok şaşkınlık yaşandı farkında mısın?

"Siz bunu tuhaf bir hediye olarak mı algıladınız Selim Bey? Bana göre bu bir çocuktan gelebilecek çok hoş bir hediye de..."

"Hayır öyle algılamadım"

"Öyleyse?"

"Kaan çikolataya çok düşkündür"

"Evet öyleymiş söyledi. Sanırım siz de sık sık yemesini istemiyormuşsunuz. Yani bana öyle dedi"

"Onu da söyledi demek. Doğru istemiyorum çünkü küçük bey bu konularda nerede duracağını bilemiyor ve hâl böyle olunca da yeme düzeninde ciddi aksamalar yaşanıyor. Tabii sınırı aştığında cildinde oluşan kızarıklıklar da beni endişelendirmiyor değil"

"Kaan'ın da alerjik bir yapısı var sanırım. Masada fıstığa ve deniz ürünlerine karşı da alerjisi olduğundan bahsetmiştiniz"

"Biraz hassas ama neyse ki doktoru bizi bu konuda yeterince bilgilendirdi. Kontrolü elden bırakmazsak sorun yaşamıyoruz"

"Çikolatayı bu kadar severken onu uzak tutmak zor olmalı"

"Hem de çok zor. İlk zamanlarımızı hatırlıyorum da daha fazla yemesin diye tabağındaki birkaç parça çikolatayı sevmememe rağmen yemek zorunda kalmıştım ama beyefendi bu hareketime çok bozulup benimle bir hafta boyunca tek kelime dahi konuşmamıştı. Beni gerçekten çok zorlamıştı"