Kayıp Duygular #Wattys2017

12(Özgürlük)

Ayşin'den

Ensemde hissettiğim nefesle, aniden yerimden doğruldum.ama ağzımı kapatan el yüzünden sesim çıkmıyor arkamdakinin dahi kim olduğunu göremiyordum...!

Bir eli ağzımı kapatırken diğer eli belimi sıkı bir şekilde kavramış hareket etmemi engelliyordu. Kim olduğunu anlamam geç olmadı ismimi fısıldamasıyla...

"Ayşinn!"

Emre olduğunu farkedince vücudum kaskatı oldu. Zaten korkmuştum ama hırsız diye düşünürken daha kötüsüne denk geldim..
Savunmasızdım şuan..! Elinden kurtulmaya çalıştıkca daha çok sıkıyordu bedenimi. Tekrar eğildi kulağıma önce içine çeke çeke sardı sonra..

"Benden uzaklaştıkca kendine bağlıyorsun, tek sözünle mutlu edebilirim seni, kokun kendimden geçmeme neden oluyor!!! Ayşin benim olmanı istiyorum.! İstesende istemesende benim olucaksın..! Kaçmanın hiçbir faydası yok" demişti hiç utanmadan!

O konuştukca daha çok tiksiniyordum.bana dokunmasına dahi tahammül edemezken...!
Onun olmamı nasıl beklerdi..! Öldürürüm kendimi yinede onun olmam.!!
Çırpındım ben çırpındıkça daha fazla yaklaştı iğrenç bir biçimde..!
Bağıramıyordum.! Boynumdan aşşağı inen dudaklarını parçalamak istiyordum.!!
Elleri hala ağzımı kapatırken yatağa yatırdı.
Gözlerimden süzülen yaşları ve hıçkırıklarımı aldırmadan..!
Sırtüstü yataktayken bedenini bedenime yasladı.! Tiksinmem kat ve kat çırpınmama neden olurken o bunu aldırmıyordu..! Gözü o kadar dönmüştü ki..! Bir anda elim onu itmeye çalışırken beline kaydı ve hissettiğim şeyin bıçak olduğunu anlamam uzun sürmedi. O kadar geçmiştiki kendinden Ani bir hareketle belindeki bıçağı aldığımı sonradan farketti..!
Ama ben çoktan sağ tarafına saplamıştım..!
Bu yaptığıma inanamazken aynı anda birdaha çıkartıp sapladım..! Üstümden itip ayağa kalktım. Bıçak hala bendeydi.!
Yüzüne baka baka konuşmaya başladım..

"Defolll.!!! Defoll!..!!"

Gözlerimden süzülen yaşlarla tekrarlıyordum başka hiçbir şey söylemeden.

"Defoll..!"

***

Bir hafta geçmişti.Kimseye anlatamamıştım.Ama hala korkuyordum hergece etrafa iyice bakıp pencereleri kapıları kontrol etmeden uyuyamıyordum.üstelik O bıçağı ayırmıyordum yanımdan.

Bugün Rana gelicek beraber onlara gidecektik. Bundan sonra yaşayacağım yere.

İrem ile birlikte eşyalarımı toparladık. Telefonumun çalmasıyla komidine yöneldim. Arayan Rana idi..

"Alo canım birazdan oradayım. Sende hazırsan bahçede bekle oyalanmayalım. Şirkette önemli bir toplantı var oraya yetişmem lazım"

Tamam canım hazırım bende bekliyorum.
Deyip telefonu kapattım. İrem ile bahçeye çıktık. Bizi gören Ahmet amcada olduğumuz tarafa doğru yürümeye başladı.
İrem'i alnından öpüp sarıldı. Sonra yüzünü bana çevirip..

"Nasılsın kızım" dedi...

"Kızım"ilk defa birinin ağzından bu kadar sıcak ve samimi duyuyordum. Daha öncede bir kaç kere söylemişti ama bugün daha farklı geldi bana..

İyiyim Ahmet amca. Siz nasılsınız?

"Çok şükür" deyip tebessüm etti...

Beraber bahçedeki çardağa doğru yöneldik.
Ahmet amca konuşmaya başladı..

"Ayşin kızım. Seninle daha sonra konuşmam gereken bir konu var. Şirkete geldiğinde odama uğra olur mu?"

Tamam Ahmet amca. Şirkete geldiğimde yanına gelirim. Dedim..

O sırada Rana geldi.

Arabadan inip irem ile görüştükten sonra Ahmet amcayla konuşmaya başladı..

"İyi günler Ahmet bey"

"İyi günler kızım ama şirkette değiliz. Resmi konuşmana gerek yok" deyip tebessüm etti.

Ne kadar mütevazi biriydi böyle.
Irem ile sarıldıktan sonra Ahmet amcayada teşekkür ettim. Sonra bavulu bagaja yerleştirip arabaya bindik.

**
Eve geldiğimizde eşyalarımı yerleştirdim.Rana'da şirkete gitti.ikindi namazımı kılıp Handan teyzeyle birlike yemek hazırladık. Handan teyze, Rana'nın annesi ilahiyat profösörüymüş. Başta dinlen diye ısrar etse de dinlememiş yardım etmek istemiştim..
Yemekleri hazırladıktan sonra Rana'nın gelmesini bekledik. Handan teyze abest alıp Kuran okumaya başladı. İlk defa dinliyordum.öyle güzel öyle huzurluydu ki.

Kuran'ı okumayı bitirdikten sonra Handan teyze bana yöneldi parmaklarının ucuyla gözlerimdeki yaşı sildi.
Ne olduğunu anlamamıştım ağladığımı bile Handan teyze sayesinde farketmiştim. O an o kadar dolmuştum ki sarılmaya ihtiyacım vardı. Heleki karşımda şefkatle bakan bir anne varken. Anne özlemi sardı içimi birden Handan teyzeye sarıldım sıkı sıkı.,yıllardır özlemini çektiğim kokuyu aradım. Anne kokusunu..!

***
Kendinizi çıplak hissettiğiniz oldumu hiç?
Benim oldu yıllardır giyindiğimi sanarken aslında nasılda çıplak olduğumun farkına vardım.Ahmet amcanın şirkete geldiğinde konuşalım dediğini hatırladığımda yanına gittiğimde oldu..!

Ahmet amcanın kapısını tıklattığımda içeriden" gel" sesini duymamla girdim.
Ahmet amca ve üç kişi daha vardı.
Bana oturmamı işaret ederek, konuşmasına devam etti. Oturduğumda eteğimin dizlerimin üzerine çıkmasıyla adamlardan birinin gözlerini bacaklarıma dikmesi yerin dibine soktu. Sanki kapatıcakmış gibi ellerimle eteğimi çekiştirmeye başlamış eteğe malup olup ellerimi birleştirerek örtebildiğim kadar bacaklarımı örtmüştüm...!
İçimden küfürler yağdırsamda adama, asıl hatanın kendimde olduğunuda faketmemi sağlamıştı bu olay..
Handan teyzede birşey söylemişti önceki akşam. O an aklıma geldi ve utançla başımı yere eğdim..

"Çünkü Rabbim bizi değerli kıldı..ve örtünmemizi emretti..! Unutma kızım tesettür kölelik değil özgürlüğe yükseliştir.. Karşımdakine, ben istediğim kadarını görebilirsin demektir. Malesef erkekler nefslerine hakim olmakta zorlanıyorlar ve biz kadınlarda onların nefslerine kurban olmamak için Rabbimizin lütfuyla yaşıyoruz..!"

Şükürler olsun ki dün bunun farkına vardım ve tesettürümün ilkgünü hiç olmadığım kadar özgürdüm..!

**

Rana çabuk hazırlan hadi ama hala hazır değil misin?

"Sabret kızım ya bu ne heyecan biraz sabret şalımı yapıyım hazırım."

Heyecanlanmakla ne alakası var ama ya. İrem'e yardım etmek için şey ettim ben.

"He hee canım kesin ondan şey ettin. Mert beyle alakası yok bugün gelcekmiş falan hiç alakası yok. Uyuyamadın Ayşin heyecandan gözlerinden uyku akıyor."

Dedi Rana gülümseyerek. Sanırım haklıydı uyuyamamıştım sevdiğim adam yüzünden.

Ahmet amca gelenlerle ilgileniyordu irem Rana ve bende mutfakta ikramlıklar hazırlıyorduk. Ben daha çok çalan kapı ziline yüreğim çıkıcakmış gibi açıp gelenin Mert olmadığını anladığımda üzülerek yanlarına geçiyordum.

Öğle ezanı okunmuştu. Namazımı kılmak için üst kata önceden kaldığım odaya çıkmıştım. Namazımı kıldıktan sonra aşşağıya indim mutfağa girdiğimde Rana elinde tepsiyle beni bekliyordu. İrem ve Rana kıkırdıyarak bana baktı ve Rana tepsiyi bana uzatıp misafirlerimiz susamış bu ayranları ikram et demişti. Tepsiyi aldım ve salona doğru yöneldim salona girdiğimde başım önde yürüyordum. Ahmet amcayla bir an göz göze geldik sıcacık tebessümünü göndermişti yine. Tekrar başımı öne eğip tepsiyi ilk Ahmet amcaya tuttum daha sonra sırasıyla ikram etmeye başladım. Son misafire geldiğimde ismimi duymamla gözlerimi karşımdaki Maviliklere sabitlemem uzun sürmemişti..

*****
Selamun Aleyküm. Bölümü geç yayınladım kusuruma bakmayın lütfen. Halam vefat etti ve yazmak hiç içimden gelmedi. Bugün daha iyi hissettiğim için yazmak istedim umarım beğenirsiniz. Halam içinde Dualarınızı istiyorum. İyi okumalar...