- Siz daha diğerini okuyamadan yeni bölüm yazdım sanırım :) her zaman bu kadar çabuk yayınlamak istiyorum ama oy ve yorum sayısı çok az ve bu moralimi bozmuyor değil :/ bu hikaye benim olduğu kadar sizin de lütfen yorum yapıp düşüncelerinizi belirtin. Dikkat ederseniz castta emmanın kim olduğu yazmıyor çünkü o sizsiniz bir de böyle düşünün iyi okumalar xx :)
Ben onunla ilgili düşüncelere dalmışken gülümseyerek geldi ve arabaya bindi.
"Merhaba Haz." Dedi ve sağ yanağımdaki gamzeme küçük bir öpücük kondurdu. Bu, bu harika bir histi.
"Yolculuk nasıldı"
"Aslında nasıl geçtiği hakkında pek bir fikrim yok o kadar yorgundum ki uyuyakalmışım" dedi ve kıkırdadı. Bunun üzerine ben de güldüm. Kendiyle dalga geçebilme gibi bir özelliği vardı ve bu beni kendisine hayran bırakıyordu.
"One Direction nasıl gidiyor?" Sorusu beni düşüncelerimden ayırdı. Onun hakkında ne kadar fazla düşünüyorum ben.
"Harika. Beni boşver şimdi sen anlat Amerika nasıldı"
"Harika. Altı ödül daha aldık Harry o kadar mutluyum ki" a söylemeyi unuttum Emma bir tiyatro grubunda ve birlikte turnelere çıkıp festivallere katılıyorlar.
"Çok güzel tebrik ederim Em"
"Teşekkürler. Aslında en çok Robert'ın ödül almasına sevindim. İsmi anons edildiğinde yüzündeki ifadeyi görmeliydin hiç beklemiyordu ve konuşmasını yaparken ağlamaya başladı."
İşte hayran olduğum başka bir özellik daha. Kendinden çok başkaları kazandı diye mutlu oluyor. O kadar düşünceli ki.
*Emma'nın ağzından*
Arabaya bindiğimden beri Harry'nin doğru düzgün konuşmadığını fark ettim. Aslında düşününce çocuğa konuşması için hiç fırsat vermedim ki.
"E Harry turne nasıl gidiyor"
"Çok güzel yani bu inanılmaz. Hayranlarımız o kadar sevgi dolular ki hepsine teker teker sarılmak istiyorum. Onlar bizim kızlarımız onları gerçekten o kötü çocuklardan kıskanıyorum."
"Kötü çocuklar dediğin erkek arkadaşları mı"
Başıyla onayladığında kıkırdadım. Onların hayranlarına olan sevgileri beni büyülüyordu.
"İşte geldik. Holmes Chapel'a hoş geldiniz küçük hanım" dediğinde sinirle ona dönüp
"Sakın bana bir daha küçük hanım deme Styles" diye adeta tısladım. Tamam ondan dört yaş küçük olabilirim ama bu bana küçük hanım diyebileceği anlamına gelmez. Gelmez di mi?!
Bu düşüncelerden sıyrılıp küçüklüğümden beri gelmediğim eve göz attım. Hiçbir şey değişmemişti. Yıllar önce kapının girişinde duran bahçe süsü bile aynıydı. Bir dakika. Onu ben almıştım. Demek saklamışlar. Bunu fark edince memnuniyetle gülümsedim. Harry ne düşündüğümü anlamış olucak ki gamzelerini ortaya çıkararak gülümsedi ve
"Annemden saklamasını ben istedim" dedi. Bunun üzerind dayanamadım ve gidip bir elimi beline doladım ve gamzesine küçük bir öpücük kondurdum. Tanrım ne kadar da harika bir his..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Our Love Was Strong
FanficBirbirlerine çocukluklarından beri aşık iki genç.. Katıldığı bir yarışmadan sonra hayatı değişen ama duyguları değişmeyen dünyaca ünlü bir yıldız.. Karşılaştıkları engeller, itirafsızlıklar.. Küçük yakınlaşmalarla umut bulan iki kalp.. İşte Harry v...
