Our Love Was Strong

They Will Be Strong/3. Bolum/ Mum, Meet Jonathan

- They will be strong u burda da paylasiyorum ama belli bir sure sonra burdan paylasmayi birakicam bu yuzden tercihen hikayenin kendi sayfasindan okuyun. Umarim begenirsiniz. Iyi okumalar :)

"Darcy, bunun icin sence de erken degil mi?! Yani biz da dort aydir cikiyoruz."

"Annemin seninle tanismani istiyorum John. Bu benim icin ozel bir durum. Biliyorsun. Babam, babam da annemle bu yaslardayken cikmaya baslamisti. Bu bana kendimi iyi hissettiricek, lutfen."

"Tamam canim. Sen nasil istersen. Aglama artik."

Gelip bana sarildi. Kokusunu icime cekerken hala gozyaslarima hakim olamiyordum. Ona sahip oldugum icin cok sansliyim. O tipki babam gibiydi. Hem fiziksel olarak hem de karakter olarak. Ayni annemin babami anlattigi gibiydi. 19 yasinda. Yesil gozlu, dalgali kahverengi sacli, uzun boylu. Ayni onun gibi. Hassas, duygusal, ozverili, azimli, yetenekli, basarili...

"Hadi gel gidip kahve alalim. Sonra da eve gidip film izleriz. Aksam da annen ve kardeslerinle tanisirim. Ne dersin?"

"Seni cok seviyorum. Tesekkur ederim."

"Ben de seni cok seviyorum. Tesekkur etmene gerek yok."

Elimi tuttu ve arabaya dogru yurumeye basladik. Gokyuzune baktim. Gulumsedim.

Onu buldum baba.

**

"Korkacagini biliyordum"dedi gulerek.

"Hayir, korkmadim. Hem zaten sahte oldugu belliydi. Makyaji guzel yapamamislar." Korktugumu kesinlikle kabul etmiyorum. Ayrica korkmadim. Korkmadim diyorum size!!

"Darcy, hadi kabul et. Kolumdaki morluk en buyuk kanit."dedi artik gulmeyi birakmis resmen kahkaha atiyordu. Neden bu filmi almamizda israr ettim ki sanki. Salaksin Darcy.

En sonunda dayanamayip ben de gulmeye basladim. Kahkahasi ayni, ayni babama benziyordu. Bu nasil oluyor bilmiyorum. Ama Jonathan gercekten babama cok benziyordu. Ve bundan dolayi cok mutluyum.

Keske burda olsan baba. Keske burda olsan ve onunla tanissan.

"Ben geldimm" Annem elinde cizim malzemeleriyle iceri girdi. Jonathan kostu ve annemle konusmaya basladi.

"Merhaba efendim. Ben Jonathan. Jonathan Fox. Kiziniz Darcy'nin erkek arkadasiyim. Sizinle tanistigima cok memnun oldum."

"Merhaba Jonathan ben Emma. Seni gordugume cok sevindim. Umarim yemege kaliyorsundur."

"Severek efendim."

"Cok guzel. Ben yemegi hazirlayayim." Annem mutlu mutlu yukari cikti.

**

"Seninle tanistigima gercekten cok sevindim Jonathan. Lutfen yine gel."

"Ben de efendim. Memnuniyetle. Hoscakalin."

Annem bizi yalniz birakip iceri gecti.

"Cok tesekkur ederim geldigin icin."

"Sacmalama Darcy. Bunun icin tesekkur etmene gerek yok. Ayrica anneni cok sevdim. Umarim o da beni sevmistir."

"Seni sevdi. Emin olabilirsin."

Gulumsedi. Gulumseyince ortaya cikan gamzeleri beni buyuluyor. Yanagima kucuk bir opucuk kondurdu.

"Yarin gorusuruz sevgilim. Seni seviyorum."

"Ben de seni seviyorum." dedim ve arabaya binip uzaklasmasini izledim. Tamamen gozden kaybolduktan sonra mutlu mutlu odama ciktim.

*Emma'nin agzindan*

Jonathan'la tanistigima cok sevindim. Ozellikle de Darcy'nin onu benimle tanistirmasina. Harry'yle en cok istedigimiz sey cocuklarimizin bizimle arkadas gibi olabilmesi ve her seylerini bizimle paylasabilmeleriydi.

Jonathan cok iyi ve duzgun bir cocuk. Ayrica onda dikkatimi ceken bir sey var. O ayni, ayni Harry'ye benziyor. Perdeyi actim ve gokyuzunu izlemeye basladim.

"Keske yanimizda olup gorebilsen Haz. O ayni sana benziyor. Kizimiz dogru secim yapti. Keske yanimizda olsan ve buna kendin karar verebilsen. Seni ozledim sevgilim. Iyi uykular."

-Umarim begenmissinizdir. Yorum yapin lutfen.