Adı Aşk Olsun

Rüya

                                                                                                                                                                 Rüya

"Alo kime diyoruz?"

"Ah! Bir şey mi kaçırdım?" Elif'in boşluğa dalan gözleri arkadaşlarıyla oturduğu masaya döndü.

"Çıkışta hep birlikte sinemaya gidelim diyoruz." dedi Zeynep adındaki siyah, küt saçlı, gözlükleri kahverengi gözlerinin üzerinde kendisine çekici bir hava katan, ince fizikli arkadaşı.

"Elif sen iyi misin?" dedi bir diğer arkadaşı, Elif'in cevabını beklemeden. Koyu kahverengi gözleri telaşlıydı. Yeni tıraş olmuş yüzü arkadaşını sorguya çekmişçesine ciddiydi. Başının üzerinde topladığı saçlarına kaydı Elif'in gözleri. Arkadaşlarının gözlerine bakmaktan uzaktı genç kız son günlerde.

"Evet Gökhan iyiyim. Gerçekten."

"Hayır Elif gerçekten son günlerde çok tuhafsın?"

"İnan bana iyiyim Seda. Bir sorun yok. Sadece yorgunum o kadar."

Seda'nın kehribar gözleri hiç de inanmış gibi bakmıyordu. Uzun, kızıl saçlarını omzuna attı. Ona biraz daha yaklaştı ve elini tuttu." Eğer anlatmak istersen seni dinleriz." Eli sıcak ve sevecendi. Tutuşu ise sımsıkı.

Elif hızla elini çekti. Arkadaşlarının kendisine yardımcı olmaya çalıştığının farkında dahi değildi. Tek istediği tek başına kalmaktı. Az önceki gibi bu masada tek başına oturmak istiyordu hepsi bu.

Murat'ı bilmedikleri gibi onunla ayrıldığından da haberleri yoktu. Ne söyleyebilirdi ki. 'Kısa süre içinde aşık oldum. Öylesine değiştim ki beni aldattığını fark edemedim bile. '

"Lütfen Seda. İyiyim." Acelesi varmışçasına masadan kalktı." Siz sinemaya bensiz gidin. Benim tezimle ilgilenmem lazım. Sınıfa çıkıyorum, sonra görüşürüz."

"Benim yanımda olmaya kendini mecbur hissetme Mert. Nereye kafamı çevirsem orada sen varsın. Kendini hiçbir şey için suçlu da hissetme ayrıca."

"Saçmalama. Sadece seni okuldan almaya geldim hepsi bu. Ayrıca senin yanında olmak için bahanelere ihtiyacım olduğunu sanmıyorum. Haksız mıyım?"

"Hayır." Daha az konuşunca daha mı az acı çekiyordu? Öyle yapıyordu genç kız. Bir şeyleri açıklama gereği duymadığı sürece tasarruflu kullanıyordu kelimelerini." Ancak biliyorsun okul eve yakın, yorulmanı istemezdim."

"Eve gitmiyoruz. Bana gidiyoruz."

"Sana mı? Nasıl yani?"

"Bir süre önce eve çıktım. Size de oldukça yakın."

"Mert, neden böyle bir şey yaptın?"

"Uzun bir süre burada kalmayı planlıyorum. Belki burada bir iş kurarım."

"İyi, senin adına sevindim."

"Teşekkürler."

"Sana sonra gitsek? Sadece eve gidip uyumak istiyorum. Lütfen."

"Olur, ben de uyursun. Evimin sana ait bir odası var merak etme. Öyle misafir odası falan değil üstelik."

"Bana ait odan mı var?"

"Evet. Benden ayrı kalamayacağını düşündüğüm için dizayn ettim. Ne dersin pek de haksız sayılmam değil mi?"

"Ya, evet."