11.BÖLÜM

2.1K 155 1
                                    

Ayşin'den

Üç gün olmuştu Mert gideli.ama ben hala o günde takılı kaldım. Hani korkularınız olurda, o korkularınız günyüzüne çıkarsa cehennem olur ya size, öyle birşey. Benimde korkularım cehenneme adım adım ilerliyordu sanki.

İsmini bile söylemeye çekindiğim, korkularımı günyüzüne çıkaran o gizemli kız.!
Üstelikte çok duru bir güzelliği vardı.
İremin şaşkınlığı, Ahmet amcanın hali neysede, sevdiğim adamın o anı nasıl silinecekti hafızamdan.

Başka birinin yüreğine, hapsolmuş bir yüreği istiyormuşum oysa ki,bir uçurumun en uc noktasındayım şuan, anladım ki, kalp sadece organ değilmiş. Belki vazifesini tam yapıyor kan pompalıyor ama bu yeterli değilmiş..! Seviğim adamın sevgisine muhtaçmış...!Artık burada kalamazdım zaten iyileşmiştimde, burada kaldıkça kapanmayan yaralar açmamalıydım..

İkindi ezanının okunmasıyla abdestimi tazeleyip seccademi serdim. O arada odanın kapısı çalındı.

Gelen İrem di...

"Ayşin! Rana geldi.Hadi sende in aşşağı."

Tamam canım namazımı kılıp geliyorum...

***

Rana burada kalamam daha fazla hem doğru değil hemd...

"Mert beye Aşık oldun değil mi?"

Söylemekten vazgeçmişken Rana'nın söylediğiyle şaşkınlığımı gizleyemedim ve aniden..

Kim söyledi..?! Diye sordum

Gülümsiyerek ellerimi sıkı sıkı tuttu ve

"Kimse ben anladım" deyip göz kırptı.

Rana'nın farketmiş olması acaba başka farkeden oldu mu? Sorusunu yerleştirdi içime..

Ne zamandır farkındasın peki?

"Aslında hastahanede ziyarete  geldiğimde ismini sayıklamıştın ozaman anlamıştım.."

Nee?!!

"Merak etme sadece ben vardım odada.Bak canım ben annemle yaşıyorum. Babam gecen sene vefat etti. Bir abim var birde kız kardeşim.Abim evli kız Kardeşimde  Amerika'da okuyor. Annem ara sıra abimin yanına Fethiye'ye gidiyor. Bende yalnız kalıyorum aslında bakarsan bir ev arkadaşına ihtiyacım var. Seninle yaşamayı çok isterim."

Rana'nın teklifi o kadar cazip geldiki. Emre yüzünden tek yaşayamazdım sürekli korkuyla endişeyle rahat edemezdim ama Rana ve annesiyle aynı evde yaşamak güvende olduğumu hissettirirdi.

Bu yüzden farkında olmadan bir anlık reflexle Rana'nın boynuna atladım..
O sırada elinde kahvelerle gelen İremin gözleri fal taşı gibi kocaman açıldı..

"heyyy yine birşeyler mi kaçırdım ben"diyen İrem'e kıkırdayıp tam olanları anlatacaktım ki, telefonum çaldı...

Sinirlerim yine kat kat fazlalaşmıştı. Emre'nin aradığını gördüğümde rahatsız etmekten hiç vazgeçmeyeceğini anladım. Yine o gece geldi aklıma ellerim titremeye başladı. irem ve Rana'da Ekrandaki ismi görünce benim kadar endişelendiklerini farkedebiliyordum.

Telefonu tamamen kapattım. Daha sonra Rana ellerimi tutarak konuşmaya başladı..

"Canım biz senin yanındayız korkma.!"

"Evet Ayşin sen artık yalnız değilsin."

İremin Ranayı tastikler şekilde konuşması güvende olduğumu hissettirdi. Rana ve irem'e sarılıp..

Teşşekkür ederim.! İyi ki sizi tanımışım. İyi ki hayatımdasınız..!

Diyebilmiştim...

**
Ahmet amcanın gelmesiyle masaya oturduk. Rana yemeğe kalmadı annesinin arkadaşları gelecekmiş oyüzden annesine yardım edecekmiş.

Yemeğimizi yemiş. Ardından Ahmet amcanın

"Kızlar bir çay fena olmaz yemeğin ardından"

Demesiyle bahçeye çayları götürmüştük...
Çaylarımızı yudumlarken koyu bir sohpetin ortasındaydık. Ahmet amca anlatıyor İrem ile birlikte dinliyorduk.

Rana'yla konuştuklarımız aklıma gelince İrem ve Ahmet amcaya söyleme gereğinde hissettim...

Ahmet amca..!

"Efendim kızım."

Şşeyy ben yaptığınız herşey için Teşekkür ederim. Ama size çok fazla rahatsızlık verdim.

"Saçmalama Ayşin ne rahatsızlığı sakın gidicem deme..!"

İrem'in kızgın aynı zamanda şefkatli cümlesinin ardından Ahmet amca söze girdi...

"İrem,bırak Ayşin sözünü bitirsin."

Ahmet amcanın onayıyla konuşmaya devam ettim.

İrem, Rana'nın annesi ara sıra Fethiye'ye gidiyormuş. Ben ona anlatınca ev arkadaşına ihtiyacı olduğunu söyledi. Hem böyle sizin düzeninizi bozuyorum hemde çevrenizdeki insanların ağzına laf vermiş oluyoruz. Böyle daha iyi hissederim canım emin ol.

"Ayşin sen benim kardeşim gibi oldun. Kimin ne dediği umrumda değil ama böyle rahat edeceksen sen bilirsin. Sadece bir şartım var.

Şartının ne olduğunu merak eden gözlerle İrem'e bakıyordum.
Tebessüm ederek elini omzuma koydu ve devam etti.

"Arada buradada kalıcaksın. Yoksa konuşmam"

Diyerek göz kırptı.

Ahmet amca ise..

"Hakkında hayırlısı kızım. Ne zaman birşeye ihtiyacın olursa çekinme... Ama benimde bir şartım var şirkette çalışmaya devam edeceksin " dedi.

Ahmet amcaya o kadar minnet duymuştum ki.. Kuru bir teşekkürden başka birşey gelmiyordu elimden..!

Mert'ten

İrem'le uğraşırken masada oturan babam ve Ayşin'i farketmem geç oldu..
Birden Ayşin'in gözleriyle buluştuğunda gözlerim, uçsuz buçaksız bir duygu kapladı içimi. Bir anlaşma yapmam gerekseydi Ayşinle,beni sevebilme ihtimaline bile ömrümü vermeye razıyım...

Günaydın deyip daha fazla bakmamın doğru olmayacağını düşünerek gözlerimi ayırdım, huzur bulduğum gözlerden...

**

Hava alanındaki islerimi halletmiştim. Babam irem ve Ayşin de benimle birlikte havaalanına gelmişti.

Babam ve İrem lede görüştükten sonra
Ayşin'e, sevdiğim kadına yöneldim.

Ayşin..!

Mert!!!
Ama geçmişin gölgesi çıkıp gelmişti aydınlığıma...

Hayrunisa..!!!

Ayşin'den

Yatsı namazımı kıldıktan sonra pijamalarımı giyip yatağa yattım.
Telefonum başımdaki komodinin üzerindeydi. Kapattığım aklıma gelince uzanıp aldım. Daha sonra telefonumu açtığımda peşpeşe gelen mesajlara bakmaya başladım.

Kimi reklam mesajıydı, kimi arayanların bilgisini veriyordu son mesaja baktığımda yine gözlerim fal taşı gibi açılmıştı..!

"Benden daha ne kadar kaçacaksın. En yakın zamanda görüşüceğiz Ayşin.. "

Emre gece gecede sinirimi bozmuştu keşke telefonumu hiç açmasaydım diye düşünürken sakin olmam gerektiğine karar verdim ve gözlerimi kapatıp uykumun gelmesini bekledim

***
Ensemde hissettiğim nefesle, aniden yerimden doğruldum.ama  ağzımı kapatan el yüzünden sesim çıkmıyor arkamdakinin dahi kim olduğunu göremiyordum...!

***
Merhaba yine ben geldim bölümü yazınca yayınlamak istedim çok heyecanlı yazdığım bölümlerden biri inşallah sizlerde beğenirsiniz. Yorumlarınızı ve voteleriniz eksik etmezseniz sevinirim.
Allah'a emanet olun :)

Kayıp Duygular #Wattys2017Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin