when the badboy saved you. (HERSCHRIJVING)

Hoofdstuk 12

Pov Fay

Ik staat voor me uit. Et is nu twee dagen nadat Bradley Blake heeft vermoord. Ik krijg het beeld niet meer uit men hoofd. Nadat het gebeurt was, zijn we het lijk gaan verstoppen. Bradley vertelde dat hij dit al vaker had gedaan, niemand zou ooit te weten komen dat wij achter deze moord zaten. Ofja wij, eigenlijk heeft hij het gedaan.

Verder heeft hij niet gesproken, niet eens een woord over de ik hou van je. Het voelt als een afwijzing. Het doet pijn. Ik kijk op de klok, over vijf minuten gaat men wekker. Ik moet vandaag weer naar school. Kendall zal zich vreselijk gedragen. Iedereen denkt dat hij naar Amerika is. We hebben een brief in zijn naam geschreven.

- Is it to late to sa-

Ik stap men bed uit en trek men kleren aan. Daan is gisteren nog op bezoek geweest, Bradley niet. Hij had schoolwerk. Of hij wou me gewoon niet zien.

Bzzz

Ik kijk op men gsm. Een sms van Daan.

Ik kom je halen, over vijf minuten aan je deur. X

Hij weet van Bradley. Al langer, maar hij denkt dat Bradley het niet gehoord heeft. Al weet ik eigenlijk zeker van wel. Hij wilt het gewoon niet horen.

Ik ben gewoon verliefd op een Badboy. Ja, mét hoofdletter B. Omdat zijn naam ook met B begint. Ik neem men tas en ga zonder tegen men ouders te praten naar buiten. Ik wil niet praten.

"Hey." Ik glimlach en stap de auto van Daan in. Ik sluit men ogen. "We gaan eerst Bradley halen." Ik zucht. "Okeey." Daan start de auto en rijdt weg. "Gaat het?" Ik schud men hoofd. "Bradley wilt me niet zien." Daan lacht. "Wat?" Ik kijk naar buiten, het regent. Ik volg de regendruppels met men ogen. "Dag denk jij." Ik zucht en kijk Daan aan. "Ik denk niet. Ik weet."

Ik kijk naar buiten. Daan is gaan aanbellen bij Bradley. Ik ben achterin gaan zitten. Zo konden Daan en Bradley naast elkaar zitten. Het maakt me niet uit.

"Goedemorgen." Ik kijk verbaasd op. "Hoi." Hij praat tegen mij? Wonder! "Goed geslapen?" Ik haal mijn schouders op. Ik kijk weer naar buiten. Het is gestopt met regenen. Spijtig. "Wat is er met Fay?" Bradley's stem fluistert door de auto. Alsof ik het niet zou horen. "Spijt." Ik rol met men ogen. Dat kind kan ook niks verzwijgen. Maar ik kan het hem niet kwalijk nemen, het is zijn beste vriend.

"Spijt?" Bradley klinkt bezorgt, al twijfel in eraan of hij het ook echt is. Waarom zou hij bezorgt zijn. Een badboy. Bezorgt. Dan ben ik, de zus van de kerstman.

"Ja, omdat ze gezegd dat ze verliefd is op jou." Ik sluit men ogen. Schrik overheerst, bang voor zijn reactie. "Leef je nog?" Zegt Daan omdat Bradley niet antwoord. "Ik weet niet wat te zeggen oké?! Rij door!" Kwaad slaat hij op de ruit. Ik neem mijn gsm.

Sorry.

Ik kijk naar Bradley, hij kijkt op zijn gsm. Een glimlach speelt om zijn lippen. Eigenlijk is het een grijns. Hij kijkt me aan, zoals ik hem aan kijk. "We zijn er." Ik stap uit de auto.

"Hey!" Kendall komt naar ons toe gelopen. Ze loopt naar Bradley. Tot mijn grootste verbazing kussen ze elkaar. "Dag babe. Fijn om je te zien." Ze zoenen elkaar nog is. "Trut." Fluister ik en loop weg.

Ik hoef dit niet te zien.