Hiç kimsenin bilmediği bir sırrın oldu mu?
Soruyorum çünkü benim oldu ve belli ki bu konuda yanıma bir yandaş arıyorum.Ben hayatımda ilk defa sevdiklerimden bir şey gizliyorum.Bunun verdiği ağırlığı tahmin edemezsin.Ama şu an düşünüyorum da bu sırrı...
"Aşk görülemez, sadece hissedilebilir diyorlar. Fakat yanılıyorlar. Gözlerinde gerçek aşkı defalarca gördüm. Ve hayatım boyunca gördüğüm en güzel şey buydu."
Alıntı
•●●·٠•●●•٠·˙
"Ömrümün geri kalan kısmını seninle birlikte geçirmek istiyorum Meral Tekin. Hem de her dakikasını her saniyesini... Sana bu isteğimi belirttiğim soruma zamanı geldiğinde evet demeni benimle evlenmeni ve son nefesimi verene kadar da eşim olarak kalmanı istiyorum"
Az önce... Yani ben henüz stop etmeden hemen önce bana resmen sana evlenme teklif edeceğim cevabını şimdiden hazırla demek istedi değil mi? Benimle evlenmek mi istiyormuş? Bu kadar çabuk mu? İyi de buna ne zaman karar vermiş olabilir ki? Hem bu işler böyle mi oluyor yani evlenme teklif etmeden önce icazet ister gibi demek istiyorum.
Ayrıca neden cevabını alamayacağımı bile bile sürekli soru sorma ihtiyacı duyuyorum ki? Bak yine aynı şeyi yaptım. Aman Allah'ım! Ortamdaki oksijen seviyesinde bir düşüş mü söz konusu yoksa bende mi bir tuhaflık var? Ah! Yine soru sordum.
Neyse ki şu an bir cevap vermemi beklemiyor yoksa inan bana bu kadar aksiyonun üstüne bir de bu soruya ne diyeceğimi düşünseydim şakkadanak düşer bayılırdım. Söylediklerini kelimesi kelimesine zihnimden geçirip sindirmeye çalışırken nihayet asansörün kapısı açıldı. O kadar şaşkınım ki en ufak bir söz söyleyemeden ona bakıp kaldım. Ben kilitlenip kalınca o da pek bir keyiflendi sanki. Üzerimde nasıl bir etki yarattığını da birebir görmüş oldu tabii.
Dikkatleri üzerimize toplamamak için asansörden de bir an önce çıkmak lazım aslında. O da böyle düşünmüş olacak ki tam kapı kapanacakken durdurup hafif bir tebessümle "Artık çıkalım mı Meral?" diye sordu. Ah! Bunca şeyden sonra ona sadece ismiyle hitap etmemi beklerken ben hâlâ ağız alışkanlığından size bize devam edip "Çıkalım Selim Bey" dedim. Ağzımdan çıkanı kulağım duyana kadar da iş işten geçmiş oldu.
Ve asansörden çıktıktan sonra bu konuda öyle bir tehdit aldım ki gözbebeklerimin yerinden fırladığına adım gibi eminim. Ne mi dedi? Ben önden o bir adım arkamdan Rana Hanım'a selam vererek yavaşça odalarımıza doğru yürürken sadece ikimizin duyabileceği bir ses tonuyla "Şu andan itibaren bana Selim Bey diye hitap ettiğin her sefer için bana bir öpücük borçlanmış olacaksın ve bu öpücüklerin geri dönüş süreleri de belirsizliğini koruyacak. Hiç beklemediğin bir anda ya da bir yerde zor durumda kalmak istemiyorsan bence ağzını bir an önce sadece Selim demeye alıştırsan iyi edersin" dedi. Ve anlayacağın üzere gözlerimdeki fırlayış şu an itibarıyla tamamlandı. Bu konuda ciddi olamaz değil mi? Hayır yani eğer ciddiyse resmen yandım ben!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
