5.BÖLÜM

2.9K 184 8
                                    

Çoğu insan, deniz suyunu,
Acı, boğucu, tuzlu bilir...
Oysa ki siz gözyaşının
Ne kadar acı,
Ne kadar boğucu,
Ne kadar yakıcı olduğunu bilir misiniz?

İ. Halil YAMAN

Ayşin'den

Ben kaçtıkca, Mert'in gözünde düştüğüm durum daha da acınası. Engel olamıyorum hislerime, gözyaşlarımı silmek için uzattığı elleri, tenime değmeden yüreğime değmişti bir kere ve ben ne zaman kayboldum bu gökyüzü mavisi gözlerde...!

Kelimeler dökülmeye başladı bir bir dudaklarımdan. O bu kadar şefkatle bakarken nasıl tutabilirdim ki kendimi, sanki yıllardır bugün için susmuştum...!

Mert'ten

Ne oluyordu bana.! Ağlama diyemiyorum neden bu kadar ağladığını da bilmiyorum..!
Gözyaşlarını sildikten sonra ellerini tutup yönelttim sorumu, merakım onu bu kadar hüzünlendiren geçmişiydi. Belki hafiflerdi anlatınca, tabi bende.! Ağladığını görmek katlanılmaz bir acı veriyordu sanki ruhuma.

Ayşin anlat akıt içindeki zehri.!

Gözlerime baktı, omuzları çökmüş farklı bir Ayşin görüyordum.bana  güvenmiyor muydu yoksa? Neden anlatsın ki hem,ben bir yabancıyım onun için.!peki ya o, benim için yabancı mıydı?

"Ben yetimhane de büyüdüm ailem hakkında bildiğim hiçbirşey yok. Aslında Ailemde yok..! Lanet olsun ki yoklar... Ne geçmişimde ne şimdi nede gelecekte.! Uğursuzmuydum ben yükmüydüm ki onlara!
Ben mi istedim doğmayı, sordularmı bana nasıl, nasıl bu kadar acımasız olurlardı nasıl?"

Ağlayarak kusmuştu, ailesine olan nefretini belki de özlemini . Eğer bilseydim yetimhanede büyüdüğünü öyle aptalca davranır mıydım? sorar mıydım o soruyu?

Omuzlarından tutup kendime çektim, sıkı sıkı sarıldım, yanlış olduğunu bile bile ama onun gözyaları yüreğime doğru akıyorken bunu düşünemeden, sadece sarıldım.!

**

Ayşin'den

Uyamdığımda kendi odamda değildim nerdeyim ben Off başım çatlıyor .Yoksa dün olanlar geçekmiydi?
Mm.. Mert inanamıyorum şuan onlardamıyım yani.! Şaşlınlıkla elimi anlıma vurdum aptal aptal Ayşin.! Kendime kızarken aniden kapı açıldı gelen iremdi.

"Günaydın canım uyandın demek hadi kahvaltıya"

Şşşey irem ben kahvaltı tapmıycam, hemen gitsem iyi olur. Bugün şirkete gitmem lazım eve uğrıycam canım herşey içinde teşekkür ederim.

"Canım bir şey yapmadım ki, takma kafana bunları. Gamze'yede ben haber verdim burda olduğunu biliyor çok merak etmiş seni, istersen bi ara sesini duysun"

Tamam ararım birazdan. İrem odadan çıknca Yataktan kalkıp banyoya gittim gözlerim şişmiş, yüzümü yıkayıp saçlarımı topladım. Gitmek için merdivenlerden inerken Onu görmemle yine anlamsızca heyecanlandım. Bana yaklaşıyordu yavaş yavaş.

"Günaydın daha iyi misin? "

O derin mavileri, içime içime işliyormuşcasına konuştu. Cevap vermek için boğazımı temizledim. Başımı eğip konuşmaya başladım.Dün yeterince rezil olmuştum, hiçbr şey olmamış gibi yüzüne bakamazdım.

Günaydın iyiyim. Dün için özür dilerim ben' birden tutamadım çocukca davrandım.

"Ben özür dilerim. Bu arada şirkete gelmene gerek yok bugün buradada konuşabiliriz sonra dinlenirsin"

Hazır ol Ayşin şimdi kovulucaksın. Zaten kalsamda bakamam ki yüzüne.!

Tamam sizi dinliyorum.

Kayıp Duygular #Wattys2017Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin