LOVE, PROMISE, FOREVER

Chapter 1

Early in the morning, nothing has changed since then. Palagi na lang ganito ang ikot ng araw ko, bahay, school, council, bahay, school, council. Sobrang busy kong tao, busy na sa lessons busy pa sa trabaho sa council. I hope, I’m really hoping na sana kahit papaano magkaroon naman ng buhay ang mga susunod kong araw. People say na sobrang boring ng buhay ko wala lang bang thrill, gawin ba namang action o whatsoever ang buhay ko? Hmmm, siguro pwede ko ding iadmit na tama sila, wala man nga lang excitement ang buhay ko siguro dahil ngayon under control ko ang buhay ko? Ewan ko ba hindi ko din masabi, pero kahit papaano naman nakakasurvive ako kahit na ganito lang palagi ang ikot ng buhay ko kasi palagi kong kasama ang mga taong mahahalaga sakin. Ayo slang sakin kahit anong kahantungan ko basta palagi ko silang kasama at alam kong hindi nila ako pababayaan. Emo ba masyado? Hahaha. O well well well, oras na para sa umpisa ng story ko. I hope you enjoy. Hehe

"Ma aalis na po ako, tatanghaliin na po ako eh." Tapos humalik ako kay Mama

"Sige, Hindi ka ba mag-aagahan muna? Nagluluto pa ako eh. Ang kuya mo hindi mo kasabay?"

"Hindi siya magising eh, pwede po bang gisingin nyo nalang siya? Sige po aalis na ako nagmamadali na po kasi ako eh."

*ding dong*

"Si Demi na po ata yun. Sige po Ma aalis na ako. Ah oo nga pop ala baka hindi ako makaabot ng dinner later. Sabi ko habang palabas na ng pinto."

Ako nga pala si Klarisse Bellrose Landicho, 17 years old, a 2nd year highschool student and also student body President ng St. Cross Academy. Strict ako at medjo maangas/boyish kumilos kaya halos lahat takot sakin maliban nalang dun sa mga maaarte sa campus. To much for introduction haha, makikilala nyo din naman ako sa pagtagal ng story ng buhay ko echos. Hahaha. At saka hindi ako sanay na masyadong pinapakilala ang sarili ko kasi baka kung ano pa ang masabi ko kaya naman mas gusto ko kayo mismo ang makakilala sakin. Hahaha. okay back to story na.

"Good morning Ayis! And tagal mo naman kaya pinuntahan na kita, Let’s go nag-aantay na sila satin." Sabi ni Demi

"Good morning din. Sorry ang dami kong tinapos na trabaho kagabe." Sabi ko habang pagod na pagod ako kung makapag lakad.

"Ehh? Asan ang kapatid mo? Hindi mo kasabay?"

"Natutulog pa! Nakakainis nga kanina ko pang ginigising hindi man lang ba magising. Napaka sleepy-head talaga nun!!" (━┳━ _ ━┳━)

Eto nga pala si Demi, bestfriend ko we’ve been friends simula nung 12 years old palang kami, sa kalapit bahay lang siya nakatira. Classmate ko siya at member din siya ng student council as a Secretary. Super loves na loves ko ito kasi halos parehas kami ng takbo ng isip, nagkakasundo din kami sa ilang mga bagay. Kapag may problema ako sa kanya ang takbuhan ko at ganun din siya sakin. Kahit na 5 years mahigit pa lang kaming nagkakasama, pakiramdam ko matagal na kaming magkakilala, alam nyo ba yung soulmate? Hahaha. teka sakin ba nagmula yung salitang yun? Eww ang cheesy masyado. Ah basta yun nay un.

Walking distance lang kami sa Cross Academy, 20 minutes lang ang paglalakad namin hanggang sa school. Oo lakad kami kahit pwede naman kaming sumakay ng jeep o kaya tricycle, wala lang, mas masaya kasing maglakad, nakapagtipid ka na nakapag morning exercise ka pa. Hahaha.

"Good morning everyone." Sabi ni Demi habang dali daling binuksan ang pinto

"Good morning." Sabi ko naman habang papunta sa lamesa ko

"Good morning President Ayis and Demi. Late na naman kayo. Haha." Sabi ni Nikka

"Yan kasing si Ayis ang bagal." Sabi ni Demi habang naka pout mouth.

"Ako na naman?" Habang nakaturo ako sa sarili ko.

"Eh sino pa ba?" (¬､¬)

Si  Nikka, siya naman ang Treasurer ng student council. Isa din to sa close friends ko, masaya tong kasama at may pagkaloka loka talaga. Naging kaclose ko siya nung naging highschool na kami together with Anne.