Clara's Journey

The Journey [53]

Chapter 53

So yeah. Luis Patrick de Guzman punched me. Happy?

Nasa labas kami ng Premium dahil bumili ako ng band-aid at iodine para gamutin ang cut ko. Nakaupo kami sa isang table doon. I sat across the most annoying boys in the universe at this moment. Ethan was looking like he was about to cry and Luis Patrick looked so irritated that when Ethan would start to cry, he’d punch him in the face. I hoped he’d hit him in the right place.

Kakatapos ko lang gamutin ang sugat ko. I took one last glance at my face from a hand mirror I borrowed from the counter. There was a small cut, don sa corner ng lip ko. Dumugo yun kanina nung sinuntok ako ni Luis Patrick. Tengene tologo.  Kung lagi silang ganito, one day magmumukha na akong dummy na ginagamit sa martial arts practice ng tae kwon do team. Binaba ko ang salamin at sabay sila na tumingin sa akin.

“Lexie..”

“Claring..”

Sabay nila na sabi. Pero nung narinig ata nila ang isa’t isa.. Nagkatinginan sila at nag look away na naman =___=

“Hindi ko talaga maintindihan. Pero kailangan ko na ‘tong gawin. Sobra na kayo e. Pati ako nadadamay na sa childishness nyo! Let’s settle this once and for all.. Ano ba talaga ang problema nyo ha?!”Medyo masakit pa ang lips ko. Syenggele telege silang delewe.

Si Ethan ang unang naglabas ng feelings nya. “E ito kasing si Pat-stick! Ang epal epal! Gusto nya sya lang yung kaibigan mo. Ayaw nya sa akin.”

Luis raised an eyebrow. “E paano ba naman kasi! Ang isip bata mo. Tsaka.. ikaw din naman a. Epal ka rin naman. Gusto mo ikaw lang ang kaibigan ni Clara..” sagot naman ni Patrick.

“Ganun talaga yon! Mas nauna kaming naging magkaibigan ni Lexie kesa sa’yo. Nakikiapid ka lang sa friendship namin..”

Nakikiapid? LOL

“WOW! E siya kaya ang gustong gusto na makipagkaibigan sa akin!”

Bago pa man i-spoil ni Luis Patrick ang mga kalokohan na ginawa ko maging magkaibigan lang kami noon.. Nag interrupt na ako sa kanila. Ayoko ngang sirain nya ang mabuti kong imahe kay Ethan. HAHA!

“YOU TWO!” I pointed at them. “JUST SHUT UP!” I yelled. Kung di ko pa sila inawat. Wala na namang mapupuntahan ang usapang ito.

“Sawang sawa na ako sa inyong dalawa ha.. Twing nag aaway ba kayong dalawa tungkol sa kung sino ang rightful na maging kaibigan ko.. Iniisip nyo ba kung ano yung feelings ko?”

Natahimik sila. Thank you po.

“Hindi nyo ba iniisip kung ano yung pakiramdam ko twing mag aaway kayong dalawa dahil sa akin? Daig ko pa preschool teacher. Pero ang malala, hindi ko kayo macontrol dahil walang balak magpatalo.” I sighed. “Lagi na lang kayong nag-aaway kung sino ba dapat ang maging kaibigan ko.. E ako? Tinanong nyo ba ako kung sino yung gusto kong kaibigan?”

“E sino nga ba ang gusto mong maging kaibigan sa aming dalawa?” Tanong ni Ethan.

“Right.” Patrick snapped his finger. “You choose..”He pointed at me. “Sino sa amin ang gusto mong maging kaibigan?”

I closed my eyes dahil gustong gusto ko na sila pag umpugin na dalawa. Pikon na ako. “Luis Patrick de Guzman. Wag mo akong papapiliin dahil hindi mo magugustuhan ang pipiliin ko.” I warned him.

His eyes got big. “Bakit? Are you choosing him over me?”

“Thank you so much Lexie!” Ethan thanked me in advance. As though sure na sya na sya ang pipiliin ko.

“Didn’t I tell you two to.. Shut the Hades up?” I told them again. Both went back to silence.

Hindi ko na talaga alam ang gagawin ko sa kanila. But I just wanted peace.. Utang na loob. Kapayapaan lang naman ang gusto ko. Why would I have to choose from them? I have Thea, Erin and Keli. But then I realized.. I just couldn’t abandon these two.. Bakit? Magkakaroon ng world war III at isa pa, medyo hindi na kami masyadong nakakapag hang out nina Thea, Erin at Keli. Pansin ko nga the past days, lagi na lang akong mag-isa. Kung hindi dahil sa dalawang ‘to forever alone ako lagi.

Habang nakatingin ako sa kanila.. An idea popped in my head. I knew magiging imposible pero.. “Okay. I’ve made a decision..”

The two got attentive.

“I’m choosing.. The both of you.”

“But why?!”

“Because I want peace.. And I don’t want to lose either of you so I’m choosing you both. I want the three of us to get along well..” I smiled at them.

Ethan seemed okay with it. “Oo nga ‘no! Bakit pa tayo mag-aaway Patrick kung pwede naman tayong maging friends na tatlo? HAHAHAHA! Let’s just be friends. Like a trio. Wahahaha!”

Omg. Ang lakas ng tama ni Ethan. HAHA! I turned to Patrick who was still silent.

“Are you okay with it Patrick?” I asked him.

“Fine..” sagot lang nya. He shook hands with Ethan.

They actually looked good together. Kung babawasan lang ni Ethan ang kakulitan nya at babawasan din ni Patrick ang pagiging rude nya.. Okay na e.

Hanggang kailan naman sila ganito? Sana magtagal :>