Harry. Taburcu oldu. O kadar saglikli ki. Bana soylemedigi icin ona ne kadar kizsam da masum bakislarini gordukten sonra ona kizamadim. Hastalığı, hastalığı o kadar korkunç ki. Bunu nasıl tek başına atlattı bilemiyorum. Benim güçlü sevgilim. Şu an çok iyi koltukta uyuyor. Ben de ona yemek pişiriyorum. Çocuklar mı ne yapıyor? Niall, salonu mutfağa bağlayan camdan benim yemeği bitirmemi bekliyor. Louis ve Zayn yukarıda birbirlerine sarılmış uyuyorlar. Zayn, Perrie'ye sarılıp uyuduğunu; Louis de Eleanor'a sarılıp uyuduğunu sanıyor. Yazık. Liam da Danielle'i bırakmaya gitti.
"Emmaa! Daha bitmedi mi?"
"Shh! Harry'yi uyandırıcaksın ve hayır daha bitmedi."
"Of tamam."
Şu an karşımda bir çocuk gibi suratını asmış ellerini bağdaştırmış oturan bir İrlandalı var. Ve çok sevimli. Aramızda beş yaş olmasa onun küçük kardeşim olduğuna tamamen inanıcam.
"Hey Niall!"
"Ne?" Bak hala küs gibi davranıyor şapşal.
"Şimdi yerinden kalk ve kimseyi uyandırmadan sessizce sofrayı hazırla yemek hazır."
'Yemek hazır' lafını duyduktan sonra gözleri parladı ve resmen oturduğu yerden fırladı. Ben onun bu halini izlerken yemekleri servis tabaklarına boşalttım. Arkamı döndüğümde bana uykulu gözlerle bakan bir Harry Styles'la karşılaştım.
"Ne yapıyorsun hayatım?"
"Seni Niall mı uyandırdı?"
"Evet heyecanlı bir şekilde salondaki tabakları kırdı."
"O İrlandalıyı öldürücem." dedim ve mutfaktan çıktım.
"Ya neler oluyor?!" diye arkamdan seslendi Harry ama takmadım. Ah o ve onum boğuk sesi. Neyse konumuz bu değil.
"Niall! Çabuk buraya gel"
Niall bana atabildiği en ürkek bakışı attıktan sonra yavaş yavaş uzaklaşmaya başlamıştım.
"Sana kimseyi uyamdırmamanı söylemiştim sense tabakları kırıp Harry'yi uyandırmışsın "
"Özür dilerim Em gerçekten, yanlışlıkla oldu."
Bana o kadar masum bakıyordu ki dayanamadım. Ama yumuşadığımı ona belli etmemem gerekiyordu.
"Tamam her neyse. Ben şimdi yukarı çıkıyorum Louis ve Zayn'i uyandırıcam. Ben gelene kadar buraları temizle ve masayı hazırla. Eğer Harry'ye iş yaptırırsan bu senin sonun olur" dedim ve merdivenlere yöneldim.
Odaya girdiğimde karşılaşabileceğim en komik manzarayla karşılaştım. Louis ve Zayn sarmaş dolaş yatıyorşardı. Arada sırada ağızlarından 'Eleanor' ya da 'Perrie' isimleri dökülüyordu ve bunu yaparken birbirlerini okşuyorlardı. Gülmeme engel olmaya çalışarak
"Çocuklar uyanın hadi yemek hazır" dedim. Ağızlarından itiraz dolu kelimeler döküldü ben de sinsice gülümsedim ve
"Eleanor ve Perrie gidiyor" diye bağırdım böyle deyince birbirlerine daha sıkı sarıldılar sonra birden gözlerini açtılar. Gördükleri manzara karşısında ne kadar şaşırdılarsa ikisi de çığlık atıp birbirlerinden uzaklaştılar ve yataktan düştüler.
"Noluyo ya?!" Sorularını ve birbirlerine bağırmalarını umursamayıp
"Yemek hazır ben üstümü değiştiricem beş dakika içinde aşağıda olun" dedim ve odadan çıktım.
Giyinip aşağı indiğimde harika bir sofra ve cam kırıkları temizlenmiş bir salonla karşılaştım. Vay be! Otoritem sağlammış gerçekten.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Our Love Was Strong
FanficBirbirlerine çocukluklarından beri aşık iki genç.. Katıldığı bir yarışmadan sonra hayatı değişen ama duyguları değişmeyen dünyaca ünlü bir yıldız.. Karşılaştıkları engeller, itirafsızlıklar.. Küçük yakınlaşmalarla umut bulan iki kalp.. İşte Harry v...
