when the badboy saved you. (HERSCHRIJVING)

Hoofdstuk 13

Kendall hierboven ^^

Pov Fay

"Fay! Fay! Fay." Daan komt helemaal buitenadem naast me staan in de refter. Ik ben vanmorgen meteen naar men lokaal gerent, nadat ik de twee samen zag. "Ja?" Ik zit alleen aan de tafel, het is een tafel voor twee. Niemand zit hier ooit, dus was het geen probleem. "Wat vanmorgen betreft."

"Als die twee gelukkig zijn samen, moeten zij dat weten. Maar verwacht niet van mij dat ik bij jullie kom staan." Hij knikt begrijpelijk. "Maar toch." Ik schud men hoofd. "Laat me gewoon uitpraten." Ik zucht maar luister uiteindelijk toch. "Bradley en Kendall zijn geen echt koppel." Ik schiet in de lach. "Wat." Ik kijk hem aan, maar schiet meteen weer in de lach.

"Het gaat weer. Je ziet toch zelf dat het een gewoon koppel is." Hij schud zijn hoofd. "Kijk." Ik krijg de gsm van Bradley in men handen geduwd.

Bradley: Ik heb je hulp nodig.
Kendall: Vertel op!
Bradley: We moeten een relatie faken.
Kendall: Oke, maar waarom?
Bradley: Om Fay jalours te krijgen :)
Kendall: Met plezier x

"Zie je nu?" Ik kijk Daan aan, en kijk daarna weer naar het scherm. "Pas op! Ze komen." Sist Daan. Snel steek ik de gsm weg.

"Hey." Ik kijk weg, ik hoef die twee kiet te zien. "Fay?" Ik kijk Bradley aan en steek men middelvinger op. "Wat?" Ik rol met men ogen en kijk naar men brooddoos. Rustig eet ik. "Fay. War heb ik je misdaan? Het is niet omdat ik een serieuze relatie heb, dat jij zo truttig moet gaan doen." Ik rol met men ogen. "Doe geen moeite, het is en blijft een slet."

Wat moet zij nu? Die bitch moet haar buiten houden. "Je hebt gelijk. Een slet blijft een slet." Tranen prikken achter men ogen. "Bradley dat ging te ver." Daan staat op en gaat tussen mij en het koppel staan. "Het is oke Daan. Ze hebben gelijk ik ben een slet." Daan schud zijn hoofd. "In mijn ogen niet. Je bent men beste vriendin. Als een zus voor me. Als ik voor mijn kleine zus, een stelletje leugenaars moet laten vallen. Dan doe ik dat."

Dat was zo lief. "Daan." Daan kijkt me aan. "Ja?" Ik glimlach en sta op. "Dankje." Ik geef hem een stevige knuffel. "Kom dan zijn we hier weg. Ik ruik leugens." Ik giechel en neem men spullen.

"Meende je wat je daar zei?" Daan knikt. "Kleine zus." Ik lach. "Grote broer." Samen zitten we in de tuin, van onze school. Ik leun met men hoofd tegen Daan's schouder. "Sluit je ogen." Ik kijk Daan raar aan. "Gewoon doen." Ik knik en sluit men ogen.

"Daar zijn ze." Ik herken Kendall haar stem in de woorden. Ik krijg de neiging op men ogen weer open te maken, maar ik houdt ze toe. Voor Daan. "Fay, sorry voor daarnet." Ik sluit men ogen, en reageer niet op Bradley's woorden. Ik negeer ze, want ik hoef ze niet. "Het spijt me echt." Ik voel een hand op mijn schouder. Snel schud ik de hand van men schouder af.

"Ga weg Bradley." Zucht ik. "Maar-"

"Neen. Ik dacht dat we vrienden waren. Maar ik heb me vergist. Met een leugenaar als jouw, kan je geen vrienden zijn."

🙈🙈🙈

Pijnlijk..

Hoe is het met jullie? Goed?

Ik hoop dat het stukje wat ok was..

Love you
Xx