Clara's Journey

The Journey [67] *FINAL*

Chapter 67

Bakit ba ang malas kong nilalang? Sigh!

Hopeless akong naglakad pabalik sa clinic para balikan si Luis Patrick. Pero nung malapit na ako I received a text from him, saying na nasa top floor sya ng Admin Building B. Pinapapunta nya ba ako don? Tsk.

7:30 pm na nga at madilim na.. Sa field, hinahanda na yung bonfire na paiilawan mamayang 8:00 pm. Tapos may fireworks display after..

Parang gusto ko ng magpatiwakal.. Bakit? Bakit nangyayari sa akin ‘to?! Yung I Am A Demigod Band ko.. Wala na sila? AJUJUJUJUJUJU T.T

Mangiyak ngiyak na ako nung makarating ako sa rooftop ng admin building B. Nakita ko si Luis na nakadungaw sa field.. I marched to him.

“YAAAH Luis Patrick De Guzman!” Chant ko ng name nya habang nakapoint ang daliri ko sa kanya.

He glanced over his shoulder meeting my gaze. “Bakit?”

“Ba’t di mo sinabi na tapos na pala yung meet and greet? Ang layo kaya ng tinakbo ko! Mula clinic hanggang auditorium.. Tapos pinapunta mo pa ako dito!” Tuloy tuloy ko na sabi.

“Paano ba naman kasi? Hindi mo ako binigyan ng chance na magsalita! Bigla ka na lang tumakbo.. Ayan tuloy. Alangan naman na sundan pa kita di ba? Kaya pinapunta na lang kita dito!”

“Aish..” Gusto ko na syang batukan pero pinigil ko ang sarili ko.

*WHOOOSH*

Umihip ang hangin. BRRR~ Ang lamig. Nasabi ko na ba na hindi ko na suot yung tracksuit na uniform ng lahat ng participants sa game kanina. Nakashorts na ulit ako at yung org shirt namin na may nakalagay na ART FREAK sa harap. Ito yung suot ko kanina bago kami napadpad sa CHM. Oh wait.. Sino nagpalit sa akin? Ehh.. Hindi naman siguro si.. *looks at Patrick*.

“BAKIT na naman?” pikon nya na tanong. “Si Ate Jane yan! Yung school nurse.. Wala akong kasalanan dyan.” Sagot nya agad.

AYY. Paano nya nalaman nay un yung iniisip ko? LOL. Oh edi sige.. Sabi mo e. ^__^

Siguro napansin nya na nilalamig na ako.. In-unzip nya tuloy yung jacket nya.

“Wag na.. Hindi na kailangan nyan. Sa’yo na yang jacket mo..” sabi ko bigla. Kawawa naman sya. Ang payat payat na nga nya. Baka magka-respiratory disease pa sya pag nahamugan sya. HAHAHA!

“Hindi ko naman ‘to ibibigay sa’yo.. Naiinitan ako!” sagot nya.

*looks away* Okay. Di naman nagsabi agad. Leche. Napahiya ako dun! Hahaha :>

“JOKE LANG!” Biglang bawi naman nya. Bipolar talaga -__-^

Tuluyan na nyang hinubad yung jacket nya.. Undearneath, suot nya yung batman shirt nya. Omg. Why am I smiling like a psycho? Lol.

Lumapit sa akin si Patpat saka sinuot sa akin yung jacket nya. >///////<

“Mamaya magyelo ka pa sa lamig.. Kawawa ka naman.” Sabi nya habang inaayos yung jacket nya para magfit sa shoulders ko.

E ba’t di mo na lang ako yakapin? :P Hahahahahaha! Oops. Landi din pag may time. Haha!

“Baka kasi manigas at maging solid na yung fats mo sa katawan mo. Hahaha!” Patawa tawa nyang pang-aasar.

“AISH!”

Pangiti-ngiti si Patpat na hinawak yung dulo nung jacket nya saka ni-zip yun.  Tapos, hinawakan nya yung collar, he leaned down saka humarap sa akin. “Ang gwapo ko ‘no?” He asked and smiled.