Adı Aşk Olsun

Evlilik

                                                                                                                                                               Evlilik

"Abla gerçekten çok güzel bir gelin oldun." Merve'nin hayranlık dolu sesine, ilgiyle Elif'e yönelttiği gözleri eşlik ediyordu.

"Teşekkür ederim bir tanem. Sen de çok güzel gözüküyorsun." Elif Merve'nin yeşil, tek omuzlu elbisesine, karşısındaki aynadan baktı.

"Elbisemi Onur'la birlikte seçtik."

"Sahi o nerede? Göremedim bu telaşede."

"Babamın yanında." dedi Merve derin bir nefes alarak. Stresli olduğu açıktı." O benim ilk erkek arkadaşım. Babam da alışmaya çalışıyor sanırım."

"Emin ol bir sorun yaşamaz tatlım. Kaç dakika kaldı? Annemler nerede?"

"Sakin ol ablacığım şimdi gelirler."

"Seni de göreceğiz küçük hanım."

Hemen sonra hızlıca açılan kapıyla birlikte Gizem ve Sinem içeriye girdi. Elif'ten daha stresli gibiydiler.

"Hadi Murat geliyor! " dedi Sinem. Ardından Gizem "Hazır mısın?" diye sordu.

"Kalbim yerinden çıkacak gibi. Sanırım hazırım."

"Bu kadar kısa sürede evlendiğine göre hazır olman gerek."

"Kısa sayılmaz aslında. Murat evlenme teklifi ettikten yaklaşık bir bucuk ay sonrası. Aslında konu o olunca zamanın hiçbir önemi kalmıyor."

"Merak etme her şey çok güzel olacak." Gizem'in sesi Elif'in heyecanına tesir etmiyor gibiydi.

"Ah kapı çalıyor. Hadi, düğün başlasın! " diye şakıdı Sinem.

Hemen sonra Murat göz alıcı ışıltısıyla içeriye girdi. Beyaz damatlığı Elif'in gelinliğiyle uyum içindeydi. Ceketinin siyah kıvrımları, siyah papyonuyla ve siyah kuşağıyla şık bir uyum yakalamıştı. Ayrıca ceketinin sol yanına iliştirdiği damat çiçeği de zarif bir ayrıntıydı. Elif Murat'a uzun bakışları eşliğinde, kısa adımlarla yaklaştı.

Genç adamsa Elif'i gördüğü anda ayaklarının yerden kesildiğini hissetti. Bir tanrıça güzelliğindeki aşığına uzun uzun baktı. Straplez gelinliği, pürüzsüz ve kumral omuzlarını açıkta bırakmıştı. Saçlarındaki gelin tacı, boynundaki pırlanta kolyesi ve beyaz taşlı gelinliğiyle o muhteşemdi. Ayrıca bukleli saçları, Murat'ın tam istediği gibi omuzlarına düşüyordu.

Genç adam da henüz kendisine yeni yaklaşmaya başlayan Elif'e, aşk dolu adımlarla karşılık verdi." Hiç kimsenin renk sahibi olamadığı bir yerde, tüm renklerin birleştiği tek noktasın sen. Beyazsın. İstediğinde istediği renk olabilen mucizesin..."

Elif kalbine işleyen sözcükleri tek tek, yavaş yavaş dinledi. Onların kulaklarından kalbine kadar gidişini seyretti. Oradaki yerini çoktan almışlardı...Genç kız uzun uzun Murat'a baktı. Eliyle yüzünü okşadı ve tüm aşkını ona, orada sessiz çığlıklarla fısıldadı...

Masalarının hemen arkasında renk cümbüşü içerisindeki boğaz köprüsü, onların heyecanla çarpan kalpleri gibi renkten renge giriyordu. Hemen yanı başlarında, denizin kendilerine sunduğu ılık esinti, biraz olsun heyecanlarını dindirmeleri konusunda yardımcı oluyordu Elif ve Murat'a.

Şahitlik koltuğunda yer alan Gizem ve Sinan, eski gerginliklerini unutmuşçasına samimi bir görüntü çiziyorlardı. Artık her şey geride kalmıştı. Anlayışlı davranışlar sergilemek en erdemlisiydi.