Chapter 44

32 1 0
                                    

Dahan dahang kong tinanggal ang blindfold na isinuot sakin ni Will at ng matanggal ko na nga ito, sobrang nan laki ang mata ko sa aking nakita.

“Are you kidding me?!”

“Surprise! Hehehe.”

“I hate you!” Sabi ko sa kanya pero deep inside I’m telling the opposite

“I love you too. Haha”

“Baliw mo talaga!”

“Matagal na akong baliw sayo. Hahaha”

“Thank you!”

Bigla ko siyang inakap dahil sa sobrang tuwa ko, dahil ito ang first time na nakarating ako sa Ocean Park. Isa sa mga pangarap kong makarating sa ilalim ng dagat para makakita ng iba’t ibang uri ng isda at kung ano ano pa. Sobrang tagal ko nang gustong pumunta dito pero wala naman akong time at hindi ko kayang magpunta ng Manila ng mag-isa dahil tapos wala naman akong pwedeng makasamang pumunta dito.

“Ayis, pasensya kana kung hindi kita talaga madadala sa ilalim ng dagat kasi naman hindi ka marunong maglangoy eh at isa pa takot ka naman dun. Sana napasaya kita dito sa ginawa ko kahit papaano.”

“No. This is much more than what I’m expecting to see. Thank you talaga. Thank you. Hindi mo lang alam kung gaano mo akong napasaya.”

Habang nakaakap pa din ako sakanya, bigla kong narinig na tinawag niya ang pangalan ko sa isang mahinahon yet manly na boses.

“Ayis.”

“Hmm?” Bumitaw na ako sa pagkakaakap ko sa kanya

“you know what”

“what?”

“There’s something that I really have to tell you.”

“what is it?”

“I—I—“

“you?”

“I lo-love...I love jellyfish!”

“Eh?”

 

 

<WILLFRED’S POV>

“I—I—“

“you?”

“I lo-love...I love jellyfish!”

 “Eh? Jellyfish!?”Bakas sa mukha ni Ayis ang pagkagulat

“Jellyfish?”

“Oo jellyfish, yan kaya ang sabi mo. Sabi mo pa nga ‘I love jellyfish!’ eh. Haha, why do you have to be serious when you wanted to tell me that you love jellyfish. Haha, minsan talaga hindi kita magets. Akala ko pa naman kung anong importanteng bagay ang sasabihin mo yun pala jellyfish lang. Hahahahahahaha.”

“ANONG SINABI KO?! Jellyfish?! What the heck am I saying?!Nasisiraan na yata ako ng ulo eh!”

Hindi na talaga mapigilan ni Ayis ang pagtawa niya at dahil dito bigla akong nakaramdam ng hiya at pakiramdam ko na parang namumula ata ako, mabuti na lamang at nakatalikod si Ayis sakin at kung hindi mas lalong kahiya-hiya ako ngayon.

“humanap na talaga ng pinaka sira ulo, ako na ang nangunguna! Ang baliw mo talaga, ano ba kasing pumasok sa kokote mo at may pa sabi sabi ka pang I love jellyfish. Seriously?! Nakakainis talaga!!”

<END OF WILLFRED’S POV>

 

 

“Eh? Jellyfish?”

LOVE, PROMISE, FOREVERTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon