Kayıp Duygular #Wattys2017

1.BÖLÜM (Son Gecem)

"En çokta bugün özlüyorum annem seni"

Ayşin'den

''Sabah gidiyorsun Ayşin'' miş ben ne yapacağım sabah ya nerde kalıcam.Güya doğum günüm her zaman ki gibi bana acıdan başka birşey vermedi ki bugün!
Belkide bugün doğum günüm bile değildir.
Bundan bile emin değilim.
Annem, babam yaşıyor mu bilmiyorum. Yaşıyorsalar eğer neden buradayım ?
Her çocuk gibi neden benimde düştüğümde yaralarımı saran annem degildi.!
Kendime yıllarca sordum bu soruyu. Ne kadar alıştım desemde en çokta bugün özlüyorum annem seni,bilmediğim kokuna hasret büyüdüm...!

***************
Sabah olmuş bile kurtulmak için yıllarca beklediğim gün bugün, bende hüzünlenmeme neden oldu.işlemlerini yapacaksın daha Ayşin hanım bian önce kendime kalacak yer bulsam iyi olacak.

"Ooo uyanmış küçük hanım"

Sesin geldiği yöne döndüm ,herzaman ki gibi selda'dan başkası değildi.Bu kız benden ne istiyor anlamıyorum.
Evet Selda uyandım anlamış değilim senin derdin ne? Hep bir ima hep bir iğneleme bilmeden kuyruğunamı bastım nedir yani!!!

"Kızım ne derdim olacak seninle, hem sen kendi derdine yan ne yapcaksın onu düşün"

Haklıydı selda, ben şimdi ne yapıcam sudan çıkmış balık misali,
Selda'ya sert bir bakışla ilerledim.
Çok isterdim seninle kalıp sohpet etmeyi ama yapıcak işlerim var.!lanet olasıca yerden gitmek gibi! Cümlemi bitirdiğimde Odanın kapısına yöneldim kapının kolundan tutup çekmiştim ki birden selda'nın seslendiğini duydum

"Ayşin"

Selda'ya dönmeye fırsat kalmadan sarıldını farkettim. Bu kız gidicem diye üzülüyor muydu yoksa?

"Dikkat et! kutuplarımız uyuşmasada sen iyi birisin, sadece dışardakiler fazla kötü onlara kolay kolay güvenme.!"

Selda'nın söyledikleriyle istemsizce sarıldım.
Bir ailem yoktu ve burdaki herkes benim ailem olmuştu. Selda bile! ''Sende dikkat et bende yokum bakalım kimle uğraşıcaksın''dedim alaycı bir tavırla ikimizin yüzündede bir tebessüm oluştu. Ve diğer kızlar hepsi beni karşılamak için erkenden kalkmıştı bu bende bir burukluğa sebep oldu. 17 senedir yuvam diye sığındığım yerdi burası, ne kadar soğuk olsada.!

***************
İşlemlerimi yaptım artık burda kalmam için bir sebep yoktu. Bir bavulum vardı zaten onuda odadan alarak merdivenlerden inmeye başladım gözlerim yaşardı, burası anılarımın olduğu tek yerdi kötü dahi olsa ben burada ben olmuştum. Bu merdivenlerde koşmuş buradakileri ailem yerine koymuştum.

Ve işte özgürüm!!!
Durağa doğru ilerliyordum ne yapıcağım nerde kalıcağım hakkında bir fikrim yoktu. Telefon rehberime baktım arıyabileceğim, yardım edebilecek biri varmı diye ama kabullenmem lazım ki ben yalnızdım!!!
Bunuda atlatıcaksın Ayşin kim vardı şimdiye kadar ki şimdiden sonra olsun! Demeye kalmadan önümde araba belirdi kırmızı spor bir arabaydı direksiyondaki çocuk arabadan inip,

"Gideceğin yere bırakayım istersen yada bize gidelim" dedi

Alaycı bir tavırla dudağının kenarı kıvrılmıştı.
O an onu öldürmek istedim ağzımı doldurdum tam küfür edicekken arabadan bir kız indi esmer kısa saçlı eteği varla yok arası siyah deri ceketli hoş bir kız gözlüklerini çıkardı.
Gamze!!

"Yetimhaneden kurtulmuşsun sonunda Ayşin kalıcak yerin yoktur diye seni almaya geldik."

Ama sana kim söyledi? Tabi ya Selda söylemiştir. Ağzında bakla ıslanmaz bu kızın iyide oldu aslında bir yer bulana kadar gamze'de kalabilirim.