Sonun Başlangıcı

1- Küçük

Multimedyada tanıtım videosu vardır.

Son...
Dakikalar sonra kendi sonuma kavuşacaktım. Kurtuluşuma yada korkaklığıma.

Şiddetli yağmurdan sonra çıkan,karanlığıyla hüznü yansıtan küskün bulutlar eşliğinde yürüyordum. Karşıma çıkan tek tük insanlara çarpıp,arkamdan ettikleri sayısız hakareti umursamadan yürüyordum. Temkinli adımlar atmadığımdan,arada savrulan yaprak misali tekliyordum. Aklımda olan sonumu düşünüp,tedirgin olmamak adına bakışlarımı solgun kaldırım taşlarından kaldırıp,etraftaki tekin olmayan tiplerin düşündüklerini tahmin etmeye çalıştım. Bunu yapmak istemiyordum. Fakat aklımın dağılması için mükemmel bir yoldu.

Sağımdaki sokağın başında yere oturan kadına baktım. Giydiği fileli çorap yırtılmış,kısacık eteğinin altı bariz gözüküyordu. Gömleğinin ilk üç düğmesi açıktı. Akan rimelinden ağladığı belliydi. Bir eskorttu ve savurduğu küfürlerden istediği parayı vermedikleri açıkça belliydi.

Elindeki poşete benzer şeyi dudaklarına doğru götüren bir grup genç erkeğe baktım. Onlara baktığımı farketmiş olacaklar ki,birbirlerine beni gösterip gülüşüyorlardı.
Bu çocuklar sonum için güzel bir fikir olabilirdi fakat böyle bitmesini istemediğimden,dar sokakları olan bu caddeden çıkmaya karar verdim.

Anayola geldiğimde arabaların hızla ilerlediğini gördüm. Sonuma belki de saniyeler kalmıştı. Yola doğru bir adım attım. Bir adım daha,ve son adımım.
En son hatırladığım ardı arkası kesilmeyen korna sesleriydi...
--
Gözlerimi hafifçe araladım ve onları yanan loş ışığa alıştırmaya çalıştım. Başımda feci bir ağrı vardı. Bu acıyı umursamamaya karar vererek etrafın incelemeye başladım.

Oldukça şık duran siyah ve griyle döşenmiş mobilyaların bulunduğu odanın tam ortasındaki geniş yataktaydım. Ne olduğunu yeni yeni idrak ederken ölmediğimi anladım. Ruhsuz bir gülüş sergiledim. Ölmeyi bile becerememiştim.

Hızla doğruldum ve bacaklarımı yataktan sarkıtırken derin bir nefes aldım. Ölmemiştim işte. Sadece bacağım kırılmıştı. Yataktan destek alarak doğruldum. Daha bir adım atmamıştım ki bir şeye takılıp ne olduğunu anlamadan kendimi soğuk zeminde bulurken,zeminde tok bir ses bırakmıştım.

Kendime küfürler savururken odanın kapısı açıldı ve bir kaç adım sesi yankılandı. Kafamı kaldırmadan gelen silüetin ayakkabılarına baktım. Bir erkekti.

Sinirli bakışlarımı yüzüne çevirerek küfürlerimi tam ona savuracakken eğildi ve sert bir şekilde beni kucağına aldı. Beklemediğim atağı karşısında ağzım açık kalmıştı. Kaşlarımı tekrar çatarak sırtına vurmaya başladım. "Ne yaptığını sanıyorsun? İndir hemen beni,seni aptal!?!." Derin bir nefes alırken beni resmen az önce uyuduğum yatağa fırlattı. Geri çekilmeden sinirle tısladı. "Bir daha düşersen,süründürürüm küçük!."

--

İlk defa kitap yazıyorum arkadaşlar. Hatalarım varsa lütfen söyleyin. Desteğinize ihtiyacım var. Günün birinde hikayemi yüksek yerlerde görmeyi bütün yazar adayları gibi bende istiyorum. Bu işi gerçekten seviyorum. Satırlarıma bağlıyım. Hepinizi seviyorum. Beklediğim desteği görmeyi umut ediyorum.
-KT.